Қалқан туралы Өлеңдер ✍️

Жалықпай жазда мекендепЖатырмын «Аяқ қалқанда»,Жазылып, бəлкім, кетер депАяғым сенің арқаңда.Құнарын, күшін аямайСіркіреп суы тұр жауып.Құмартып..

Қиқар жылдардың сындырып қырынМаңғаздау басып өтетін ғасыр.Шаңырақ – тағдыр түндігін түріпАқ сəуле дəстүр жететін асыл.Салқар далада сағымға..

Ниетің – жомарт күзімдей,мен үшін сұсың жүзіндейқайраулы қара балтаныңқағатын жалған, жалтағын.Арамыздағы сезім-нұртұрғай-ды мəңгі..

Əй, осы бір мінез-ай тұрған оңбай, кең далада ұйтқыған құм борандай! Мінездіні қалыптар бұл жалғандақұйын болмыс қалайша жүр жоғалмай?Басы – құздай..

Балақ бауы алынып балағымның,Серіппесі тартылған садағымның.Жебем зулап жүр ұшып,жау жоқ па деп,Кеңістігін шолғындап дала, құмның.Сарбаздарым сап..

Жүрегім менің – бас қалқан,Жүрегім менің – дастарқан.Жайылып жұрттың бәріне,Алдына адал ас тартам.Жүрегім менің шын мықты,Көксеген нағыз..

Айта аламын әрқашан,Орал сені мықты деп,Жүгін, көкке нанбасаңТауларың тұр бұлт тіреп.Айта аламын әрқашанЖаралған деп сені оттан.Сұра барып..