Жүрсін ерман туралы Өлеңдер ✍️

Ғалым, сенің ауылың «Жеңіс» құмы,Топырақтың сол жерде ең ыстығы.Аттың басын арудың бәсі көргенҚұмды ауылдың сен едің келісті ұлы...Көп жүріп ең алалы..

Туғандай тектілерге бір күмән шақҚұрт құсап көңілдерге кірді мәнсап.Аз сөзбен алты алаштың басын қосқанҚадірін Қазыбектің жүрмін аңсап.Тарихым тағы..

Өмірге іңкәр көңілдің құрдасы депРухыңмен өзіңнің сырласып ек.Достарымның үңілем жүрегінеСаған ұқсас бар ма деп бір қасиет.Жанарың жүр біреуде..

Тарихтың тозаңында кім азбаған?Қыпшақта сенен асып би озбаған.Үстіңе ұрпақтардың жаңа үй тікті,Күмбезің құтты болсын, Нияз бабам!Ардақтап атағанмен..

Көңіл қошы болғандакей күні ағам:– Махамбетке ұқсайсың, – дейді маған.Оңашада айнаға көз тастасам –Шынында да Махаңмын.Айнымаған.Ұқсайтындай түрім..

Санада енді осынау тұрар үлгің:Көңілдің тарқатар деп мұнарын кімСертке берік жан едің, селт етпестенСоңынан кете бардың сыңарыңның.Жүректің қаныменен..

Үш көктемге ұқсаған,Үш жазыма,Үш балам бар,Үшеуі – үш қазына.Бірі тартқан айнымай әкесіне,Бірі тартқан шешесі – ұстазына,Үш балам бар,Үшеуі – үш..

Сұлулардай соңынан сөз бораған,О, менің құпиямды қозғар ағам,Боз даланың боздаған ботасы едіңНеге өспеген басыңа бозқараған...Найзағайдай шашылған..

Думан еді-ау сен маған жолыққан күн,Болмайды екен мәңгі той.Оны ұққан кім.Жәрмеңкесі тарқаған жастығымныңЕскерткіші бір өзің болып қалдың.Сен мені..

Қанеки тырбаңдаған сиқың кәні,Талтүсте ашпапсың ғой ұйқыңды әлі.Санаңды тал бесіктей тербете меМамаңның маужыраған сүйкімді әні.Бөбегім, ашпаймысың..

Бұл сенің қартаятын шағың ба шын:Болыпты-ау самайыңда ағың басым.Қасыңнан тұрмын енді ұзай алмайКеліп ем құшағыңды сағынғасын.Деп келдім «Маңдайымнан..

Алаштың ардағы Ақселеу Тарақты,Тәңірім өзіңді текті етіп жаратты.Сояудай сорайған бойыңа болайын,Айналып кетейін көзіңнен қарақты.Даладай дарханым..

Көпен досым,Бір өзің бір театр,Сайқымазақ күлкіңді сәл тыя тұр.Саған жаным ашыған соң айтамынЕсіңді жый!Мен айтамын бір ақыл:Сатираның жүргізем деп..

Қыстан қауіп ойлайды күзгі бақтар,Көне таудың ығында жүз бұлақ бар.Аға, Сіздің көңілдің жайлауындаҮйездейді әлі де біздің аттар.Өмір – шеше тұрғандай..

Бар болса да майыспайтын емендер,Нар болса да қайыспайтын кемеңгер,Тіл-көзінің сұғы бар ғой қазақтыңКемеңгерге кемеңгерсің демеңдер!Шешем бекер жеген..

Тұмаға, жүргеннен соң көп хабарсызІніміз ұмытты ма деп қаларсыз.Ауырып жатқанымда хал сұрамайДемеңіз Ұлытауға кетті алаңсыз.Сенсеңіз жаңаланған міні..

Көретін күнімізден біздің әліЖетеді құлағыма күздің әні.Шамамызға қарамай еркелесекӨмеке, оған жалғыз Сіз кінәлі.Өйткені, аз ғана күн..

Керегі жоқ. Білмейміннешедесің?ғашық жырдың көгертіп көсегесін,Ынтық жүрек,Ып-ыстық алақанменНұрлантасың өлеңнің пешенесін!Шағаладай шаңқылдап шындық..

Тексеріп тергесеңіз түп атасынҰлытаудың бұлағы мен бұтасы ақын.Өлеңі өмірімен тұтасатынСол елдің баласы едің, Мұқаш ақын.Демейсің «өгіз өлді, арба..

Ақ жібек желкеніндей ақ кеменіңКөңілім алаң болды-ау, әпке менің.Тигізер саған мүлде жоқ көмегім,Қайтіп бұл жүрегімді қақ бөлемін!..Сәби деп жардың..

Дөкей емен,Ірі емен,Кішкенемін,Кішкенелік, сен маған не істемедің?!Ойым жеткен жерлерге бойым жетпейБармағымды қаншама тістеледім!Жарқыратып жүрсе де..

Аттандырды соңғы рет елге сеніӨзің көрген Алматы сол кешегі.«Екі-ақ сағат ішінде ТорғайыңаЖетеді» – деп біреулер жол кеседі.Сенің жолың кешеден..

Шақырады телефон тағы азаға.Мерт болыпты тағы бір сабаз аға.Көңіл айтып біріміз бірімізге,Тойдан жиі барамыз жаназаға.Күпшегіндей шиқылдап көне..

ІКейде жылап,Жүрсек те кейде күліп,Болмашыға қуанып,Кейде өкініп.Киногердің көзіне шалынбайтынөмір деген –Дап дайын бейнеклип.ІІТаудағы елдің..

Оразалы,Оразалы!Қаңғыған оқтан болар бөрі ажалы.Сені де қинар ма екен көр азабы?!Сенің үйің үйлердің шеткісі еді,Түнгі мейман шеткі үйге кеп..