Балалық туралы Өлеңдер ✍️

Келді тағы күзің, міне,Келін болдың.Шәй құйдың.Өзге әнің үзілді де,Сазын салдың әлдидің.Жастық дәурен тосты бәрін,Арман деген кемеде ек.Жылдар бізден..

Сүріндің бе?.. Біле алмадым ол жағын,Көзіңде жас, ренжітті екен сонша кім?Шүпір-шүпір шұрқырасса достарың,Кепті-ау лезде кірпіктегі..

(Этюд)Тату көрші көптен біз,Үй арасы бір мойнақ.Жүретінбіз көктем, күз,Көрші қызбен бірге ойнап.Идеяшыл қыз біткен,«Ойын залы» майса еді.Сəби жүзі..

Отынан түнгі жасылдыңжаныма түскен секеммен,айырылып бара жатырмыносынау туған мекеннен.Аттанып барам қиырға,бұлқынады жас жүрегім.Туған жеріңді..

Бала күнде балдырған еркем еді, Өмірге де ерекше еркеледі. Түсініспей кеттік пе, Кездеспедім, Оны іздегіш жүрегім желкен еді. Қыз қылығын ел жеті..

Балалықты ендi тастайық,Естiсiн сүйдiм жардың мен.Қара жолдарда қасқайып,Қайғыммен жалғыз қалдым мен.Көңiлге қамзау болмады,Сағыныш хаты..

Балаларға арман ба, бала шағы,Оларға арман алдағы болашағы.Болашағы қарттардың қалтыратып,Қам көңілі қайғыға жол ашады.Жастар тасып, өмірге сыя..

    Көзіме бір көрінсең бала-ғашықМұқағали   Амансыңдар ма, балаларКүн жылы шығар сендерде?Бізде санасар сана бар,(Соны осы біреу көрген..

Артта қалды балалығым тай мінген,Озып күнде келу қиын бəйгеден.Күні кеше жас шыбық ем майысқан,Енді жасыл жапырағымды жайдым мен.Жекпе-жекке шыға..

Балалықтан, жастықтан, жігіттіктенҮкілеген үкідей үміт күткем...Жапырағын жалғанның басып өтіп,Арылады көңілден күдік біткен.Балалықтың босанып..

Бал татыған балалық базарында жүретiнмiн құлын – күн назарында,Отауында ойынның от лаулатып,Қайнайтынмын қуаныш қазанында.Сәбилiктiң сәнге орап..

Бірге кешіп балалықтың бұлағын,Бір шырқап ек өмірдің де гүл-əнін.Батар айдай тас төбемнен жырақтап,Бара жатқан сені қимай жыладым.Көңілімді шая-шая..

Балалық-ай, балалық,Қайда кеттің сен ұзап.Далада, сұлу кештерде,Жүруші едім мен ұзақ.Ойға терең бойламай,Жүретін, аңқау саналып. Ештеңе де..

Кетті мұнтаз балалық гари-гакка, Тыпыршисың толғасын балиғатқа. Меңдегенде денеңді сайқали-күй,Сен де бір күн енерсің шариғатқа.Келген кезде жалынға..

Алтын уақыт, бақытты шақ балалық,Балалықтың еске түспес бәрі анық.Сол дәуірден аңқау мінез сіңіпті-ау,Анашымның қаныменен таралып.Балалыққа ешбір..

Сен баланы бала екен деп ойлама,Сен оларсыз тойыңды да тойлама,Батпырауық ұшыратын балалар, Бай болады бақытқа да, ойға да.Қабағына қарап өскен..

Балалығым – үйімде еркелейді,Даналығым – сөйлеуге ерте дейді.Бұл қала құшағыма кіріп алып,Өзің болып өппейді, өртемейді.Өзің құсап сүюге..

Балалық бiздiң қалқам, өттi бастан,Қалдырып көңiлдерде отты дастан.Өзгердiк: сен бойжеттiң, мен ержеттiм,Қалпында тұр баяғы ақ сұр аспан.Кездерiм тым..

Ұл едік онда, қыз едік,Бір емес едік – жүз едік.Бақанас деген өзендіОлай да кешкен – біз едік,Бұлай да кешкен – біз едік!Бұрымын иіскеп бал..

Балалығым, елесім, сағынышым,Даралығым екен- ау жалыны шын.Өмірде өлең қуып кеткендеймін,Көңілінде қалған сол бір сарын үшін.Шапқылап ағаш атпен..

Бала кезде жазған өлеңдерім-ай...Сені кері қайтарар күш жоқ менде.Баспай газет алып-ұшып жеткенде,Тартпасында қалдың редакциялардың,Тудың , өштің..

Көкірегімде балалық-құлын кісінеп,Баймаханбеттің “Байтан” ғой бұрынғысы деп,Тұрады бордай үгіліп БаймаханбеттіңБалалық шаққа бүйрегі бұрылғысы..

Қаңтардың айы үскірік,Бұдан да ұлып, одан да.Жыланша кейде ысқырыпҰқсайтын боран көп аңға.Мекен қып таудың бөктерін,Даланың ықтау бір сайын.Қаптаған..

Балалық атты ауылға,Соғайын деп ем оралып.Ондағы адал қауымға,Жолықсам деп ем қол алып.Бұл күнде қандай халде екен,Бір думан еді-ау біз барда?Сондағы..

Ойнаған жағасында құрақпененТүсімде былдырлаған бұлақ көрем.Маржан су жалт-жұлт етіп көз арбайдыКеткендей қосылып күн-шуақпенен.Маржан су тастан..