Халық ауыз әдебиеті туралы Өлеңдер ✍️

Қонғаны аулымның ой болса екен,(Қорадан өріп шығар қой болса екен.)Ойдан төмен жайылған қой болса екен.Тілеуін екі жастың біз тілейік,Мереке, күнде..

Қаз-қаз, балам, басарсың,Сүтке суды қосарсың.Тал шыбықтан ат мініп,Балдырған мылтық асарсың.Жылама, балам, жылама,Апаңды сен қинама!Жұмыстарың..

Ай, Бөпем, әсем басып, ахау, бұлаңдаған,Аққудай көлде жүзіп, ай, сылаңдаған.Көлбеңдеп көз алдыма, ахау, әй-әй, Бөпем,Келбетің сәуле шашып, тұрау..

Көк етігім қонышы тар кие алмаймын,Әкем менен шешемді қия алмаймын, еркем-ай.Базардан алған бөз жаулық,Шетінен алдым бір баулық.Айналайын..

Әлди, әлди, бөбегім,Жұбанбайтын не дедім.Бөбегімді емізіп,Бесігіне бөледім.Әлди, әлди, аппағым,Қойдың жүні қалпағым.Түлкі жортпас түлейденЖол..

Қазығұртты жағалай тас болады,Шын азамат үйінде бас болады.Көрмедім ойын-күлкі,Жарығынан жалғанның.Жақсы болса жан жарым,Болмас еді..

Боз жорға жорғаңа бас, алдыңда ел жоқ,Ішетін шөлдегенде айдын көл жоқ.Алыстан ат терлетіп келгенімде,Ат ұстап, қарсы алатын бұраң бел жоқ.Ауылдан мен..

Бос қопаның құрағы-ай,Жанып тұрған шырағы-ай.Елден алыс барамыз-ай,Қай жер мекен тұрағы-ай.Шөбі шүйгін марқаның,Әуселеңді байқармын.Исі жұпар..

Қан түссе аяғына ат сүріншек,Келгенде жиырма беске қыз еріншек.Осы әнге шаттандырып салады екен,Түбінде займкенің бір..

Талдан таяқ жас бала таянбайды,Бала бүркіт түлкіден аянбайды.Угай-ай,Ән салшы-ай, бір ғана.Қос етек, бұраң бел,Қуалай соғар қоңыр жел.Елдің көркі, ақ..

Талдан таяқ жас бала-ай таянбайды,Бала бүркіт түлкіден аянбайды.[Қайырмасы]Угай-ай,Ән салшы-ай,Бір бала-ай.Қос етек, бұраң бел,Қуалай соғар қоңыр..

Колхоздың біз жаңа күш балалары,Өнер мен еңбекте өскен саналары.Біз – ұлы күш,Бізде екпінді іс,Колхоз – қызу құрылыс.Күндей боп нұрын шашқан..

Дегенде сары беткей, сары беткей,Жатады сары беттің, дүние-ай, қары кетпей.Барында оралыңның ойна да күл,Бетіңнің алақандай, дүние-ай, әрі кетпей.Бес..

Қара нар жүк көтермес бел кеткен соң,Ен жайлау құлазиды ел кеткен соң.ЖолыққаншаАман бол, амал қанша.Бірге өскен кішкентайдан құрбым едің,Ойнаймын..

Баянауыл басынан бұлт кетпес,Қиядағы түлкіге құсым жетпес.Ақбоз үйдің сыртынан шығарып сап,Қош, ағатай, дегенің естен кетпес.Баянауыл басында балалы..

Дүние бір сұлу қыз бұраңдаған,Жүрме аттың артынан сыр алмаған.Ахау.Сабыр түбі сары алтын деп жүргенде,Сан соқтырып кетпесін бір..

Бұл өлке біздің ауыл жайлаған жер-ай,Желіге асау құлын байлаған жер-ай.Көзіме от жалындай көрінеді-ай,Айқасып құлын-тайдай ойнаған жер-ай.Ей, ақау..

Қамысы Әупілдектің мүше-мүше,Сарғайдым осынау көлдің суын іше.Қос қанат құсқа біткен, маған бітсе,Барар ем қалқа жанға әлденеше!Жел соқты Әупілдектің..

Айналайын көзіңнен, бота көзім,Ойымдағы өзге емес, жалғыз өзің, алгідіг-ай,Аулың алыс кеткенде, ей қалқажан,Естен кетпес, қош болғай, деген сөзің..

Көзіңнен айналайын қарақтарым,Секілді ақ қазина тамақтарың.Болғанда сіз бір лашын, біз бір сұңқар,Білмеймін қай жеріне қонақтарын.Ахау әнім,Әсем әнім..

Ақ отауға жарасар ойған манат-ей,Ақын-салдар құрады бек салтанат-ей.Әридай,Даусым, халқым-ай таниды-ай.Ақындықпен өлеңді біз айтпаймыз-ей,Үлкендерден..

Қамысы Әупілдектің мүше-мүше,Сарғайдым осынау көлдің суын іше, әпитөк.Қос қанат құсқа біткен маған бітсе,Бармас па ем сәулетайға әлде неше..

Сарғайдым жолыңа мен қарай-қарай,Хабарсыз кеттің сәулем неге бұлай, Әпитөк.Жастықтың ауыртпалық толқынында,Жүрмісің ойда қалып әлдеқалай..

Басында биік таудың мұнары бар,Мойнында көк бестінің тұмары бар, әпитөк.Құрбылар, бұл қалай деп сөге көрме,Ғашықтың тарқамаған құмары бар..

Әмірхан, неғып жүрсің қойың жаймай,Мен жүрмін қайын атаның көңілін қимай.Он аяқ, отыз мысқал көжеңді ішіп,Жатасың кең төсекке кеудең..