Емен туралы Өлеңдер ✍️

Қажамаңдаршы құр босқа,Жетедi қайғым бiр басқа,Мөлдiрер едi лай суМенiмен жақын сырласса.Жүректе жатыр сүрi қар,Жанымды бiрақ кiм ұғар?Жаралған..

Табиғат, өзім саған өкпелі емен,Келеді, міне, тағы көктеп өлең.Бір ауық құйып өтсе жыр нөсеріӨзімнің борышымды өткерер ме ем.Кейде рас, жерде де..

Еркелеп өскен екі ұлдан кейін, қызым-ау,Ұяңнан ұшып жүректі тұрсың үзіп-ау,Баянды болсын бақытың саған кездескенСүйгеніңменен жарассын дәмің..

Қояйын-ақ дегенмін, баспасөзге беруді бұтағындай еменнің қисық өлеңдерімді.Уды балап шекерге, сор жинағам тұз егіп, балталаса — кетер ме, қисық бұтақ..

Қар мен желге қарсы бітіп алып тұр,жалаң төсін найзағаймен жанып тұр.Шекісіпті шеңгел болып тамырлар –қара тасты бүріп қатып қалып тұр.Мынау қартың..

Қайраттылар ұнамасын, ұнасын –қара еменнің тамыры асыл, түбі асыл.қара емендер құламасын,құласакөлеңкесі, көлеңкесі құласын.ЬІшқына ұлып қанша соқсын..

Жарқ-жұрқ етіп баурайында сонша арықаққаныменшыңдар отыр томсарып:Сабыр, қайрат,әлде қатал мінез бе,жан ұға алмас мінез бар ма бір өзге,арықтардың ақ..

Үнімді ұқпай керең күн,Үлгімді көзге ілмеген.Мен жалғыз түп еменмін,Түндерде ғана бүрлеген.Бояудан қара нəр алдым,Күнəдан бойды аршып ап.Ағады жасы..

Бұтақтары майысқан бip түп емен, Ceнi көрсем безеді күлкі менен. Мұңайтасың, Сыбырлап сыр айтасың: «тағдырымның жағасын жыртып өлем» Қайыспайтын..

Ылғалды қанша көтермек,Ауырлап бұлттар төмендер.Найзағай жақын екен депСелт етпес бар-ау емендер.Алғашқы қатты жауыннанҚалтырап аздап..

Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,Обалымды артармын,Сен емес, сол түнге..

Көктемдерге барар жолын сел жапқан,Жан төрінде қалды түнеп шерлі ақпан,Ымырт басқан қараң-құраң сұлбамды,Суық леп ұрады әркез сен жақтан.Түстік желі..

Кетілсем – қайта қайралдым,Боркемік, жасық күйге енбей.Дүниені шырқ айналдым,Көзіме қамшы тигендей.Күйіктен өрт боп жансам да,Түңіліп жаннан..

Қарсылас жандар көп деме,Кез емес үміт үзетін.Айдынға шыққан көк кемеДауылға қарсы жүзетін.Қарсыластарын көргендеЕр біткен іштей жанылған,–Көгінен..

Жүргенде Тарас айдаудаШаншыған жалғыз шыбығыҚорықшы болып жайлауда,Сыңсыта шалып сыбызғы.Төсінде дөңнің ырғалып,Найқалушы еді біртүрлі.Дауылды сонда..

Кешегі әйел емен үнім нәзік,От шығарам тарихтың күлін қазып.Ұрпақтардан ұрпаққа көшіремін,Өлмейтұғын өмірдің жырын жазып.(Қ. БҰҒЫБАЕВА. Менің даусым...

Шошқа Еменнің түбіндеЖаңғағын жеп, тойып алды асқа бір.Тынығып ап ұйқылы-ояу күйінде,Көзін ашып қасқа бұл,Тұмсығымен Еменнің түбін қаза бастады.«Тиер..

Шілікпенен тілдесті Емен кезі кеп:«Шындығында Тәңірге жөн налуың, –Деді ол, – саған Торғай да ауыр сезілер,Самалға да белгілі елпең қағуыңЖәне..

Арпалысып, алысып,Күзгі желмен гулеген,Қасарысып, қарысып,Жапан түзде тұрды емен.Қатал тағдыр көнді ме,Көрсетем деп күшімді.Түнере кеп төнді..

«Қарағайға қарсы бұтақ біткенше,Еменге иір бұтақ бітсейші...»Зауалың бастан асты ғой,Заманым, соны күтсейші?Еменнің тегі – Емен де,Қарағай тегі –..

Ойнатып Гете өлеңді,Құмарын жанның қандырған.Бойлатып көкке еменді,Мұра қып артқа қалдырған.Болсын деген бұл емен,Ну орманның патшасы.Түбіне өзі..

Белорустың жерінде,Басын иіп сәл төмен.Бір ой салып көңілге,Тұр сыбырлап қарт емен.Соғыс жылы денесінӨтіпті оқтар жаралап.Қабығынан..

Бухенвальд концлагерінде фашизм жауыздығынан қалған белгінің бірі – кесілген алып еменнің түбірі бар. Кезінде «Гете емені» деп аталған бұл ағашты..

Осы ма қарашаның айы деген,Не болды, күлмегендей қайың, емен,Су кетіп мойынынан қайың, емен,Үстінде тамшы аунайды жапырақтыңТау мен бұлт көк жүзінде..

Өткенге іштей салауат айтып,Жұбатпақ болып өзгені мәз ғып,Оралдым туған үйіме қайтып,Жиюға тәтті көңілге азық.Бәрі де маған бір терең сырдай:Көмескі..