Өсу туралы Өлеңдер ✍️

"Өскен жерге симай кетіп барады,Өскен жерін қимай кетіп,Қимай кетіп барады..."Тұманбай Молдағалиев(Нұрғиса Тілендиевтің құлптыасындағы жыр)Өскен..

Әйелдік емес, аналық менің көсегем, Еңкілдеп жылар жат адамға ез емен! Сындырмақ болсаң сағымды тіп- тік өсемін, Ор қазсаң маған ойыңмен ойып неше..

Өсіп-өнген әрбір затӨз еркінен тысқарыТосын жайға тыстағыТап болғысы келе ме?!Биік өскен бәйтерекАптаса да алтынмен,Жарқыраған қалпыменТақ болғысы..

Біреу өсіп, біреу өшіп,Біреу қалып, біреу көшіп,Бара жатыр өмір өтіпКүн соңынан күн ілесіп.Қиын жолда кідіресің,Ойда жоқта сүрінесің,Қатпар-қатпар..

Арғыменен бергіні естіп өскен, Таразылап тарихты кескілескен, Қатігездік заманның балғасына, Жүрегімді еріксіз төстік еткем.Армандарым қаншама қалды..

Барады сансыз өсіп арман алға,Жететін қайрат бар ма, жігер бар ма?!Уа, өмір, арындаған толқының бар,Мен онда емен әсте тамшыларға.Жарқылдап өткізейін..

Жаныма жақсылықты өріп өстім,Жасымнан өмір сырын көріп өстім.Болмай ма біреу олпы, біреу солпы,Талайын көрдім есер, жарыместің.Мен аштым барлығына..

Бұйығылау боп өстiм де,Көкiректе арман сызаттап.Сезбейтiн сiрә ешкiмде,Мен сүйген қызын көршi ауыл,Той жасап ертең ұзатпақ.Көкбаразданған бойыңа,Не..

Өспеген арғы тегің атаң Сәмбет,Басыңа бітті мал мен, бақ пен дәулет.Басыңа бақ қонған соң, ұмытылдыЖеткен соң қолың көкке, келіп нәубет.Шақырдың..

Бақта өскен – қисық, түзу, мәуелі,Мақсат, шіркін, ұқсайды ма ағашқа?“Америка ашқысы” бар.., ал оныЖапқысы бар өзі емес, ол – ашса.

Өнбес іске он ұмтылып, он құлап,Талаптанғам тарғыл үнмен ән құрап.Жаны ашыған достың бірі жұбатты,Жұбатқаны болып шықты сандырақ.Бір кісідей..

Гүлдер деген нәзік болып өседі,Гүлдер деген хош иісті деседі.Сол гүлдердің бірі ару болса,Бірі өткен аналар ғой кешегі.

Қойнауың қыс - құт, қоналқаң - жазда,Шоң Шығыс, маған таныс келбетіңҚалихан, сосын Оралхан жазған...Сендегі ұлы ағыс тербетіп!Баһадүрлерім байсын..

Қиындықты білмей өссең бұл өмірдің сәні кем,Төзе-төзе сары алтынға айналған мен - Сабыр ем.От боп жанған Махаббатты майып қылу оп-оңай,Мен Достықты..

Орнына үйлердің ағаш өсіп, ағаштардың орнына үйлер өсіп, Алматыда үйлер де, ағаштар да, адамдар да барады-ау үймелесіп.Мұңлы ойды арқандай..

Неге өспейміз, бауырым, білесің бе!Пәтуәміз озбайды күресіннен.Тұлпар топқа түскенде жабы қосыпЖарбаңдауды берген ғой үлесіңе.Ауылыңа ауып алдымен..

Кеудесінде таулардың,Кемесінде арманның,Жалау етіп өрлікті,Ескек етіп ерлікті,Есіп келе жатырмын!Адал терін әрдайым,Моншақтатып маңдайым...Соқсын..

Әркім-ақ дәмелі өсуден,Қорқады мезгілсіз өшуден.Жүреді қанатты құсымсып,Бұтақтан бұтаққа көшумен.Әркім-ақ дәмелі өсуден,Қорқады мезгілсіз..

Нeге шықсын домбыраЖаңадан шек тақпаса,Таққанынан не пайда,Бабыменен қақпаса,Құр қағудан не пайда,Ән менен күй таппаса.Құйқылжыған кұс әуез,Қосылып..

Тайсалмай басып тастарын,
Алқынбай асып асқарын.
Құзына шығып, қомданып,
Ылдиын тәмен тастадым.
Төбемді көкке жеткіздім,
Төсіне шықтым көп..

Түнге карай,
Түйсік салып,
Таң атқанша не болады?!
(Оны қайдан білейін)
Бүкіл адам баласына тек жақсылық тілейін,
Ортасында солардың..