Өліара туралы Өлеңдер ✍️

Көп боп әуре-сарсаңы,Бойда қалмай түк дәрмен,Қыс шаршады, шаршады,Арса-арсасы шықты әбден.Қояр әлсіз ышқынып,Ой көбейер мұндайда.Боран болып..

Қара Ертiстiң шытынап шыны реңiМұз бетiне қызыл су жүгiредi.Жербауырлай жылымнан ұшқан будыШытқыл ауа шым-шымдап сiңiредi.Шұғыласын шашқанмен шаттана..

Күнді сүйем арайланып атқанда,Оранғандай мамық жібек мақпалға.Түнді сүйем көрпе оранса тіршілік,Ойға батам жұрт ұйқыға жатқанда.Тағдырым ба..

Біресе жаңбыр,Біресе жауар қар кенет.Езілген көше, Еңсесі түскен тал, терек. Шатырдың астын мекен қып алып шықпайды Шықылықтаған шымшықтарға да жан..

Қарасудың беті, өңіБаяғыдай мөп-мөлдір.Ала бұлттың етегі –Көлбірейді көк теңбіл.Жел өтінен қаңғырғанОқ секілді жас тамып.Жаңбырменен..

Тұнжыры тағдырымның тұманы ұқсап,Жылжыды, жоқ жанардан жылауық сəт…Мен саған теріс қарап кетіп барам,Тағы да өз өзімді шығарып сап.Көшеде көңіліңді..

Жыртық-жыртық жапырақты бүркеніпбұта біткен дірдек қағып тұр тоңып.Дірілдейтін секілді ме қайыңның да тізесі,–Қорқақтау жұрт емеспіз бе біз осы?Қарт..

Өліараның кезіндеОтырды қарт күйініп.Жанын жеген сезімге,Қас-қабағы түйіліп.Жалғыз қалып жапанда,Шіріп кеткен томардай.Өмір мұнша қатал да,Қисынсыз..

Қайдасың сен, дірілдеген аппақ сүттей ай нұры, Алтын сәулең неге аспанның аясынан айныды? Кең жаһанға шырақ жаққан ажарыңнан адасып, Қараңғылық..

Өлiара кезде аспаннанЖұлдыздар жауып жатады.Түн гүлi қауыз ашқаннанЖүрек бiр мұңға батады.Əлдилеп сазы əлемнiңСыздатып жанды, сиқырлар.Күрсiнiсi көп..

Қалжыраған Зауза қызбен атыстан,Салмау-салмау бұлт аунайды батыстан.Дарақы жел түкірігін шашады,Уыстап ап қиыр шетте қоқыстан.Ол айтқандай өткір де..

Қалада –кешегі уақыт, Дымқылдау қараша демі. Жылатып, тағы да жұбатып, Үлгерді ол мені. Көшелер – өлеңнің жолы, Ешкім де табылмас оқыр. Автобус тағы..

Оятты мені азаны құстың,Азаны кұстың — өлеңі.Құс көңілдердің наз әнін ішкім,Базарына ұшқым кеп еді.Далаға шығып көкке аунай кеттім,Миымды осып отты..

Қыс келерде, қоштасарда күзбенен,Жапырақтар құлап бiткен шағында,Қоштасқаным және менiң сiзбенен,Көз алдымда, әлi де әлi жадымда.Күз қайтарда, қыс..

 Көп боп әуре-сарсаңы,Бойда қалмай түк дәрмен,Қыс шаршады, шаршады,Арса-арсасы шықты әбден. Қояр әлсіз ышқынып,Ой көбейер мұндайда.Боран болып..

Наурыз бенен өліарасы сәуірдіңСілкінетін кезі көктем – дәуірдің.Қоңыр төске қонар кезі ауылдың,Қунар кезі көктем күткен қауымның.Сәби таңның..