Көктөбе туралы Өлеңдер ✍️

Көктепті тас көшенің жарықтары,Қарайды таң-тамаша қалып бәрі.Көктемде қызы түгіл,АлматыныңСыбырлап, сылқ-сылқ күледі арықтары. Көрдің бе Алматының..

 Көк-Төбенің қар басып, қияқтарын,Дала жатыр, ақ парақ сияқтанып.Күз батыры кешегі қара қырау,Кетіп жатыр, қимас бір күй ақтарып.Көңілді де, жатыр..

Салды арманшыл көңiлiм отқа елегiн,Әйтсе де елден, сағыныш, шеттемегiн.Байыз таппай Боғастан балалық шақ,Кеткен қуып балығын Көктөбенiң.Өзен – тарих..

Көктөбе көлбеңдейді,Көк мұнар өңмеңдейді.Алматы көнген дейді,Талайды көрген дейді.Көктөбе – құмартады,Көңілді бұзар тағы.Алматы мұнартады,Арқаға мұң..

Төсінде тербетілген дала гүлі,Кешінде жұлдыз болған қала нұры.Көктемде сағынышын əлдилеген,Көктөбе арманымның қарауылы.Көк кеме, Алатаудың алабы..

Батыр оғлан ойнап жүрген отпенен,Неге маған ыстық сенің Көктөбең?Неге оның артық бүгін кейпі-дүрАқпанда да көктеген..?Жас үйірген жасылы –Алматының..

Қанатынан нұр саулап төккен өлең,Көктем көшіп барадыКөктөбеден.Талайында тағдырдың жазуы барАғайынға не айтам өкпелеген.Көңіліңнің қадап ап төсіне..

Мамыр айы…Тал, қайың көктегелi,сеземiсiң, iздеймiн Көктөбенi.Жастығымның iзi бар бөктерде анау,шақырмайды күндерiм текке менi.Толға, тауым, көңiлдi..

Ғажап-ау Алматының Көктөбесі,Көктөбе – өмірдің гүл көктемесі.Көңілді көтеретін көк төсіне,Еш елдің тап осындай жоқ төбесі.Қайырмасы:Көркейтіп гүл..

Жүрсең сен аясында Алматының,Табасың саясында жанға тыным.Қайтесің Қара теңіз, Қырымдарды,Артық жер Алматыдан бар ма, күнім?Қайыңды, қарағайлы..

Мейірбек көшкендеКөктөбе, сенің көркіңді көріп,Көңілім өсіп, марқайдым.Қарыңдай қалың дертім бір еріп,Мұңымнан қанша ортайдым.Шекеден қарап шәһарға..

Қанатынан нұр саулап төккен өлең,Көктем көшіп барады Көктөбеден.Талайында тағдырдың жазуы бар,Ағайынға не айтам өкпелеген?Көңіліңнің қадап ап төсіне..

Есіңде ме?..Көктөбе... ақ күміс күн...Құшып ыстық өзіңді, қатты қыстым.Құйын болып өткендей болды-ау, дүние,жанарыңнан сол шақта жат бір ұшқын.Шырқ..