Кеңшілік мырзабеков өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 341
Поэмалар: 1

Жел
Сәскеде соққан желдердіңКешке де мүмкін тынбауы.Кешігіп соқса кезіненӘсте де мүмкін тумауы.Лап етіп жалын тіліндейӨте де шыққан өткір..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Жаманатқа жоламан, жаманатқа
Жаманатқа жоламан, жаманатқа,Жазығым жоқ, сен маған жала жаппа!Алтын жүзік қолыңа салу үшінМен біреуді оқталман тонамаққа.Жүзік салмай өтерсің көп..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Жағалауда құба тал
Жағалауда құба тал,Тал арасы жалбыз ғой.Суат жаққа құдашаКеле жатыр, жалғыз ғой...Ақ балтыры қозғалса,Ақ көйлегін жел қаққан.Оң аяғын созғаншаСол..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Біздің ауыл ар жағы – көкпеңбек қыр
Біздің ауыл ар жағы – көкпеңбек қыр,Ізгі жауын себелеп көктем кеп тұр.Қаулап қырға шашадан көк мелдеп тұр,Қорық болмай әне бір шалғын табанӨріске..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс
Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс,Енді болмайды тоқырап, тоқталыс.Анау ақ бұлттар – тулап түсетін найзағайНемесе ашудан атылған ақ барыс.Туған..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Балта
Алғаусыз жүзің даттанып,Мұқалғанбысың, мәрт темір?Қып-қызыл отқа қақталып,Қунамайсың ба, қарт темір?Жасамыс темір жүйеңдіЖиденің шоғы..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Бақыт
Қарағым деймін, қайда әлгі бақыт, қайда арманБасымызға біздің бала жылдарда айналған?..Бұлдырап ұшып буалдыр кеште кетті меҚолға ілікпейтін суыртпақ..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Ауа
Есіңде бар ма ел қонған мезгіл жайлауға?Көде мен көкпек көз жауын алып сайларда,Табаның жерге тұра алмаушы еді тайғанапСәскенің сәруар сәулесі қырды..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Асқынып ағатын бұлағың
Асқынып ағатын бұлағыңБастығып қалған ба, шырағым?Басылмай келіп ем құмарым,Басыңа жеттім де құладым.Баяғы ағысың қайда асау,Булығып жатыр ма, бар ма..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Апа, сен ерте қартайма
Апа, сен ерте қартайма,Қарқара жаулық салынып,Апа, сен ерте қартайма,Қара шалыңды ойлап сағынып.Сағынба деп те айта алманОтасқан отыз жылыңды.Қара..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Анар
Бар ма екен сенің есіңдеБалқаймақ күндер шайқаусыз?Бұлтиып бір зат төсіңдеБулығып өсті байқаусыз.Құрақтай қаулап қолаң шаш,Құралпы қатар..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Ана сөзі
Бозторғай онда таң атпай әнге басты да,Бейкүнә даусын төкті ғой аспан астына.Сәріде селеу арасын қалың шық жауып,Сәскеде сәуле балқытты-ай келіп..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Ән естілді, қоңыр кеш
Ән естілді, қоңыр кешҚырды қымтап алған шақ.Кейде адамда көңіл хош,Өткен жайды толғансақ....Ән әуені есіліп,Сонау жонға жетті де.Жолпат ағай..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Әкені сағынамын
Әкем дүние салды...Артында бір шаңырақ – бір үй қалды.«Сырқатым бар» деуші еді сыпайылап,Көзін жұмбай, тіріде кім иланды?..Алтын нарқын кім сезген..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Ақ шаңдай артта шұбап қалған жылдар
Ақ шаңдай артта шұбап қалған жылдар,Ақшамдай іңіріме жалғандыңдар.Мехнаты жарық боп жанған жылдар,Махаббаты қарық боп қалған жылдар.Жылдар..
©  Кеңшілік Мырзабеков
Ақ қар жапқан даланы аңсадым да
Ақ қар жапқан даланы аңсадым да,Кеткім келді алысқа, малшы ауылға.Күлтеленіп тұр ма екен күрең аршаОрғыл қызыл құмдардың қамсауында?Күрең арша..
©  Кеңшілік Мырзабеков