Қанипа бұғыбаева өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Айқай сап осынау ғаламға,Өзім боп өзіңе қол жайғам.Өзің боп тіл қатып анам да,Өзің боп сипаған маңдайдан.Күш алып тауыңнан, тасыңнан,Бой теңеп..

* * *Көзінен көкте бұлт жас парлатып,Шаншылды бір қою бұлт асқарға тік.Бет тосып қарсы алдынан тас бұлақтың,Кеткендей қойынына аспан батып...* *..

Қырдағы шоқ қызғалдақтай қыз едік,Қанат жайып біз де бойды түзедік.Көзімізде көктемдей бір күлкі ойнап,Қабақтарға көрмеп еді-ау күз еніп.Біздер..

Көңіл бір жел толассыз үрлеп ескен,Сезімім жалғыз бұта шайқалатын.Жүрек жер ғой, көтерер үндеместен,Жүрек болып жан шіркін жай табатын.Құмарлық..

Өзі туған таудай тұлға сом біткен,Көтерілмес оңайлықпен қабағы.Кейбір кезде жолаушыдай жол күткен,Бір ноқатқа ұзақ қарап қалады.Таулар түстес..

Емшек тау, ақ бұлт емген Лабасы,Төнеді төбесінен күн анасы.Жатыр ол қарсы алдымда жонын керіп,Секілді арманның ту мұнарасы.Толқын тау, толқын бұлт..

Түнгі оттар, түнгі оттар тірі ұшқын,Жанады жалындап өрлеп тек.Қарашы, сонау бір қыр үстін,От кілем оранған өрнектеп.Күндерім сан тарау бүркеп..

Ақ сүт, алғашқы мен емген,Аналық аспанды көкірек.Қан тамыр айналған денеден,Ембеймін сәби боп екі рет...Ақ сүт, тіршілік талшығы,Сол үшін мен оған..

Бір соқпақтан бір соқпақты іздесем,Айқыш-ұйқыш заман басқан із кесем.Сол жолдардың төсінде өскен, құрбыжан,Өтінемін, бір тал гүлді үзбе сен!Жолдар..

Түн қабағы ұқсайды ашулы ерге,Ару дүние дірілдер,Баяу ағап.Жасыл аспан ұйыған жасыл көлге,Емізеді уыз нұр ай ағарып!..Қара қошқыл шапшыған долы..

Бала жігіт... бусанады жас көңіл,Өртенеді шыға алмай бір тұманнан.Түске айналып бара жатты басқа өмір,Таутекедей тастан тайған тым аңғал!..«Бүкіл..

Ағарып таң келе жатқанда,Оңаша тіл қатып,Толқып бір бақтарға.Батып сәт жаның мұңға,Сен мені сағындың ба?!Жан-ағың жарқырап,Тұрған бір шағыңда,Жарысып..

Таулар, таулар, сырларыңа қанықпын,Тас төбеңнен көтерілер талып түн,Бітіміңмен қайсарлықты паш еткенСен деп білем көкірегін алыптың.Таулар, таулар..

Сайын белді сапырып жел еседі,Өршеленіп, өрекпіп егеседі.Аспаннан айдап келген қара бұлттай,Шақырып бермейді екен неге сені?..Бір шағыл бір шағылды..

Армысың! Бауыры ән-күй, ақ бас атам,Шөгер ең өр төсіңнен атпаса таң.Айналып сыр айтуға саған келдім,Өзің боп өміріммен шектес Отан.Бауырың..

Тау жолдары бұраң-бұраң,Басы үміт,Жалғасады күнге биік асылып.Шықсаң жалғыз ертеменен сапарға,Қарсы алдыңды тұман бүркер жасырып,Тау жолдары..

Туған жер, ата мекен – Қосағашым,Жыл өткен сайын қайта жасарасың.Өзіңде туып-өсіп,Алғаш ретАттағам арманымның босағасын!Бүгіндер өзгерді екен далам..

Төбеңді таңда ертемен сүйіпті күн,Кеудеңнен бұлттар тұр иіп бүгін.Басыңда бала қыран айналады,Қайсарлықтың паш етіп биіктігін.Аспанға найза баспен..

Соғады жүрек!Тынымсыз тулап кеудемде,Серт еткендей сенбеуге.Көктемге көшкен құстардай,Бақытқа жаным шөлдеуде,Соғады жүрек кеудемде!* * *Көкірегіме..

Жеткізбей әне қара бір,Жерледі жаман, қорлық-ай.Тұяғым сүйген дала-қыр,Тістесіп жатыр көр құдай.Екі аттап әттең жетер ем,Жіберіпті маған жүк..

Шаңырақтай көрінген мынау аспан,Шертеді шопан жайлы мұра-дастан.Тұлғаңнан көрем анық хас батырды,Қабағынан мұз еріп, қырау басқан.Әу баста..

Соғыс деген суық үн,Соғыс деген күз, қайғы.Соғыс десе буыным,Сынбай тұрып, сыздайды...Алаңдаймын ойыма ап,Жауап күтіп әлемнен.Самолеттер бейуақ,Ұшып..

Бала емізіп отыр ана, ойын бөлмей басқа түк,Бұл минуттан басқалардың көксегені бос бақыт.Бала емізіп отыр ана, бір өмірді алға алып,Мейірімі күн..

Еркін дем ап тыныс алсын бұл кеудем,Кең далаға шығайықшы жүр, сәулем.Еркіндіксіз тұншыға бір күлгеннен,Еркіндікпен жылағаным бір дәурен.Тағдыр-ажал..