Жүз туралы Өлеңдер ✍️

Жүзіңе тамсанып қарайды ай неге?Бұл жазған өлеңді, сұлуым, жай деме.Екеуміз тоғыспас жолдарға ұқсаймыз,Өмір деп аталар теңізде бұйырар қай кеме?Елігі..

Сенің жүзіңбал-бұл жанған жайдары,Теңесе алмасаспандағы ай-дағы.Үлбірейді ерекше бір сезіммен,Қып-қызыл шоқ ерініңнің аймағы.Шашың қандай?Толқындана..

Микроәлем,Макроәлем,Мегаәлем,Мол жұмбағын білмей тұрып неге өлем?Жанарыммен жаһан жүзін аймалап,Жыршысы боп жазсам деп ем көп өлең...Пенделердің..

Сағыныштан сарғыш тартып жүзі де, Дәті жетпей мүлде күдер үзуге, Естен тана жаздағанда жарынан Бір хат келді қырық төрттің күзінде. Ұмыт болды бар..

Күнбағыстай Күннің жүзін аңдығанСені көрсем шешек аттым - бар кінәм.Ханға айналдым қарасирақ жарлыдан,Дүрге айналдым диуанадан қаңғыған,Қалай шыдап..

Жүз өлең бе,мың өлең бе, жаздым мен,бір солардың қамын ойлап аздым мен.Көкірегіне гүддер қадап көктемнен,жанарына жалын жағып жаз күннен.Қанша..

Жүзіңнен бір жыр оқимын,Сыр оқимын жазылмаған.Жүрек қалап, сүйді СеніӨзге жанға табынбаған.

Жассың ғой жаным жап-жасыл терек секілді.Балапан езу кекілді.Мастана көрме,Мақтана көрме ұрынып,Жылата көрме жетімді.Құдайы бар ғой жыртық үйдің де..

Айқыш-ұйқыш ақ қағазды сызатын,алаңы жоқ болдық па деп бiз әкiм?!Ауық-ауық Ай астынан сығалап,сана төрiн жұлмалайды жүз ақын...Бiрi атылып арыстандай..

Кісінің аттамаған ала жібін,Момақан Ұлы жүздің баласымын.Тарайтын төрт арысты ОшақтыданТасжүрек Сейіт ата саласымын.Жетісу жеті өзеннің..

(Мұқағалидың ізімен)Қасиеті сіңген даланың,Ақ сүтін емгем ананың.Сөзін тыңда, ағайын,Үш Жүзге ортақ баланың.Ақ Арыспын,Жыр алыбы Жамбылмын,Өлең боп..

Шәмшидин ПаттеевкеТасқын егер кезіксе жүзіп өтіп,Елім талай ұшырған құс түлетіп.Ойлы Ойықтың аруын құшқан күні –Күрең мінген жігітсің кісінетіп.Саған..

Кісінің аттамаған ала жібін,Момақан ұлы жүздің баласымын.Іні деп келген жанның інісімін,Аға деп таныр болса, ағасымын.Алдыңда ақтарылған бар..

Осы қазақ неліктенБөлінеді жүз-жүз боп.Кездерінде еріккенҚырқысады шыж-быж боп.«Ұлы жүзді қауға қой,Орта жүзді дауға қой,Кіші жүзді жауға қой»..

Ғалым, музыкант, этнограф, қоғам қайраткері, 103 жасқа толған Омар Хаймолдинге арнаймынСияқты тау етегі шалғайың-ай!Сырласып сыр толғаған маңдайыңа..

Шырын тіл, шырайлы жүз, болсаң кішік,Құрметтер қатар, құрбың аттан түсіп.Көрікті көп көзіне көрінерсің,Дарақтай миуалы тұрған пісіп.Күжім боп, күннен..

Жүз рет құлап, жүз рет тұрдым,Құлармын талай әлі мен.Нан үшін талмай қызмет қылдымБала-шағаның қамымен.Ұнамай ешбір жиын да маған,Жақсымен келем..

Жүз жыл бақты болсаң да,Әлемнен асып толсаң да,Алтын таққа қонсаң да,Айрылған күнi – бiр кейiс.
Жүз жыл азап тартсаң да,Аш-жалаңаш қатсаң..