Сырбай мәуленов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Салават неше жасында,Жасыл камшат бөркі басында.Генерал болған ол- салават,Жиырма екі жасында .( Башқұрттың халық өлеңі)Жартаста тұр тұлғасы..

Башқұрттар кіреді ұрысқаАртта қалады көк Орал.Aт ойнатып алда барады,Шаймұратов генерал.(Қадыр Даян)Башқұрттар бұлттай барады көшіп,Қылыштары..

Ешкімге Мұстай ірілік жасаған жоқ,Екінің бірімен кетеді дос адам боп,Құмар емес сөз алуға.Сөйлеп кетсе ол өзі құстай шешен.Бүкіл Башкирия тұрады көз..

Көк емендер —Жапырақтары алақандай,Иірім-иірім өзендей бұтақтары.Көкала дөңдер —Күйсеп жатқан кәрі атандай.Сан ізді самайларыКөне заман кітаптары.Дем..

Ақ Еділ, түсіме енген ақ шабыттай,Ақ көбік толқындары ақша бұлттай.Бозарып боз тұманнан кей кездердеЖатады жағасында тас мамықтай.Сыңсыған сырлы..

( Баллада)БАБАСЫДала дауыл ақырған,Тобыл толқын сапырған,Күңіреніп көк аспанАза тұтып ah ұрған.Келеді шал бүкшиіп,Ақ таяғы қолында.Келеді шал..

Аттарыңды тауып қойған,Қызыл шілік, Қыз шіліктер,Көп күн жүрген салып сайранҚаласыңдар қыз-жігіттер.Көп ұзамай жауар енді,Күз жаңбыры қар..

(Кәукенге)Ақбеттің самал желді күні желпіп,Тауларды әнге басты ол күңірентіп,Тыңдады тастар ұйып,көлдер жусап,Әншінің сиқыршыдай үніне елтіп.Бір өзі..

Көрем ала таң сайын,Қарындасым Ханшайым.Қашан барсам алдымдаҚаймақ қатқан бал шайың.Жетісесің бар жаққа,Қамқоршысың сен көпке.Төрт терезең тау..

Күткендей көзі талып үйі асыға,Күн кірді күлімдеп өз ұясына.Қонды кеп сәулелерден қызғалдақтарНауша бой найза тастың қиясына.Еркіне тиіп ерке қыз..

Өлеңті шымырлап ағады жай,Құймайды теңіздерге.Абайдың «Сегізаяғындай»Тарайды сегіз көлге.Жайқалады кемердеЖас талдар жаудыраған.Қалқиды..

(Кенжебай Исинге)Жел-боранды көп көрдің,Торыайғырдың көліндей.Көп керуенді өткердіңЖасыбайдың өріндей,Шаңқай түсің жылысын,Тақалса да..

Қас тағдырдан қолды жайып қолқалап,Сұрадың сен жылы рай мен оң қабақ,Төлегенін күткен зарлы ЖібектейҚара көзің күңгірт тартты жол қарап.Сендің шексіз..

Көкірегіңді шер көміп,Өлең болып өртеніп,Жиырма жеті жасындаКеттің, сабаз, ерте өліп.Өртенген ай шоғындай,Бір суынып, бір қызып,Жаздағы жай..

Бару үшін Жасыбайдан Баянға,Таяқ ал да, жолға шығып аяңда.Батырлардың бұлағынан су ішіп,Бабалардың бейітіне аялда!Табиғаттың бір перзенті, тау..

Келіп қалдым Баянға дәм-тұз айдап,Таңертеңнен жүрегім тау-құзда ойнап,Толқынына шомылып, құмында аунап,Жасыбайды жатырмын жалғыз жайлап.Бәлкім жұртқа..

Кең даланы қыдырып,Сен келесің жырменен.Жағалауды жүгіріп,Көмкересің гүлменен.Толқындайсың сен күліп,Сарыарқаның белінде.Ай төнеді телміріп,Өзін..

(Баллада)Өлерде ақын домбырасын сұрады,Әлі келмей, бұралмады құлағы.Шектер, шектер ақырын жай дірілдеп,Толқындаған тоқтады үнсіз жыр, әні.Ақын жайлы..

(Жұмағали Саин туралы)Түксие ұстап оқ тиген қабырғасын,Төкті ол көздерінен ауыр жасын.Қалдырды жорықтарда жастық шағын,Жоғалтты оқ астында жарым..

Қыстай жатқан сіресіп,Аспаннан бір от шығып,Жаңбырлы жел тұр есіп,Күн күркіреп, көк шығып.Қыстан шыққан қысылыпҚұшады ой-хой, жазды ауыл.Аспан жатыр..

Өзбек қызы Ақмара,Екі көзің қап-қара.(Халық өлеңі)Ақ жүзінде қызыл от,Андижанда пістің бе?Жандың ба әлде жүзім боп,Наманганның үстінде.Ферғананың..

Қорек етер мәңгі ұрпағым,Іздеп тынбай жылдарға азық.Жалғыз өзім жаңғыртамынЖалпақ қырды жырлар жазып.Жапырақтар — қарлығашым,Ақ бұлақтар — ақ..

«Тыңдаңдар, тым-тырыс,Ташкентте сілкініс.Қып-қызыл күн шығып,Қып-қызыл туады ай.Тоқталған тіршілік,Бал саны мынадай:Алғы күн — сегіз,Кеше —..

Айырбастамас алтынға,Жастығым жалғыз несібем.Еркелеп жасыл толқынғаЕділде еркін өсіп ем.Өлеңдей тыңдап жел үнін,Ағушы ем зырлап қайықпен.Қарсы алушы..

Өтіп жатыр,Өтіп жатырПоездардан тимейді орын қолға:— Әне келеді,— Міне келеді —Деп тұрмыз,500-інші поезды Орынборға.— Келер, - дейміз,—Әйтеуір жақын..