Сырбай мәуленов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жырлапты ақын ер ісін,Жортып жалғыз сабылған.Жолақ-жолақ терісін,Жолбарыстың жамылған.Жолбарысты мен бүгін,Жыр етейін несіне.Шын батырды көр..

Алғашында Айдарлы,Тау екен бір айбарлы.Сай тасындай сансыз қол,Салды бір күн майданды.Динамитпен бір атты,Дүрсілдетіп құлатты.Дүркірей тасы..

Думан боп күнде жатады,Магнит таудың кештері.Жалынын жиі атады,Жарқылдап мартен пештері.Магнит таудан сарқырап,От өзендер құлайды,Ағады құрыш..

Ұласып жалын бұлтпенен,Тау үстіне бекінді.Комбинат түсі күп-күрең,Айбынын атқан секілді.Сол кезде көкпен астасып,Көкала түтін ойнады.Күркілдеп кокс..

Жайықта ақын күбірлеп,Құпия ойға берілді.Тасыған өзен дүрілдеп,Днепр боп көрінді.Көрінді сонда қайран ел,Өзендей жатқан еңіреп.Қайысты сонда қара..

IАунақшып жатқан кез еді,Аспаннан жаңбыр жер тілеп.Текенің тентек өзені,Теріске ақты тентіреп.Жағалауда бір лашық,Жар басында бір шығыр.Жалғыз құман..

Жас баладай жаңа ашқан әліппені,Оқисың сен ежелеп әріптерді.Саусағыңның отымен сәулеленіп,Кітаптарым теріліп, жарық көрді.Менен бетер мүлт кетсе..

Ақша жүзі қоңырқай,Күйдіргендей күн ептеп.Арбасына ақ бидай,Атып жатыр күректеп.Еңбегімен жүлдені ап,Ел аузында жүр аты.Сезілгендей..

Орыс қызы жаны бір,Кеудемдегі өлеңдей.Жас Анюта әлі жүр,Көңілімде көнермей.Сонау бала күнімдеЖатыппын мен ауырып.Күрмеліпті тілім де,Күйзеліппін..

Жүздері солғын жабырқап,Ішінде қапас түнектің.Біздің елге жазып хатҰлдары отыр гректің.Күзетіп тұр күні, түн,Тас абақты — тар қақпа.Әрбір жүрек..

Жан жүйені ұйытқан.Жалын қанат ән тәтті.Суық күнде жылытқанСұр окопта солдатты.Солдатпенен бір жүріп,Берлинге де бір барған.Дүние жүзін..

Дүрілдеп жатты Днепр,Дірілдеп жары толқыннан.Айдыныңда ақ көбік,Қорғасындай қортылған.Айқасқа шыққан бұл уақыт,Оранып ажал темірмен.Жасырын жатып..

Көкке бойы өрлеген,Көк шатырлы мектебім.Өткізіп ем сенде менӨмірімнің көктемін.Бойды билеп қуанышСаған алғаш барып ем.Дүниеге тым алысЖас кезімді..

Куәсі сан күндердің,Байқал сыры тым ұзақ.Миллион жылдар дүниеніңӨткізген көшін тұнжырап.Оның мөлдір ағынын,Тек аспаннан бұлт емген.Оранып тау..

Шілдеде шарлап аңызақ,Жонына күзде сыз өтіп,Қысында боран азынап,Ала алмай бойын түзетіп,Жаңбырды бұлттан тіленіп,Сағымды көзі жаудырап,Жататын дала..

Жатыр жерді жамбастайКүздің күңгірт тұманы,Тілген соны алмастайЧусовойдың бұлағы.Жерде, аспанда қалғығанБасылған жел құмары,Шығады тек..

Асқақты көңілім басылмай,Өтеді шалқып уақытым.Қанатын қағып лашындай,Қасымда жүр бақытым.Өмірдің алуан сырларынЖүргенім жоқ аз ұғып,Тумаған әлі..

Айнала жау анталаған,От ішінде тұрды қала.Дүние үмітін арқалаған,Секілді еді бір мұнара.Көшелердің жалтыр тасын,Жапты жалын қанатымен.Зеңбіректер..

Рауандап таң да атты,Мен Еділден өткенімде.Тұрды алдымда бір салт атты,Қолын созып көкте күнге.Қиялымен көкті кезгенКең дүниені орағандай.Оның өткір..

Жатыр еді ол анкетінЖаңа қолға ап толтырып.Қағылды дабыл. Аттанды,Шабуылға қол тұрып.— Тыңда, жолдас комсорг,Барам билет ала алмай.Комсомол деп..

Россия, алыпсың жаның байтақ,Досың түгіл қарайды жау таңырқап.Түн болғанда Ленин тауларынан,Жан отындай жатады жалын бұрқап.Қайта өзгерткен табиғат..

Төсекте ұйықтап қана жатқан жандай,Дүние үміті жүзінде сақталғандай.Келбетінен көзіңе жарқ етеді,Болашақтың бейнесі атқан таңдай.Ауыр ойлар ауысып..

Шалқыды зәулім залда қазақ әні,Көшіріп әкелгендей жазираны.Үнінде сыбызғының келе жаттыСызылып атып сұлу жаздың таңы.«Сарыарқа» көкке самғап қақты..

Ақырын күліп таң атқанда,Көк атылас жамылып.Кең даланы оятқанда,Таң дабылы қағылып.Көрем сонда өз елімніңАсқар таудай табысын.Көрем сонда..

Әлдекімге төнгендей,Бетіне шығып ашуы.Жататұғын жол бермейАрыстанбай асуы.Тұйықталып бір жолаАдырын жан баспаған.Сусыз, нусыз, қу далаҰйқыдан көз..