Абдрахман асылбек ертегілері туралы Өлеңдер ✍️

1Қыз бопты бір ертеде,Ішпейді екен тамақты.Ысырыпты еркелеп,Тамағы бар табақты.Ет дегенде үрпиіп,Тыжырына қалады.Күннен-күнге кіртиіп,Тұнжырапты..

Жалған айтып не керек,Өтірік сөз – ебелек.Біз оқитын мектептеҮш дос болды керемет.Жүрген жері бірлестік,Арта берді шын достық.Білмеді олар..

Бір күні мен ойладым,Ой түбіне бойладым.Таптым жақсы жаңалық,Ақырында қоймадым.Көрдім-дағы дұрыс тым,Жұмысыма кірістім,Не нәрсені болса да,Кері..

Өртеніп жатты бір өзен,Болмаса-дағы ұлы өзен,Алайда, ауыл-аймақтыңБақыты еді бұл өзен.Тұрғындар одан су алды,Егін мен малын суарды.Осындай өзен..

Ерте, ерте заманда,Мынау жалпақ ғаламдаТату екен, дос екенЖан-жануар, бар аңдар.Хайуанаттар еңісте –Жасыл жайлау өрістеЖүреді екен еркіменКелмей..

Кәдімгі үй ТышқаныШамадан тыс тойынды.Өзін асқақ ұстады,Әрең бұрып мойынды.Тәкаппардың кім білгенҚуыс кеуде, бос жанын.Қасындағы бір жүргенМенсінбеді..