Ұлықбек есдәулетов шығармашылығы туралы Өлеңдер ✍️

Қазақиям - азат ұям,Қоңыр жұртым, ұлы елім.Қаңқылдаған қаз атынанСөз саптаған сүлейім.– Қанға қан! - деп,– Жанға жан!- деп,Атам қазақ үйреткен.Өтті..

Сағынамын. Жабығамын. Бағынамын жүрекке.Не қыламын? Бәрi мәлiм: сезiм осы - дiр етпе!Сүйiп қалдым. Тұйықталдым. Ұйып-қандым сырына.Биiк таудың шығып..

Тыщу лет не удивляет никого -Так уже сделан человек.Ныне, присно о вовекЦарствует над миром воровство.Редьярд Киплинг. «Общий итог».Мынау өмiр қалған..

Жаңа қала, жас қала,Жас болса да – бас қала,Сарыарқаның төріндеБой көтерген Астана.Үйлері бар үлдедей,Көшесі бар бүлдедей.Жап-жарық боп тұрадыКүндіз..

Біз барамыз жайлауға,Асыр салып ойнауға,Құс барады жайлауға,Құйқылжытып сайрауға.

Керегені сүзугеҮйретіп ем лақты,Жүгіріп кеп, өзімдіСүзіп қалып, жылатты.

Құрау, құрау, құлыным,Құрығыма түсе ғой.Тазасын жеп сұлының,Мөлдір судан іше ғой.Сен боларсың қазанат,Мен болармын азамат.Құрау, құрау..

Бүгін неге апамныңАшылмады қабағы?Бүгін неге атамныңІшілмеді тамағы?Бүгін неге ҚапанныңОқылмады сабағы?Сүтсіз қапты қара шай,Кім десеңдер айыпты?Бұл..

Көшедегі бұзаудыңҚұйрығынан ұстап ап,Іздемей-ақ мұзайдын,Сырғанадым үш сағат.

Мынау сары қарындаш,Мұнымен күнді бояймын.Мынау қоңыр қарындаш,Мұнымен құмды бояймын.Мынау қара қарындаш,Мұнымен түнді бояймын.Мынау қызыл..

– Мен шығам! – деп ерледі,Қол көтеріп Қосанбай.Тақта алдында терледі,Төртке бесті қоса алмай.

Бұлттар неге ауады?Жаңбыр қашан жауады?Шөлдеді ғой ағаштар,Шаң басты ғой ауаны.

Шұбар тауық мүлдем,Жолатпайды барса.Ұясында жүргенБалапаны қанша?Балапанын тауықҚызғанады жаман.Қанатымен жауып,Санатпайды маған.

Светофор – бағдаршам,Қарсы алдымда жанған шам.Күндіз-түні, түс кезі,Жанып тұрар үш көзі.Өтер кезде көшеденҚарап алам неше мен:Жасыл шамы жанғандаАлға..

Ауылдың бәрін ертең бізАйналдырамыз қалаға.Қора-қопсыны өртерміз,Ескіні құртпай бола ма?!.Қалалық болып төрт түлік,Зауытта баптап бағылар.Түсіне..

Жапырақтары жайқалып тұрған,Нар ағаш еді найқалып тұрған.Аран тіс ара қыршынын қиып,Шатырлап құлап, шайқалып тынған.Томырық түбір,Кесілген..

Күзің келмей үзілмеңдерші,Үмітімнің жапырақтары.Арманымның әлі алыс атыраптары,Күлімдеген көктемдей өмірімніңҚашан гүлін сыйлайды жасыл бақтары!Бақыт..

Жүрегім өзімде емес, қарындасым,Босатшы, жіберші деп жалынғасынҰшырып туған жерге жібергенмін,Барсын да мауқын бассын, дамылдасын.Жүрегім өзімде..

Арамызды жатыр біздің тау бөліп,Асуларды аяз қысып, қар көміп.Отырсың ба тысқа қарап әйнектен,Маған деген сағынышың сәл кеміп!Сендерде де жауған..

Қой, жаным, қызығумен ерме маған,Мен болсам құштарлыққа көнген адам.Кірпігім шарасыздан айқасқаншаОсынау мазасыздау халде қалам.Қой, жаным, құр..

Жұмып кейде жанарымды нұр сіңген,Сырласқанда арман атты тылсыммен.Ту сыртымнан үп еткенде самал жел,Елеңдеймін, сен шығар деп күрсінген.Ғашық жанның..

Бір сезім бұған дейін арбаспаған,Қолыма алдырғанша алғаш қалам,Жырыма тырнақалды қуанғанмынКолумбтай құрлықты ашқан жан баспаған.Әр сөзі меруерттен..

У ашқандар мен босқандардыңпанасысың, Отаным,асқандар мен тасқандардыңтабасысың, Отаным,жанарымның ағы мененқарасысың, Отаным,Жазылмайтын..

Арыстандай айбаттым,Жолбарыстай қайраттым,Аспандаған байрақтым,Қанша жұлдыз жайнаттың,Қанша бұлбұл сайраттың,Қазақстан, ардақтым!Тұлпарыңның..