Аманат туралы Өлеңдер ✍️

Бейбіт күн, ашық аспаным,Мыңсайран күйлі дала, бақОғылан ұл еңіреу жастағы -Тәуелсіздігім, саған аманат!Атадәстүрім, тіл, ділімАманат, саған жүк..

Адамзат қайдан келді, қайда кетпек?Түбіне бұл сауалдың кім бар жетпек,Бой сұнып бір Аллаға хақ мұсылманАдалдан нәсіп теріп, еңбек етпек,Шүкірсіз..

Қара бұлттай үйіріп басқа мол мұң,Көбі кетіп, қалды азы қасқа жолдың.Сəби болғым келмейді баяғыдай,Баяғыдай келмейді жас та болғым.Өткенімді көк..

Мәңгілікке жатты әкем бет бұрып,Қолымды ұстап, айтты сөзін ақырғы.«Қай кезде де көрсетіп тек тектілік,Алты алашқа шығарарсың атымды.»,-Деп үзілді зор..

Қайтер ем: қайран Қасым – болмаса үлгім,Басқа емес, жалғасымын сол Қасымның.Қит етсе, тобығымнан қағып түсерМенің де табылады жолдасым мың.Мен –..

Ата-баба жері - бізге аманат,Қорғамасақ бізге кінә, жаман ат.Сұрауы бар судың, жердің, ауаныңҚанымызда бар емес пе қанағат?Табиғаттың тылсым күші..

Адай да болдың, ел болдың,Есіміммен тел болдың.Өр мен Кеуде, Қаройда,Бұрқасын бұла жел болдың,Тасыған таудай сел болдың.Келінберді,ҚұдайкеҚос ұлымнан..

Төле би жоқ,Қазыбек би,Əйтеке,Мəжілісте қалаулыдан кімдер бар?!Ойдан құнар, тілден нəр.Ежелгі жау екі бүйір қабырғам,Ит сарыған іргем..

Баяу жылжып, күн де өтіп барады,Қалың жауған мызғыр емес қар әлі.Түсі ме әлде, өңі ме екен белгісіз,Кейде Шәмші есін білмей қалады.Әңгіме айтып..

Жүрегімді нұрымен жылытқан мың,Көріп туған атқаннын күліп таңның.Осы ұлымды, ей, Өмір, өсірмегейБірі ғылып қадірін ұмытқанның.Тербетілген даланың..

Командировка мені сүйреп кетті,паровоз түтін биін түйдектетті.Шешеңе жұма жуар кір дайындап,қырғыш қылып қайтармын бүйрек-бетті.Аяқ киім ауыз-үйде..

Қалқып көктi кезедi бiр жиi құс,болашақтың арманы – асқақ,күйi – күш.Жүрегiмдi мазалайды тынымсызсенi тосқан бұрылыс пен қиылыс.Сен жүретiн жолдар..

«Әкем ауыр науқасқа душар болып, өлімхалінде жатқанда, басында жылап отырғанжас жарына айтады екен: – Жылама, негежылайсың, сенде анау бар ғой, анау..

Астанада Абай ескерткіші ашылғандаДара Абай, дарынды Абай, дарқан Абай,Қазақтың қасиеті ең қарқарадай.Топ жарып Толағайдай толыспайды ер, –Өзіндей..

Әнін жазған Ренат ҒайсинЖарығым, жаным, кең дала,Арайлы таңым сен ғана.Аймаладың мені алтын анамдай,Аяладың мені жарқын балаңдай.Жалғанда, жаным..

Әнін жазған Жоламан ТұрсынбаевОсы қазақ неліктен бөлінеді,Бөлінгендер бөріге желінеді.Жүзге белген адамның жүзі қара,Біліктілер биіктен..

(сазы бар)Өшіріп үнін бабадан жеткен бағзы әннің,Төріме шығып,Көріме дейін қазған кім? —Ұғынсаң, ұлым, мен де алғаш өмірбаяндыЖелтоқсандағы көк мұзға..

Талғамыңа талап беріп таңсәрі,Тіршіліктің тылсым сырын тағы аңда.Аспан жаққа ауа берген аңсары,Ой салар ма, мендік мақсат саған да?Тағдыр сөлі..

Бұл өмірге не бітірем деп келдім,Өкініші көп кеудеде өткеннің.Қабырғасы қаусап қалған қараша үй,Бақилыққа атам көшіп кеткен күн.Мағынасыз шыр айналып..

Бабалардан қалған бәрі — ауа, Жер, су, тірлігім,сыйлады олар сезім отын, жан, жүрек пен Күн нұрын.Тарту еткен жарық дүние, он сегіз мың ғаламды,маған..

Кебек пен кеусен ас та төк болған сол күздеАлысқа кеткен ағамыз келді елді іздеп...«Бір сауын сиыр, бірер қап бидай бар бізде»Шекеден қарап, «енді..

Анам Құмар-Бану Байтасқызының әкесі, менің туған нағашым Байтас би Кәшкеұлы заманында мыңғырған бай болған екен! Қарақылды қақ жарған би болған екен...

Қарағым, алды екенсің тең құрбының,Айтайын саған арнап елдің жырын.Көп жылдар әке үйінде қонақ едің,Мінеки өз үйіңе келдің бүгін.Өсе бер өркен жайып..

Кеш түледім,Кеш тудым,Кеш жетілдім...Бейнеті көп бірімін бес жетімнің.Бес жетімнің біреуі – Далам жетім,Арнасынан айрылған Арал жетім.Бес жетімнің..

Көк теңіздің от төсі,Барады қызыл күн батып,Сөйлейді ауру көкесіБаласына тіл қатып.— Көздерін байлап өзгенің,Қазына-мүлік жимадым.Көжесіз болды..