Жүрсін ерман туралы Өлеңдер ✍️

Жұртым бір жыр тоса ма,елім – бір ән.Бүтінделіп болған жоқ менің мұрам.Тағдырымды тар жерде қияр ма екенАртық ішкен жүз грамм,Елу граммТегеуріні..

Өз үйім – өлең төсегім,Осында өніп, өсемін.Осында келіп құтыламДаңғазасынан көшенің.Осында бүкіл қазынам,Кездерім болса қажығанӘңкі де тәңкі..

Мен бүгін ішпегенде қайда ішемін?Кенезең кеуіп қапты-ау, байғұс ерін!Жұтайын толғап-толғап тойғанымшаКөмілсін арақпенен қайғы-шерім.Ішімде шемен..

Сағынышым!Болып едің аз күн бақ,Бақытымды жеткізе алмай мазмұндап,Қара жолдың жиегіне қиғаштап,Ақ қайыңның балтырымен жаздым хат.Қара өлеңнің..

Ұзақ пен таған тақылдап,Жасырып бойын ұрланбай,Күннің де көзі жақындап,Қол созым жерде тұрғандай.Марғаусып кәрі төбет теШуақпен жүрек..

Аңсап ем айлар бойы бұл күнді мен,Ақыры жеттім саған,Жыңғылды көң.Иіскесем шашақталған шырпыңнан бірЖаныма болатындай мың күндік ем.Өткізем жыңғыл..

Александр Сергеевич Пушкин аға,Алтынды есі барлар мыс қыла ма.Жаныңды ұққан жалғыз жан Абай еді,Бұл күнде өлең сөзден түсті баға.Ақынның албырт күйін..

Кешігіп жатсаң 7-ге, 8-ге дейін,Шарқ ұрып сені іздеймін.Неге іздемейін?Көңілім менің өрекпіп көре алмай қалсам,Тілім де ыстық ықылас – лебізге..

Қалтаңды бір ойлаумен,малтаңды бірЖүргеніңде таусылар талқан-ғұмыр.Қабағыңды күн шалып болмай жатыпҚараңғымен қымтайды арқаңды іңір.Асығыстық..

Пенде болсаң – болмайсың шерден кенде,Шер сарқылар, таусылар жерге енгенде.Қу дүние шырмаса шырмауықтайӨтер бүкіл ғұмырың сергелдеңде.Адам – тағдыр..

Әкем маған жаттатқызды бірде аят,Қияқтай ай көк желкемде тұрды аяп.Қойнымдағы қағазымды су-су ғыпЖаңбыр талай жазып берді рубаят.Ақынмын деп қырға..

Қай жерде, мейлі, қай елде,Әлемнің мәні - әйелде.Мықтымын десең ойыңды,Әйелге барып дәлелде.Әйелсіз айтпан әнді мен,Әйелмен дәмді әңгімем.Сүйкімді..