Еңсе туралы Өлеңдер ✍️

Еңсеңді көтер, бүгілме — Қазақ,Қиындық сәтте түңілме — Қазақ.Жақсыға ұмтыл, жақсылық ойла,Жеңесің бәрін, болады ғажап...Сыйластық пенен бірлігің..

Қалай айтшы көтереді еңсені?Гүл көзімен сүю, тәйірі, не теңім?Күте-күте шаршағанда мен сеніТұрамын да гүл суғарып кетемін...Жалаң аяқ жүрген жандай..

Ел еңсесi естi ұлдыЕзетiнi қинайды.Тiршiлiктен бес күнгiБезетiнi қинайды.Не өлi емес, тiрi емес,Көкiректi бiр елесКезетiнi қинайды.Соны көнбiс..

Еңсеміз көтерілмей, иық талып,екі аяқ бір етікке сыйып барып,еңсемізді жия алмай есеңгіреп,аузымыз айраннан да күйіп қалып...тəлтіректеп тəй басып..

Еңсе тіктеп ел болмай,Ертеңді ойлап оқ жонбай,Ең бір түзу жолды алмай,Ез болуға арланбай,Ес болардай қол болмай,Ерек туған ұл болмай,Емексіп біз..

Түспесін еңсең, бұйыға берме дос енді, Төкті деп біреу шіпілдеп тұрған кесемді. Жігерің жасып, мұқалып жүрген шағың бұл, Біреуден ұтсаң, кетіріп..

Болғанмен бүгін қазақтың иемен елі, Сұққысы келіп тұрған бар көбеге инені. Одақтың тұсы кешегі, белгілі ғалым, Диссертация қорғаған, мазмұны..

Тұманбай МолдағалиевқаАқын аға,Жақын аға айбынды,Аманында бұлт торлады Ай-Күнді.Көрісейін,Бөлісейін деп келдім,Қабырғаңды қайыстырған..

Ақбас Алтай Гималайдан секілдісің еңселі,Асау Қобда, Ніл-дарияға теңемеймін мен сені.Менің Өлгий қалашығым жұлдыз - оттар шашқанда,Нъю-Йорктен де..

Ернің сенің үлбіреген гүл сынды,Шарап сынды жəне жүз жыл сақталған.Шайқап ішер менің кəйіп ырысымды,Сақта, Құдай, нысабы жоқтардан.Əр көктемнің көркі..

Түрегеліп,тіктеу үшін еңсеніМендік ғұмыр– күту,күту тек сені.Мұнда– мола.жапырақтар кемсеңі,Анда– кеңсе,ғимараттар еңселі.Қара шатыр алданатын қар..

Дау-дамай,көрмеген дабыр да,Бұл неткен бақытты қабырға!Оюы сергітіп ойыңды,Бояуы шақырған сабырға.Жай тауып, алмайтын тобыр демДәліз де шаттыққа..

Еңсемді жүрсе де, өмір, басып қайғың, Алшы түскен қазақы асықтаймын. Төрт құбылам түгелдей түйсік түйді, Үйге неге сонда да асықпаймын.Көңілімнің..

Еңсесін езіп көп күннің,Өткесін бастан қиын Ай, –Сəлемге саған кеп тұрмын,Шапағаты мол, Дүние-ай!Ұғыса алмадым жалғанмен,Асыл бір сөзім тапшыдай..

Миды жаншып, ой салмақтап еңсеге,Күйкі өмірден көңіл кейде жығылып.Күнді көрмей отырамыз кеңседеКүнкөрістің қамы үшін тығылып.Жіпсіз байлап..

Қара бұлт Қаратауға шығып алды,Қаранар көзбен боздап тұрып алды.Қайысып қаптың суы қақ жарылып,Жар таста жан ағамның мұңы қалды.Жел жоқтап жез..

Болды, бітті бәрі енді,Көтер қане сен еңсеңді.Тік қарап күтіп алғың,Берген сыйын тағдырдың.Ішің у дай ашыса да,Қолдан келер амал бар ма?Өмір деген..

Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай,Өзім бар жерде өзгенің жағын аштырмай,Пендені бетіме қаратып көрген жоқ ем мен,Бес төбет келіп беттей алмайтын..

Бәтір-ау, түсіп кеткен еңсең неге,қиналып, қыстықпа да кемсендеме,жерден де, елден де әлі жерсің таяқ,қайысып, майысар да семсер дене.Айналаң азамат..

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,тамағымды кенейін, жөтелейін.Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –бірін Беке, біреуін Төке дейін.Жарқылдаған..