Нұрлан оразалин туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 413
Поэмалар: 1
Аңыздар: 5
Эсселер: 1

Көрген сәтте....
Көрген сәтте адамдардың «ғарiбiн»,шамырқанып, жыр жазамын, жарығым;айтар сөздi айта алмасаң, асылы,ақындықтың жоғы да – мұң, бары – мұң…Өтiрiктi..
©  Нұрлан Оразалин
Айлар, жылдар....
Айлар, жылдар жеткiзбейдi, зырлайды,саған – мансап, маған, бiлсең, жыр – қайғы.Екеумiздi алып-қашып екi жол,ессiз күннiң елестерiн ұрлайды.Бiрде..
©  Нұрлан Оразалин
Жырақтадың…
Жырақтадың…Сен менен жырақтадың,кетпей қойды кеудемнен бiрақ та мұң;жаным бүгiн жауынды көшедейiн,шашын жайып жылауда құрақ-талым.Жауынды түн...
©  Нұрлан Оразалин
Жүрегiм – жыр…
Жүрегiм – жыр…Шалқығанән-ғаламым,сен арқылы сезiм боп жалғанамын.Жалын-оты басылмас, бiр суымасқұдыретке сендегi таң қаламын?!.Мың жылғадан, сезiм..
©  Нұрлан Оразалин
Жарасқанға
Өмiр ылғи тәттi арман, шекер емес,Өтер күндер…Өтер ән…Өтер елес…«Абызсынып» кеттi деп сөкпе, досым,өтетiнi күндердiң бекер емес.Ақпан да өтер…Тыйылар..
©  Нұрлан Оразалин
ЖАСЫЛ ОТ
Ақ жаңбыр жауып қырға өткесiн кеп,жанады түнде жасыл көк төсiнде от.Жасыл от – аспандағы мың сан жұлдыз,бiздерге қарайтындай тектесiм..
©  Нұрлан Оразалин
Күлiп жүрiп...
Күлiп жүрiп күндерiммен кездестiм,тынып жүрiп түндерiммен кездестiм.Қуансам да, мұңайсам да,Тәңiрiм!Теңi болды түзегенiм сөз-көштiң.Озған сәтте – өз..
©  Нұрлан Оразалин
АҢСАУ
Мәкен МолдабайұлынаИiсiн аңсап қарағай мен аршаның,қонақтады кеудеме кеп барша мұң.Мұқаңдайын Қарасазын сағынғанБақағашты – бала күндi..
©  Нұрлан Оразалин
ЫСТЫҚКӨЛ
Жәлел СадықовқаӨртенердей өзегi сағыныштан,боз тауларым, бозарып сағым ұшқан,Ыстықкөлге мұнарта сұғын қадап,көк айдынға көз тiгер шағылысқан.Қолын..
©  Нұрлан Оразалин
ҚАРҚАРА
Ойым сергек… Қиялым, сергек денем,Қарқараның жазығын тербеп келем.Шаранасын тепкiлеп шарқ ұрып ой,бұлқынады нәресте – жөргекте өлең.Қарсы алдымда –..
©  Нұрлан Оразалин
Алыстың ба?
Алыстың ба? Мықтап алыс (Басқа – сын),тастай ғып өр «өлең-сөздiң» таспасын.Әр жолыңды, әр сөзiңдi салмақта,ордалы ойдың берекесi қашпасын.Сезiм жоқта..
©  Нұрлан Оразалин
Жанарыңда көлеңке....
Жанарыңда көлеңке, жарық барда,құр бекерге алқынба, арып-талма.«Сабыр түбi – сары алтын»… сарсылмағын,сонда ғана ұқсарсың алыптарға.Шабар тұста –..
©  Нұрлан Оразалин
Ескi таныс...
Ескi таныс, мен саған өкпелiмiн,кеудеңнен ғайыпқа ұшып кеткелi мұң.Жалған неге сөйлейсiң, жалған күлiп,кебiн киiп алғандай «көк перiнiң»?!.Әзiлiң де..
©  Нұрлан Оразалин
Қолдан жасап....
Қолдан жасап тiрлiгiнiң «шабысын»,мансап үшiн,билiк үшiн,бақ үшiнмiнетiндер кездесiп жүр (жоқ дер кiм?)баптап кейде жорға санап жабысын.Жалған..
©  Нұрлан Оразалин
Бойды билеп....
Бойды билеп бөтен ой, басқа қылық,иiн алып, сезiмдi таспа қылып;менен қашып бара ма шабыт шiркiн,жұмыр басын тауға ұрып, тасқа да ұрып?!Жел таба..
©  Нұрлан Оразалин
Басқа түссе....
Басқа түссе, баспақшыл ғой…Көнбес кiм?Жетер!Жетер!Сел кештiм…Тәттi сөздер таңдайыма татымай,ащы сөздi айта алмай жүр жөндi ешкiм.Өттi уақыт…Өттi..
©  Нұрлан Оразалин
МIНЕЗ
 Қиқарлығым жетедi бiр басыма,сөзiм де айтар аз емес сырласыма.Дос болып көп есiктi қақсаң егер,еңсе көтер, ағайын,Кiр!..Жасыма!..Құшақ жайып..
©  Нұрлан Оразалин
Оқырманым!
Оқырманым!Ой тоқтатып қарашы,(алыс емес Көкпектiмен арасы).Темiрлiгiң – қан қақсатқан әлемдiТемiр ұлық шегiнген жер шамасы,Темiр ұлық жеңiлген жер..
©  Нұрлан Оразалин
ТЕМIРЛIК
Мұхамед Хайдар Дулати кiтабында: «Бұғыты тауының етегiнде –Көкпек жазығында Темiр қолы Моғолстан әскерiмен айқасып, керi шегiнген»деген жолдар..
©  Нұрлан Оразалин
Темiрханға
Қаптың түбi қағылғандай көрiнiп,оңашада мұңайдық та жерiдiк.Өзектi өртеп қоймаған соң бұл өлеңқұрыштайын қайта балқып, ерiдiк.Отқа..
©  Нұрлан Оразалин
Календардан жыртып...
Календардан жыртып айдың парағын,айнадағы өз бейнеме қарадым.Көрiп үнсiз селдiр ағын самайдың,шашты қолмен ұйқы-тұйқы тарадым.Жалт-жұлт еткен..
©  Нұрлан Оразалин
Қазақы үйдiң...
Қазақы үйдiң қырдағы тұрмысындай,(сыбағасын ұсынып, бiрде ұсынбай)жаңа бiр ой жаныңды жүдетедiжалғыз қайтқан көктемнiң жыл құсындай.Жалыққандай..
©  Нұрлан Оразалин
Көктем…
Көктем…Қалада – көктем бүгiн…Ұмыт болып ой, азап, шеккен мұңың.Үлпершегi жарылып аспанымның,саулап жауып жатқандай көктен бiр үн.Қабағынан таулардың..
©  Нұрлан Оразалин
Таразыла!
Таразыла!Арымды өлше менiң.(Мынау ұлы заманның бөлшегi едiм)…Жалқы тiрлiк кешетiн жамандардайжалтақтамай,жарқ етiп келшi, өлеңiм.Ауыл үйдiң аластап..
©  Нұрлан Оразалин
Уақыттың бүгiнде жасы кепкен…
Уақыттың бүгiнде жасы кепкен…Бұрыл!Қара!Жолыңа басып өткен:Ұлы Абайын сойылға жыққан жұрты,Махамбеттiң семсерде басы кеткен…Желеу сөздi бiреулер..
©  Нұрлан Оразалин