Қалижан бекхожин өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

IЖүйрік поезд келеді ағып,Түптен тартып тау тамырын.Суреттеуге сөз шыққанша,Кетеді ағып сан шақырым...Көк жалынды будақтатып,Шықты поезд өрден ..

(Саяхат)IЖастықтың жүйрік ойы судай тасып,Кеткендей кейде шалқып шыңнан асып.Жасымнан құмар едім серуенге,Көруге соны жерді.сырлар ашып.Серпіліп сұлу..

(Баллада)Түнерген аспандағы бұлт кетсе,Күлімдеп сұлу қыздай күн жарқ етсе,Жайраңдап жұрт шығады Хенилде үйден,Табиғат мұңлы жанға нұрын төксе.Жарқын..

(Париж коммунасы оқиғасынан)Мен бүгін сонау мұңды сырға баттым,Өткеннің түнегіне шырақ жақтым.Елестеп қиялыма толқын тарих,Бұлттары бұлдырады тұман..

ТықсырыпӘшекейшілЕскі жырды,Келдің сенРеволюция дауылында.Сыпырып салып жатқанСырлы гүлді,Сом сөзді.Құйдың нөсер жауынында.Өттің сен тар кезеңненБір..

Жалғыз мола, жол үсті,Жолаушы өтер көз салып.Өте беріп ой түсті,Тұра қалдым томсарып.Қурай басқан қу қабыр,Жел ескендей дүбірлеп,Күңіренгендей сонда..

(Төкенге)Есіме алдым бүгін менБалалық шақ күнімді.Алаңсыз кеп жүгіргенБілмей бір күн тынымды.Іздегенім сол кездеКөз жетпейтін жер ме екен?Я ойнақтап..

(Ж-ға)Қалды есімде сол шағыңТұрдың - ау сен күлімдеп,Жалындады құшағың,От жүрегің дүбірлеп.Есіңде ме, ерідімСол бір сәби сүйістен.Балдай еді-ау..

(Папаниншілерге)Сықырлайды көшкен сең,Соғып долы бораны.Бұл дүлеймен белдескен —Біздің Совет адамы.Сеңді соғып көк жайын,Арқырайды аюлар.Соққан ылғи..

РомансКездессе екен көшеде.Жүргенімде бір жалғыз,Награды бар кеудедеЖұрт мақтаған сол бір қызКөз жіберіп төсіне,Көрсем күміс наградын,Күлім қағып..

Өткен ғасыр, өткен заман,Көне дүние, күңгірт шақ.Қайғы күйін шерткен адам.Тіл тұтығып, дерт құсап.Ақын дария алшақтамай,Дауыл соққан толқынын.Өрлік..

...Сүйемін мен, білім, досым,Ол — сөнбейтін идеалым.Ол — шаттығым, көңіл қошым,Ол — өршіген жас қиялым.Баласы едім ұйқылы ояуЖатқан сұлап сары..

РомансТаң алдында тәтті ұйықтапТынықты жас келіншек,Отырған ол түн ұзақ,Орамалын кестелеп.Алыста жүр сүйгеніШекараны күзетіп.Кеше ғана хат..

(Пушкинге)Гүлсіз орман,Қараңғы түн...Ұшты бұдан жүз жыл бұрын,Желдей есіп мұңлы бұлбұл,Алқара көк әлем жүзін,Тебірентіп ән шырқаған.Жарқ-жұрқ етіп..

РомансТаңның желі тұрғыздыГүлді тербеп гуілдеп.Сал ұйқымды кім бұзды,Желмен бірге күбірлеп?Күбір емес нәзік ән,Сыңсыған кім бұл маңда?Әлде қыз ба..

Қуаныштың құйыны,Соқты ойнақтап Отанда,Жанның бәрін шалқытып,Желпу салды маған да!Қуанды да жас жаным,Шаттық әнін шырқадым.Құшты үнімді қыр мен..

Қиялдың қия кезген сапарындаШарықтап шықтым талай құзар шыңға.Көрінді гүл шоқылар арасынанАрулар ай сымбатты, әсем тұлға.Солардың бәрінен сен күндей..

Тиер жылы жүрекке үнің сенін,Туған күні дауысыңды естігенмін.Атам, анам өсіпті сеніменен,Саған айтып кетіпті ескі кегін.Мені де маужыраған — сол бір..

Жел жамылып, түн қатқанЖылқышымын жау жүрек.Алдаспаным — ақ сойыл,Астымда — атым қара көк.Ат үстінде ас ішіп,Күндіз ұйықтап, түн кешкен.Менің досым —..

Ертісте тудым мен өзім,Туған күні мені анам —Шомылдырған өзеннің,Толқынына тулаған.Содан бері толқынныңҚуаты енген жанымаЖелді күні жармасқамКөкала..

Келемін мен ауылғаҚайтқан құстай сонырқап,Келемін жас бауырғаӘуелетіп, ән шырқап.Жатыр шалқып Ертісім,Көк толқынын алқалап,Сапырып су күмісін,Жүздім..

Ерке өскен еркін елде мен бір жаспын,Туғаннан тың ғасырмен мен сырласпын.Ер жеттім толқынды өмір арасында —Сондықтан менің жырым — өрен..

(Лермонтовқа еліктеп)Өзіңе сен, жас ойшыл,Тіл өнерің отпен тең.Жаз күніндей жастық жырЖалын атсын жүректен.Қанат қағып тез ұмтыл,Шарықтайтын туды..

(1955-1970)АРНАУ(Зейін Шашкинге)Білемін, өкпелісің өлеңіме,Түскенде уақыттың сен елегіне,Шадыман жырмен ғана шалқыдым мен,Тағдырын тұстасымның еледім..

Асыққан алдымдағыАғып жатқан өмірге,Ойымды алып толқындары—Қарап келем Еділге.Жатыр екен тасып өзен—Қиялындaй халықтың.Ағысында аққан өлең,Тыңдай..