Маңдай туралы Өлеңдер ✍️

Ақшоқы бауыры жазық, басы биік,Сен сонда мекендеген, ай-гүл-гой,ерке киік, ірі-юяй.Қайырмасы:Ақ маңдай, інжу шаш,Үкілі кәмшат, қиғаш қас.Жар жолы асу..

Көк майса Алатаудың бөктерінде,Гүл тердік жастық шықтың көктемінде.Алдымнан арманымдай жарқ етіп ең,Қолымды жеткізгендей көкте..

Болмысым бекзат,  білемін,                       Үмітті алға жалғадық,Айтамын бүкпей жатқа нық.                     Тек тағдырға жүк артып.Күнге..

Болды ма маңдайымның соры қалың,апыр-ау, сонша неге торығамын?Осы ма айдарымнан жел ескені,ар-ұят емес пе еді қорығаным!Жырындай түсінікті ем..

Дейміз әркез: байымайды ел неге,Кілті мұның көктеме, әлде, жерде ме?Күн көрістен қажып жүрген халқымыз,Белшесінен батар қашан теңгеге.Бұл айтқаным..

Өткен күндер көп шытынып қабағым,Маңдайыма түсті содан көп әжім...Күнмен бірге көзімді ашам көру үшінаспанның да қабағынТүн түнегін көрмеу үшін..

Қарайды ол алыс түйіліп –Барады-ау, сірә, шалғайға.Арманшыл ойлар жиылып,Әжім боп қатты маңдайға.Махаббат, жастық, мас ақыл,Дүниені алға жайып..

Маңдайынан сүйдім шөп-шөп,Еркеледі Күлжамал,Айтарлық сөз болмады көп,Жетті уақыт қамданар.Үш күн қалды жаңа жылғаКүн санаулы уақыт тар.Үлгіреміз той..

Қақтаған ақ күмістей кең маңдайлы,Аласы аз қара көзі нұр жайнайды.Жіңішке қара қасы сызып қойған,Бір жаңа ұқсатамын туған айды.Маңдайдан тура түскен..

Маңдайда бір тал шашым ағарыпты,
Белгісі болғай-дағы «даналықтың».
Ығысып, қарақұсқа бара жатыр,
Кекілі кешегі анау балалықтың.
Ағарсын шашым..