Маралтай райымбекұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ауылдан ауылға,Шаһардан шәріге тарағанМенің бөлтіріктерім — шетінен абадан.Бәрі де жаралы!Жарасын жасырып жалаған.(Қаншық — қоғам талаған!)Соңымнан..

Өмірге рұқсат берілді!!!Жарық дүние дидарын —Екеуімізге бірге жазды көруді.Менде дос көп, сенде жау жоқ (әдемі).Дұрысталды дүниенің сәлемі.Ластауға..

"Бітіпті деймін түсімде қос қанат маған... "Ұлықбек ЕсдәулетЕшқашан, еш жерде болмағанСекілді алғашқы әм, соңғы адам.Қазақта екі-үш-ақ ақын..

"Қаратаудан көш қайтқандаКүтпе мені, Бегімай!"Ш.АйтматовОрманға ұлып опа таппай,шынжырланған арлан.Бөз қымтасын тәнін,айрылмас-ты ардан.Кеше жұртта..

“Тек мен ғана түсінем бұл қаланы"ЕсенғалиМен секілді сағына ма түсінде,Сезе алар ма әкімі әм тұрғыны.Түсінгеннің бірге кетер ішінде,Алматының бір..

Құдай — көкте,Мен — жердемін, жердегі —Қаламымда тағдырымның кермегі.Маңдайыма тұрып қалған ағып кеп,Ғасырлардың айғыз-айғыз өрнегі.Керметімде..

Қандай бақыт күн кешкен үйде тұрып,Қобыз қосып кеудемде күйге тұнықҚоналқыға бұйырған бір лифтіден,Шығып келе жатамын сүйретіліп.Күздің таңы. Күн..

Аядай ғана айналып болмас жасымда;Түлкіні көргем мәз болып күлген миықтан,Қаншықты көргем қорқауларменен ұйққан.Қартайған шақта қиядан құлап..

Жер бетінен бір жойылса табылмас,Діні, ділі өзіңменен тамырлас.Әспеттеген әміріңді әлінше,Түркі тілді тұлпар тектес қарындас.Саған теңеп болымсызды..

Қара шашың шашылса,Менің қара мұңымдай.Ерінің сәл ашылса,Шым батырар шырындай.Тойға тоймай көз қалған,Рақат сыйлап реңің.Тоқтап барып..

Аң — аң. Құс — кұс. Адамды — адам дегенге,Сенейін бе! ? (Мен — төменде, ол — төбемде!)Күнің үшін қараны әппақ дегізіп,Қорлық болар зорлық жасау..

Достарым менің кіл мықты,Әр сөзі бір-бір өнеге.Сатқындық дейтін сұмдықты,Сүймейді олар және де.Ақынбыз өңкей батырмыз,Қидасын жілік атандай.Біріміз..

Жұлдыз ақты.Жұлдыз ақпай тұра ма?!Тағы бір жан нүкте қойып күнәға...Аманатын сұрап келсе,АртынаТастап кеткен ешкім жоқ қой мұраға.(Өзімді айтам!)..

Алладан деп не болса да алдымен,Азапқа сап сансыраттым жанды мен.Құс қайтқанда қиқулайды жүрегімУысында тағдырымның қан-күрең.Құлақ тұнып керней..

Жез қоңырау жылайтын жазға қарай,Жаз ғұмыры жастықтың аз қалғандай.Гүлдей дәурен тұратын гүл құшақтап,Жанарында қыздардың маздап арай.Қадіріңді..

Қалам қалған үстелінің үстінде,Қағаз қалған үстелінің үстінде.Шырақ әне, жағылмаған қалпында,Құран міне, Құран — Құран қалпында!Енді қайта батпастай..

Қамшысын солай білей ме?!Адасып қалған ақботасынан дүлейде.Шанаққа сыймас сырымдышертіп нем бар ед,Түлік танымас түлейге!Тағдырым менің — қара..

"Отаным, саған айтамын!"МұқағалиӨлсем сенің босағаңда өлемін,Ақындарын ардақтаған өр елім.Иесі бар иттер талап жатса да,Киесіне шағынбаған бөрі..

Құдірет деген сыңар қанатты құс болады екен. Ол өмір бойы өзінің сыңарын іздеумен өтеді. Егер ол өзінің серігін тапса, екі дене кірігіп, екі қанат..

...Ол Жазушылар одағының фоэесінде құбылаға қарап жылап жатырҚалдыбектей жындылау,Сәндібектей мұңдылау.Не айтпақ боп жатырсың,Тағдырыма..

Ниет еткен мұсылмандай намазға,Ниет етіп ғазал төктім қағазға.Ғасырлардың саусағында нұр шашқан,Гауһар жүзік секілденген Таразға.Көне шаһар көз..

Кірпігіме күллі ғалам ілулі...Сен үйреттің көкке қарап ұлуды.Үйретпедің қалай, қайтіп күлуді,Мен ұмыттым жылауды әм жылуды.Тәнім үшін таласқандар..

Өзім барам!Сол жаққа қарай-қарай көзім талған.Кез еді Ер Төстіктей көзім талған —Құсадан Жер бетілік мезі болған.Барамын, табамын да жақынымдыАлыста..

Қапияда Күнің батса арайлы Талап жейді,Талап жейді — талайды!Бір ақиық Алатаудың басынанАдамдарға аянышпен қарайды.Әділеттің төрешісі ар болар,Арың..

А, дариға,Батар Күнге бататын,Ант етейін атар таңға ататын.Күллі Әлемді тізерлетер алдыңа —Мына Менмін, айналайын, Отаным!Қатер төнсе қазақ дейтін..