Сатқан молдақасұлы шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Кез келгенді тоқтай қап,Тыңдай берсең пікір көп.Көп жүрген жер тайғанақ,Тыңмен жүрсең шұңқыр көп.

Дүние-теңіз, адам-қайық есетін,Өмір гүл ғой өсетін де өшетін.Заман дауыл, адам қаңбақ сияқты,Ыңғайымен тек домалап көшетін.

Білімді бол, жоққа басты игізбе,Қайратты бол, қайғыға бет сүйгіш бе.Қанағат қыл, үлесіңді өте де,Арсызға еріп, арыңа шаң тигізбе.

Біткеніне соғыстың,Өтсе де көп жыл шамасы.Құрбан боп кеткен боздақтар-Көңілдің бітпес жарасы.Еске түсіп,елестер,Мерт болған туыс қазағы.Аяқ ақсақ,қол..

Қазағым, намысыңды қайра деймін,Дініңді мұсылмандық ойла деймін.Ана тілім-ұлт тілі,қазақ тілі,Қомсынбай өз тіліңде сайра деймін.Оздырдық өктемдіктің..

Тірлікте қадірің де,күйін де бар,Болса егер бала дана,ақылды жар.Ағайының құрметтеп тұрған шақта,Жыртылса ар-намысың қиын болар.Тамақ тоқ, заман..

Қыс айының аязды бір кешінде,Сырғанақты бастап едім бесінде.Қараөткелдің "Алатаудай" жарында,Соңғы тепкен сырғанағым есімде.Жар басынан құйындатып..

Шарасы жоқ пендесі,Басқа салса Алласы.Досқа қатер кездессе,Құрбан болар жолдасы.Ажал жетсе өлерміз,Өлмесек талай келерміз.Алла ісіне шара..

Тіршілікте адамға,Бақыт,дәулет ар екен.Ерді еліне танытар,Ақылы мол жар екен.Озбыр адам озбайды,Тілектен кісі тозбайды.Адал төккен маңдай тер,Өмірде..

Өмір деген жалын екен,Жалыны шарпып өтеді.Неге шіркін жастық шағың,Жалт етіп тез өтеді.Неге артына балалық,Бір қарамай кетеді?Зер салып халқым..

Жадыратып бәріңді күлкіменен,Көңілсіздік көрмейсің бір күні менен.Табаныма сезіліп тұрады ылғи,Жұмыр жердің жүрегі бүлкілдеген.Биік ұстау мақсатым..

Ақша озды заманда ақылдан да,Дарақы,тентек озды мақұлдан да.Дөрекі,ұры-қары күні туды,Сондайлар мықты болды батырдан да.Бұл күнде сызбайластық толған..

Ей, қазағым! Жан бауырым ,туғаным,Сенің қамың бала жастан қуғаным.Сен бақытты,сен өркенді ел болсаң,Болмас еді басқа менің арманым.Ей, қазағым!..