Ұршық туралы Өлеңдер ✍️

Көзі көрмей қалғалыОйға батып,Ұршықты алып ақ әжем күрсінеді.Талай жылдар ойнатып, жорғалатып,Қолынан түспей келген ұршығы еді. Әжем іске бүркіттей..

Үйіріліп құйындай ұршық ішімҮйірілген көзіңде бір шық үшін.Шейіт болып кетер ем,шынымды айтам,Берер болсаң кеудеңнің күрсінісін.Көңіліңнің көк бұлтын..

Айналам ағаш гүл жарған,Күлкiге толы көк тоғай.Сезiмге сусар қыздарғаШаттық ап келген көктем-ай…Көгiлдiр гүлдер құшақтап,Мен дағы келем киiп..

Көңілің – көмбе, сақтаған іште шын сырын,Аяқтай сырлы кетсе де сырың, тұр сының.Түсімде көрдім: ұстап тұр екем аялапАлақанымда әжемнің аппақ..

Жіп иірді ол толғанып,Қолында – сол бір ұршық.Домбырамды қолға алып,Мен – күй шерттім ыңырсып.Қартайды анам – толды ұршық –Саусағынан әл кетіп.Сыршыл..

Сыртта – күзгі жел үні,бұталар тұр ыңырсып.Үйде – ене, келініекеуінде бір ұршық.Алма-кезек лақтырып,Қолға кезек алады.Иірілді ақ түбіт,Иірілді..

 Жер – ұршық Тәңірім иірген,Күн көзі жылудың тұрағы.Бірде оң,Бірде сол бүйірден,Жылуын өткізіп тұрады.Біздіңше әр маусымның бар мәні...Жер дүлдүл..

Қырпықтап шүйке қылшығын,Ұлпасын созып иіріп,Зырлатып ана ұршығынҚояды айдап шүйіріп.Безектейді жез ұршық,Бейне бір желген нар тайлақ,Баяуласа..

Зырылда, ұршық, зырылда,Тезірек толсын алқымың.Қосайын әуен зырылға,Калауынша халқымның.Анамнан қалған мұрасың,Айнала берші ақұршық.Сақтаймын сені..

Ағаш едің құрма өскен,Ұршық болдың шуда ескен.Бір қалыпта тұрмақ жоқ,Шығармалық мұны естен.

Сыртылдама он саусақ,Майдалап, мапа түтілші.Шыртылдама шынашақ,Шыр айналшы, шүйке ілші.Оймышты ұшқат, ырғай caпҰршығым, сені қолға алам.Ұршығым..

Зырылдап жүгір ұршығым!Шүйкені талдап іпсітіп,Көзімнің жасы құр шығынЖүректі өртеп ысытып.Үсті-басы сырдай бопЖүрген шығар құлыным.Жалғызым кетіп..