Назым хикмет туралы Өлеңдер ✍️

Ашыңдар! Келіп мен жүрмінƏр үйдің қағып есігін: Рухым келген, денем жоқ, Белгісіз жəне есімім.Өтті зырлап жылдар талай, Хиросимада мен өлгенмін...

Сүй де өмірді, өмірді сыйла.Өмірмен ойнау ағаттық.Мысалы, тиін бұтақтарда ойнайды тұрмай тағат қып,Барлық ісің ойыңды билеп, өмірмен жатсын..

Жарымның асыл көздері нəркес ферузадай көкпеңбек,Жап-жасыл анау теңіз сынды жағаға көбік төккен кеп.Тоғыз жыл өтті,Қартайдық мүлдем,Абақтыда..

Кел, – деді маған сүйіктім,Қал, – деді маған сүйіктім,Күл, – деді маған сүйіктім,Өл, – деді маған сүйіктім.Келдім,Қалдым,Күлдім,Өлдім.

Біздің үйден шығар ма екен табытым?Қиын екен коридордың тары тым.Табыт қалай шығар екен?Қинайды:Үшінші этаж, ал лифтіге сыймайды.Мен өлгенде болар ма..

Елім менің, елім, елім,Сенде істелген бөркім тозып құтарды,Сенде істелген бəтіңкім де –ұлтанынан жұқарды.Сен кигізген бешпетімнің сау-тамтығы..

Туыс пен дос өлігін шашып келем дəн сын-ды: Стамбулда, Прагада, Одессада қалды өлік. Жердің шары – Отаным, бəрі-бəрі таусылды, Мен өлгенде жермен..

Кəрілікке үйреніп келемін – жұмысқа қиын ең,Қағуым қалды бір есікті соңғы рет,Қоштасу қалды бір досыммен соңғы рет,Сағаттар ағады – толқын боп үйіле..

Бала кезде ол шыбындардың қанатын,қырықпаған болатын.Қуған емес қалбыр байлап құйрығына мысықтың,Сіріңкенің қорабына ойнамаған қоңыз сап,Құмырсқаның..

Сен көресің тек таңды, Мен көремін түнді əлі. Ол түнді көріп боп қалды, Менің осы таңды көріп тұрғаным.

Құшағымда қала, кеш жəне сенсің,түрленіп –кешкі шам мен шаш иісі бетіме ұрып тұр менің.Қайсыңның жүрегің сонша қатты қағатын,Сонша үндесіп соғатын əр..

Мұнда ауа зілдей бейне қорғасын. Айқай салам,шақырамын,шақырам: Кел,Қорғасын, кел, кел бері,СендердіМен –балқуға шақырам, Қорғасын да сөз білетін..

Алпыстамын бүгін мен,он тоғыздан бері бір түс көремін:қысы-жазы, жаңбыр асты – лайсаңдаОяу жүрем түсімде,қилы-қилы оқиғалар ішінде.Түс көремін..

Шыққан сынды қараңғыдан жарыққақыпың қақтым – неге тудым?Не үшін тірлік етемін? –Жауап іздеп бас қатты.Күн нұрындай шашыраған бастапқыБолсам деп ем..

Жұмысым көп бітіретін кетерде:бір бұғыны азат еттім аңшыдан,бұғы бірақ есін жиған жоқ əлі, –Жүрегі əлі қауіптене соғады.Апельсинді алдым жұлып..

Балаларға берейікші жер шарынЕң болмаса бір күнге. Берейікші, боялған доп құсатып,Ең болмаса бір күнге.Ойнасыншы құмарлары қанғанша, Жұлдыздардың..

Қызыл алаң бірінші той – Майды алып, аралайды бүкіл əлем алаңын айналып.Туын алып, алмай да, əнін салып, салмай дакетті кезіп бүкіл əлем алаңын.Қызыл..

Адамдардың өздерінен əні артық: сенімдірек болады, қайғылырақ болады, берігірек болады.Əнді сүйгендей етіп,еш адамды сүйіп көргем жоқ əлі.Адамдарсыз..

1902 жылы туыппын,қайда тудым – соққаным жоқ мен қайтып, қайта оралу – əңгіме ғой болмайтын. Үш жасымда Алеппода немересі ем пашаның, он тоғызда –..

– Қазір ұйықтап,Жүз жылдан соң оянса ғой, сүйіктім...– Жоқ, қорықпан ғасырымнан, қорқытпайдымені ешкім,мен… мен – қашқын емеспін. Менің сорлы..

Дүниеде жаралғаным үшін де, Мен өзімді бақытты деп санаймын.Сүйем шексіз топырағын, жарығын, күрестердің шоқ-отына нан пісірдім талай күн. Соңғы..

Түрік ақыны Назым ХикметтенАшыңыздар,Ашыңыздар, мен келем!Әр есікті қағып шығам – сенделем.Көрінбеймін көздеріңе бірақ та,Көру қиын – өйткені мен..

Естіп ем ертегіні талай ғажап...Қапаста қайран бұлбұл қақты қанат.Келгендей құлағыма бір мұң зарлы,Аяушы ем, қапастағы бұлбұлдарды.Қай жауыз, наз..