Ақырет туралы Өлеңдер ✍️

А. Полежаевтан Қанжар менен у беріңдер,Шыным бұл,Қас пен достан халімді осы сұраңдар.Тірлік тамұқ екендігін ұғындым,Жүрегімді сорып алды..

Заманақыр ордасын от қамады,Мен кідірдім,Дүние тоқтамады.Жүрегіме жармастым,ЖыртығынанМенің көзім өзіме оқталады.Тіршіліктің талқан боп тозды..

Көңіл-жас, шаттануды шет көрмейді,Шын жігіт төмендемей, бетке өрлейді.Шарапты мөлшерлеп іш. Ол – әзәзіл,Тайғақ жол Мұратыңа жеткермейді.Бұл шарап..

Мен өлгендеешкім айып тақпады,көп күнәмді жіпке тізіп жатпады, азаматтар ағыл-тегіл қаптады, талай ару аза тұтып жоқтады, ақ балшыққа бет-бейнемді..

Туғызбап еді Ақынға ол ақырет нендей,Оның да күні, апыр-ай, ақыры өткен бе, ей?Жұрт жұтты мұның қақала мақалаларын,Брезенттен жасалған..

Жылады ма Тәңірім жалғыздықтан жабыққан?!.Көк аспанның түбінде жұлдыз ақты тамұқтан.Жер-Ананың жүрегі тоқтап қалды тас болып,Әділетке..

Дүние ісі ақыретке кетпейдіКетірем деп кейбіреулер өктейді.Қаңылтырды жалтыратып ысқанменХас болаттың орынына өтпейді.Дүние ісі ақыретке..

Махаббат деген - ақырет,Тыңдата ма, бірақ, қыз.Бәйгеден жүрек аты кеп,Қызығын көрдік бір - ақ күз.Мен өкінбей қайтейін...Жүректі қайғы даты..

Дүние деген шолақ депті,Жан кеудеге қонақ депті.Ақырет деген бір киім,Алып қайтар сол-ақ депті.

Толғай-толғай жүгірген,Топырақты суырған,Ертеден салса, кешке озған,Ылдидан салса, төске озғанТомаға көзді қасқа азбанҚой мойынды көк жұлын -Көк..

Иа, Раббы, Жаббар Хақ, Сөйлесін деп біздерге.Беріп едің тіл мен жақ,Өсиет айтам халқыма, Жар бола гөр, аруақ.Бисмилла — әуелден сөздің..

Адамды адам түсінбеу -- бір ақырет.
Ойлы жас, түсініпсің, рақмет!
Рақмет!
Жассың ғой жалыны мол,
Жалыны мол және де қуаты көп.
Ойлы жас!
Өлең..