Ақ қар туралы Өлеңдер ✍️

Қызықтым Алатаудың ақ қарына, Жап-жасыл Алматының бақтарына. Нұр жайнап, сырлы дүния, сен тұрасың, Үңілсем жадыраған шақтарыма.Күндер-ай..

Алматының ақ қарыТүн айналып қап-қара.Басы айналған бақтарыКүн айналып атқора.Алматының ақпаныТүске дейiн мүйiз.Кəрлi қыстың қақпаныТүстен кейiн..

Басып келем ақ қарды жалғыз, жаным,Армандаумен болсаң деп сен қасымда.Әнiн естi ақ қыста қар қыздардың,Мұңы олардың менiң де бар басымда.Алыстасың..

Ақ қарыңды сағындың ба, қара жер,Өткен күнге жете алмай өкiнiп.Аяп сенi ағаш дедi: “Ала бер,Мамығым – қар”...Қона алмады...... Өтiрiк...Ол алдады..

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да,Кеткім келді алысқа, малшы ауылға.Күлтеленіп тұр ма екен күрең аршаОрғыл қызыл құмдардың қамсауында?Күрең арша..

Ақ сүт берді анашым,Ақ болса деп жүрегі.Ақ бесікте баласын,«Аппақ бол!» деп тіледі.Дала аппақ, қар аппақ,Ақ болатын шартым көп.Жаным аппақ, ар..

Көбiк қар басып,Көк аспан ашылып тұрды.Қансонар түсiп саяттың басын ұқтырды...Ұмсынып көңiл,Ұмтылдық ұмар да жұмарКөзбенен шiркiн көруге асығып..

Қар жауып тұр... Перінің қанатындай,Көкке көзін сатады қала тынбай:Тапшылықтан тауқымет тартқан жұртқаЖақсылықтан бір хабар алатындай.Ауға түсіп..