Ғалым әріп туралы Өлеңдер ✍️

Жанар ма, жанбас, бәлкім, бір күн бағым,Жанымның жаяиын бал сыр-жұмбағын.Жылты бар жанарының, жарандарым,Жаныма келіп кәусар жыр тыңдағын.Адамдар..

Күндерім күйбеңменен тұтылуда,Бұ Ғалым ұлы уақыттан ұтылуда.Жырламай жүрегімнің пернелері,Жастық шақ жан бағыспен жұтылуда.Көкірек кейде қарыс..

Өмірді өлшеймін мен өз бағаммен,Адамнан жылы-жылы сөз бағам мен.Әлдекім тасыр мінез танытса егер,Әруақты бабамдай боп қозғалам мен.Ұғысқан..

Мұңсыздық – дертім ол менің,Жаныма жақын жолатпа.Мұңсыз мен жүрсем, сөнгенім,Сөнгенім менің -өлгенім,Келгем жоқ, өмір, қонаққа.Білемін мәңгі..

Бесіктен алып терең тынысымды,Алланың жанарыма нұры сіңді.Сиынып аруақты бабаларға,Жазамын құрысым мен тырысымды.Бабалар – асқақ рух..

Сөзі мен әнін жазған - автор.Күннің нұры, ай жүзі - келбетінде,Келді «іңгәлап» бал бөпе жер бетіне.Ботақаным тіл-көзден аман болғай,Шүкір делік..

Ататұғын әр таңдай күліп мәңгі,Ана-жаңбыр жуады шыбық –талды.Алабұртқан ақ қайың бұтағындаМөлдір тамшы мөлтілдеп тұрып қалды.Көктемеге қыз-көңіл..

Армысың, Каспий,бабамның бағзы көзіндей,Арқырап аққанкүні мен түні көз ілмей.Арқасы қозғанаруақты далам төсіндеАрқасүйерім –айдыным бары..

Көк теңіз!Ғашықпын саған,асықтым саған сол үшін,Өр толқындарыңсозар ма маған қол ұшын.Өжетпін мен де,Сен, мейлің, сенбе!Көк теңіз!Мөлдірсің..

Егер менің өр өлкеме тіл тисе,Сайқымазақ сайқал сөйлеп күйдірсе,Өсекқұмар, шайпау әйел секілді,Кей «сабаздар» арам тер боп түртінсе,Егер мені алаяқ..

Көргендей топты жарған Құлагерді,Бұл қалаға бүйрегім бұра берді.Ақкетігім, әз шәһар, Форт-Шевченком,Сен деп білем даңқыма мұрагерді!Тарихтың тылсым..

Көктемім келді,көктемім, көктемім келді,Жымиып қана күледі көкте күн енді.Жібектей самал желпісе бетіңнен сүйіп,Анаңдай ыстық сезілер өпкені..

Өлген жоқ ақын, өлген жоқ,Оралар жылда көктем боп.Мәңгі бір маздақ, жас қалпы,Жүрегін жалын, от кернеп,Оралар жылда көктем боп.Тірліктен жүрем сыр..

Арыны артық жалқыдан,Тұяғын тұлпар тарпыған,Шашасына шаң жұқтырмай,Шауып бір шығар шаршыдан.Шалдырмас жүйрік пырағым,Желдейін жүйткіп тұратын.Шамалы..

Бәлкім, мені базбіреу желпінді дер,Не десе де о жағын еркім білер.Мен өзімнің иемін өміріме,Еркімді бер, дүние, еркімді бер!Қолқа салғыш бәрі де мына..

Көңілімнің кептері, қайда самғап барасың,Шағаладай көктегі неге қиқу саласың?Жаз айында жаным бір маза таппай толғана,Қиял, шіркін, қалықтап, құсша..

Көшеді бұлттар, көшеді бұлттар,көшеді,Қоштасар қимай көк аспан - өлең-төсегі.Көшеді бұлттар көкжиектерді бетке алып,Көшеді бұлттар, көшпелі ғұмыр..

Асау айдын арнасынан асады,Көзің салсаң көңлің толқып, тасады.Жағалауда жан біткенің сиреген,Сыңсу сынды сезіледі жаз әні.Күн де суық, түннің де..

Келші, көктем, шуағыңды шашып кел,Айқара ғып құшағыңды ашып кел.Асау өзен, айдындарың арқырап,Ақшулан боп ағыл-тегіл тасып кел!Ерікті алып сұлу сенің..

Тал шайқалып, жапырақтар сусылдап,Танго билеп тұрғандай ма сыршыл бақ.Таңғажайып шиқылдаған құс әні,Төгілтеді жезсырнайдай – бұлбұлша.Таңғы әлемнің..

Той күні еді,келе қалған қырсықты-ай,Шаң борады үйіріліп ұршықтай.Үздік-үздік үрдіс мінез танытып,Ұйтқығанда дем алып көр тұншықпай.Шаң жауып тұр..

Көктің жүзін бұлт басыпты қоймалжың,Көкке қарай көзім сүзіп ойландым.Көктемеде тамар деймін тамшы-шық,Көк-жасыл боп сәні кірер жайлаудың.Көк аспаным..

Таң күлгендекөктемдей кейіпке еніп,Нұрға малғым келеді жанарымды.Күн-шұғыла жер төсін сүйіп, еміп,Қандырардай менің де құмарымды.Жүрегіме ұялап жылу..

МұңайғандаКөңілім алабұртып,Жыр аңсаған жан әлемДалаға ынтық.Кең дүниені кезіп бір кеткім келер,Алыс-алыс сапарлар шеккім келер.Қамалғанша қаланың..

Өр, Маңғыстау, өлеңсің тұнып тұрған,Өздік қалпың өзгені қызықтырған.Өрекпіген басардай кей көңілді,Өжет ердің кейпіндей биік тұлғаң.Көзім салсам кең..