Үстірт туралы Өлеңдер ✍️

Суың бар ма, қарындас?!.Суың бар ма?!.Кетті сөлім мына күн қуырғанда.Қуырылған табада балықтаймын,Бір тамшылық алдыңда кұным бар ма?!.Қуырылған..

Үстiрт едi.Жеткiзбеген кешкiлiк.Жел де соқты күнге күйiп, ескiрiп.Аптап желдiң алақаны ып-ыстық,Ақ гүлдер де қалған екен ес бiлiп.Таудан түсiп келе..

Пай-пай, шіркін! Мынау қырдың жатысын-ай шәниіп,Етек-жең кең ерке ұлдай далиып.«Тауларменен таласамын» дейді ме,Асқар шыңға қол соза ма..

Балбала тастар сырларын айтып қурайғаҮстірттің үстін қыдырған самал тынбайды, ә?... Қалғыған батыр әлдебір тұстан шыға сапДабылын қайта ұрғай..

Мүлгіп тұр қыр басында көне қорым,Қойтасы, құлпытасы бөлек оның.Шалғайдан ыңғайтөкпе жел еседі –Бәйіт қып паң даланың төбе-жонын.Тарихтан түк..

Светқали НұржанғаҮстірт барсаң, дүзді көр,Дүз дегенім – қасқа болған біздің ел.Үстірт деген – оқиғалар керуені,Оқулыққа кірмей қалған сіз..

Шексіз, шетсіз не деген жол шаңдатқан,Қанша, қанша менен бұрын жан басқан.Ен далада көзге түсер көде жоқ,Анда-санда жолды кесе аң қашқан.Мен арбакеш..