Сырбай мәуленов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сен жоқсың —Сайранды салатұғын,Таксиді байлап қойып,Қақпаны қағатұғын.Сен жоқсың —Үстіңнен өтіп жатырӨлеңін жазып бұлт.Саған керегі жоқТитімдей..

IТолқыны шапшып Жайықтың,Толқытады жас талды.Қанатын қара жайып түн,Қаусырады аспанды.Жеңілтек жел дыз етпе,Бірде үнсіз,Бірде жылауық.Оралдың түні..

Тербеп жанын терең бір күй,Батқан бұл тау ауыр мұңға.Акакий ЦеретелиТебіренген қабырында.Мтацминда әйгілі атауГрузия қуаты бар.Мтацминда — әулие..

Көкседі ол бостандықты,Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.Өмірден тапты адал достар мықтыСол үшін шығарды үкім дарға асуға.Күнді сүйдіСол үшін шығарды..

Ауыр күнде шынығып,Жігіт болды жетелі.Серік етті, сыр ұғып,Шиллер менен Гетені.Қайнап қара дауылда,Астында өсті ауырдың.Сақтады ол жадындаМұңды жырын..

Тихвин жатты алдымызда,Күндіз-түні ұйықтамаған дамыл көрмей.Сірескен шинельдердей қанды мұзда,Майданнан шыққан жаңа жауынгердей.Олардың жара болып..

Соққанда сойқан дауылдар,Темірді ұнтап,Тас жұтқан,Қалдыңдар қалай, бауырлар,Обыр оқ,Жебір аштықтан.Шапшыған ұйтқып жалындар,Әр адым басқан жер..

Ұзатқан соң құстарды,Күз адымы қысқарды.Ақ бораннан ат мініп,Келіп жетті қыс қарлы.Келіп жетті қыс атпен,Қысты қарлы құшақпен.Қырау тұрып..

Қара орманды бұлтты күніДауыл айтты көшірем деп,Күркіреп күн шықты үніЖауын құйып өшірем деп.Жапты шалқар жерді дауылЖапты заңғар көкті дауыл.Қара..

Көкпеңбек таулар көшінеЖарқылдап құшақ жайдым мен.Секіріп келдің төсінеҚұшақтастым жасыл айдынмен.— Соқты бір таудан жел кенет —Дедің сен маған — түн..

Сөгіліп сел боп мұзынан,Көңілге салды үрей қыс.Шонжының қарлы құзынанДүрілдеп жетті дүлей күш.Толқындар ұқсап қасқырға,Жөнелді топтап қойды..

Айтатын дос, қасының ашып атын,Бір күні отырды да Қасым ақын,Деді маған:— Ұлы ғой Абай дегенАқын біткен алдына бас ұратын.Жөтелді сәл жанында тұнып..

Шуылдаған бұлақтардыңЖаңғырығы бар менде.Шайған дала қыраттарынЖаңбыр үні бар менде.Жалын шашқан жанартаудыңЖаңғырығы бар менде.Сары алтындай..

Бір бүйірде жатқан алыс шалғайдаТопалаңдай тиді мешін Торғайға.Жеті ағайын болып кенет жетті жұтЖетеуінен құтылатын жол қайда?!Аштық, апат білек..

Баян бойы шіліктер,Қызыл шілік, қыз шілік.Сол шіліктер тіршілікБір-бір адам бір шыбықБаян бойы шіліктер.Зифа бойлы талдырмаш,Сол шілікпен тау..

Сорлы түспес бір ғалымнан,Диқан білер дала жайын.Айдың қалай туғанынанБолжар таңғы ауа райын.Оған бақыт жер несібе,Оның келер күні егінде.Көшер..

Сентябрь — сары жапырақ, сары ала күзСары алтындай.Далиып жатыр сұрғылт далада аңызОт шашқан самұрықтың қанатындай.Сентябрь —сан бояулар..

Күндізгі күннің жалыныЖелдің жеңіл адымы,Толқынның демалысы,Дарияның өр ағысы.Көкіректе қалыпты,Былдырлап құстың тіліндей.Жабықтан түскен жарты..

IБірде ол қатты соғады,Соғады ол бірде әлсіз.Бұрқырап жел бораны,Қалдырды оған жылдар сыз.Соға берді ол тынбай,Көрді талай соққыны.Дауыл ұрған..

(Мерекелік кантата)IАлтайдың кен таба алмай алқымынан,Арқаның бихабар боп алтынынан.Сағымдай сапырылды қайран халқымЖасынның жан сауғалап..

Туған ерте алакөбік толқыннан,Азов желі сүйді сенің бетіңді.Аспан алуан бұлттарменен толқыған,Сенің тартқан орамалың секілді.Жатқан орман түніменен..

Бұрқырап жатқан борнылдақ құм ақ шаңы,Қиялдай бұлдыр Қызылорда ақшамы.Садықбек досым, сары қауындай сап-сары,Аралаушы ек-ау сарыала күзде..

Секілденіп Невскийдің қалқаныКөк ормандар көзді алыстан тартады,Шіркеулерде әлі күнге сақталған,Өліктердің сүйегінің сар табы.Оқтар тескен қарайды..

Б I Р I Н Ш I Ж Ы РСентябрьде Чилиде боран тұрды,Адалдыққа арамдық оғы атылды.Сантъяго мұхиттай сапырылып,Шабуылға шақырды өр ақынды.Адамзаттың..

(Ұлы әжем Хадиша қайтыс болғанда)Көкірегің кешегі сырылдаған,Бүгін қалай мұз болып, жылынбаған.Бес балаңнан дүние ойлап тұрсам,Бес уыс та топырақ..