Жадыра дәрібаева шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Жалғанды жалпағынан басқандар аз,Арбайды алшаңдатқан алаөкпе жаз.Жердегі жазықтылар кешкен ғұмыр –Көктегі мәңгілікке бағынған саз.Тұтқыны құлқынменен..

«Сіз-бізі» мол салтанат,Болмысыңнан айныма,Шаттық құшқан шартарап,Жол бермеші қайғыға.Ынтызармын пәктікке,Ойлағым жоқ мұң жайлы,Иіп шексіз..

Абайды да таяқтатып ұрғызған,Біржанның да аяқ-қолын буғызған,Жаны ызғар, зәрге толы көкірек,Қорқады ғой жарқыраған жұлдыздан.Сондықтан ол бар жарыққа..

Жақсылықты бір-біріне қимаған,Дөкейлерін амалсыздан сыйлағанЖаны жайсаң тұлғаларын тұқыртып,Күн көрсетпей қызғанышпен қинаған,Ел болдық-ау құндылығы..

Махаббатпен дүние есігі ашылған,Ақша бұлт тұр асау шыңға асылған,Таң шапағын шабыттана қарсы алдым,Жүрегіммен жұмыртқадай аршылған.Қимастығым..

Жарық дүние, кереметсің, керемет,Сен де мені, мен секілді керек ет.Күрең-күрең көбейттірмей күндерді,Қуатың мен берекеңнен бере кет.Сүмбіл көкке..

Күлкі астында жатар, кейде, өксік те,Қамкөңіл боп, әлде, біздер өстік пе?Көз жасымды көрмесін деп жан адам,Төгемін кеп күәгерім – көпшікке.Аралайды..

КөктемдеКөктем келді жәудіретіп гүлзар бағын,Балаң гүлдер сылдыратып шылдырмағын.Әсемдікке тағзым етіп, тіледім менСол бақтағы өсімдік..