Исраил сапарбай шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Желіп те желіп жететін,Жаяуды баяу құптамай,Төгіп те төгіп өтетінКөктемнің бұла бұлттары-ай!Омырауын кере ойқастап,Қара бір жерді қапталдай,Аспани..

Ішпей-жемей ақынның мас көңілі,Желіктірді жеңсік ас жас-кəріні.Тілек бүгін тамады тіл ұшынан,Жүрек түгіл, көрдің бе, тас та еріді!Тас та еріді! –Көк..

Қайтемін күндерімді жылап өткен,Көңілден көшіп жатыр тұман еппен...Жас қайың – Жаратқанның жалғыз қызы,Жасауы – жайма-шуақ мына Көктем!Жүрегім –..

Ғажапсың, Өмір, ғажапсың!Қайғыдан қалай азатсың?Таңғы ауаңменен талдыршы,Тамырда қаным таза ақсын.Көкіректен мəңгі шер кетсін,Еркетай көңілім..

Көрсем екен тезірек Көктем басын,Көзіме оттай басылып бөктер жасыл.Оңды-солды бишігін сілтеп қалып,Көкорайға түссе екен көктен жасын.Құласа екен..

Жамбасы шірігенше жатқан қар-ау,Демейсің алдымда жаз, көктем бар-ау.Айрылған ажарынан, базарынанБірауық аясаңшы бақтарды анау.Жатқаның жайбарақат..

Қабіріңді, ана, қар басып қалды,Қар басып қалды – əппақ қар.Өлім мен Өмір арбасып мəңгі,Алдыңнан шығар соқпақтар...Мамығыменен..

Қар қонып жапыраққа қалыпты шын,Қар жауса, келгені ғой анық қысым.Құп-құйттай кеудемдегі ғаріп құсым,Жабықсаң, жанарыңды жарыққа ұсын.Жайыңды мен..

Қар жауып тұр... Перінің қанатындай,Көкке көзін сатады қала тынбай:Тапшылықтан тауқымет тартқан жұртқаЖақсылықтан бір хабар алатындай.Ауға түсіп..

Жел өтінде сыңсыған жалғыз қайың,Жалғыздығың жаныма салғызды уайым.Еркелесең болмай ма есімді алыпЕнтелеген қойныма балдыздайын?Тарылды ма тағдырдың..

Ешкімді,Керек етпен ештеңені.Көңілім – көне қобыз, көшкен өңі.Бұт қысып бұралқы иттей қыңсылағанЖалғанның жалықтырды ескі əуені.Ешкімді,Керек етпен..

Өртен, жапырақ, күлге айнал!Өмір мынау – мың майдан.Керім, кербез кешегіКеле қойсын күн қайдан...Көктем мен жаз қалды артта,Көнді көңіл..

Сағым жоқ,Сарқанатты сағым ұшқан.Көкжиек көзден көшкен, əрі ығысқан.Жаз бен наз – жанға жалау жалт берген соңСыздайды жазған жүрек..

Күрсіндірді мына күз,Желек көркін жел үптеп.Желпілдейді құла дүзЖелмаяға еліктеп.Елжіреп те елбірепТұратұғын далам-ай...Селеу басы селдірепҚалыпты..

Сарыала күз салқындады,Сағындырған қалпың кəні?Жалған жақұт сияқтаныпЖерде жамбы жалтылдады.Жамбы жерде, жамбы көкте.Тəн түршікті таңғы лепке.Жалғыз..

Қамыққан қара күзде, жас қарағай,(Қалып ең қайдан жалғыз қасқа бала-ай?..)Қайыстай қатып қалған қара жергеТамады кірпігіңнен жас домалай.Көргенде..

(Күз этюдтері)Шаңқай бір шақта шағыныпАйтарсың арзу кімге енді:Жабырқау тұман жамылып,Жапырақ кешер күн келді.Бағынан ұшып Бал айы,Басынан бағы..

Көрпесінде көсіліпТыншығанда түз дала,Домбыраға қосылыпƏн шырқады Қыз бала.Асау, албырт, аса өңдіНеткен мынау ғажап əн?!Əннен алған əсердіЖырмен..

«Атаң жəйлі не білесің,Айтшы, кəне?» десе Дала,«Кірді емес пе менің есім, –Дермін оған, – кеше ғана».Өтсе өтер, өлмейді Уақыт,Көрдің бе – Күн тағы..

Апайтөс тау – қар қомында,Баурайында – ауылдар.Сол бір таудың ар жағындаАғайын бар, бауыр бар.Бұл даламен Батый өткен,Шыңғыс та өткен айбарлы.Ақын..

«Кеңсайға» кеткім келді, кеткім келді,Жанына жақсылардың жеткім келді.Көктемнен үзіп қайтем көңілімді,Көгенге тізіп қайтем көп күндерді?..«Кеңсайға»..

Өмір емес, өмірім – өлермендік,Талай күнді тепкілеп терең көмдік...Ештеңе жоқ алдымда алаңдарлық,Ештеңе жоқ артымда елеңдерлік.Өмір емес, өмірім –..

Аузына түсе салмай, мақтаса кім,Абайлап аламанға ат қосамын.Тəлімін Тəңірімнің таныған соңТамырын тіршіліктің тап басамын.Аужайын аңдаған соң..

Аспан жақтан алғызған,Жер қойнына салғызған,Жүре келе көктедіЖүрегімде жалғыз дəн.Дарағым сол дəріптер,Көңілің соқса, барып көр.Қабағыңмен жылу..

Өмірдің гүлі ашылса,Көңілдің нұры шашылса!Жаһанның жүзі жадырап,Жақсыға жақсы қосылса!Жарқ етіп жұлдыз жасыншаАжарын айдан асырса.Қырмызы қызық..