Жылау туралы Өлеңдер ✍️

Жылағың келеді.Күлгің де.Тарихым – таптар тартысты.Жарты елім –қуғын-сүргінде.Ит қосты оған – жартысы.Қара жер қалды, қар құрып,Іркінді сулар әр..

Дауылды дауыл басып көрген бе,Жолбарыстанып жасықтар жерде.Шашынан сырғып ақ орамалы,Көрші әйел үйге қашып келгенде,Күрсініп анам, жылады,Жынды су, ..

Ия дұрыс, тек Алла жылатпасын.Жауап жаздым жырыңды ұнатқасын.Жақын жүрсем, көп тәмсіл айтар едім,Алыстау қаладасың, жырақтасың.Ағаң да көп нәрсеге..

(Меделханға)Бекем ем,Жаратқан ба төзімді қып?Таң атты, алайын деп көзімді іліп,Барлығы біледі ғой,Ойға баттым,Өз ойым, өз тірлігім, өзім біліп.Қимас..

Кейде жылап жала, мұңға батам мен.Ондай кезде сырласам деп жапанменбүкiл болмыс бiтiмiммен осынаутабиғатқа сiңiп бара жатам мен.Жылжиды да сөздiң..

Мен бүгін жылап отырмын.Сағыныштан,Сар даланы ойладым сағымы ұшқан;Балалықты аңсадым алып-ұшқан,Тағдырыма налыдым жаңылысқан.Мен бүгін қалдым..

Түнде мысық жылағаны жағымсыз,Ондай кезде тартады әбден жаным күз.Шырылдайды-ау тоңғанынан жарықтық,Құшағына алғанында қар үнсіз.Неткен қатал..

Ән салғанда бұлбұл көмей, жезтаңдайлы Әміре, Бүкіл Париж тамсанған-ды дауысына, әніне.Француздар қошеметтеп, аяғынан тік тұрды, Ал, Әміре қасиетін..

Көздің жасы бақытқа бал ашпайды,Қуанышпен қашан да талас қайғы.Шарасындай шаттықтың мөлдірегенЖанарыңа мұңлы жас жараспайды –Жыламашы, жан құрбым..

Сен кеткелі жырым да жылау болды,Көзім – жасты, көңілім – бұлау болды.Саған қарай сан мәрте көтерілгенСындырып тастар ма еді мынау қолды?!Неге..

Мен өлгенде жылап қалар жұрт қалың,Бірі ақынын, бірі жоқтап ұстазын.Қарауылға қаптап келер дос, жаран,Қара баста болған емес дұшпаным.Төбесіне тік..

Ана жылап жатқанда, іні жылап,Жылап алғым келеді бірігіп ап.Маңайымның барлығын тамұқ басса,Маған да керегі жоқ жылы жұмақ.Керегі жоқ, керемет қызық..

Бәрін танып, бәрін алып жылаймыз:“Жoқтық. Аштық. Қайтіп қана шыдаймыз?Қайтіп байлық құраймыз?”Тoқ қамба бар әрбір үйдe-тұрақта,Тoла бeрeр кeлгeн..

Жыламаймын мeн eндіиықтарым күліп тeксeлкілдeтeр дeнeмді,жыламаған сeкілдіалақанмeнжасырамын бeтімді.Күш сарқылды, әл тайды,түсірeмін..

Жаңа жылға да беттеп барамыз, Оқиғаларға көптеп қанамыз. Адам ретінде «не бітірдім?» деп, Өткен күндерге ептеп қараңыз!Қайда апармақ мына күн мені?..

Бүліндің де жыладың,Тас боп бітті құлағың.Менен жақсы таппассың,Қайда барсаң, шырағым!

Неге жылаймыз бар жақсылықты көрсек те?Жылама, жаным, көзіңнің жасын көрсетпе.Ал екеуміздің жүрегеміз бір соқсыншы,Бір-бірімізден тым алыс, шалғай..

Бұрынғылар «күн өтті» деп, жыласа,Енді оған өкіну жоқ тым аса.Күндер өтіп, жақындаса жалақы,Соған ғана мəз боламыз балаша

Сен жыладың: жас ыршып,Жанарыңнан сөнді нұр.Сонда жерге асыл шықҚұйылғандай болды бір.Сен жымидың: ақ алмасТайды таймас жүзінен.О дағы өткір бола..

Жыла, біздей – Вавилонның көлін жаспен тасытқан,Ел тұтқында, қаңырап қалды сəнді храм басып шаң.Жыла, жыла, Яһұд жыры тасқа соқты қанатын,Ардагерлер..

Мөлдіретіп, жасыл бақ, күміс шықты,Алатаудан күнім деКүліп шықты!Жалпақ əлем еліне тілеймін мен,Осынау тамылжыған тыныштықты!..Кедергіге тап болып..

Сен жыладың – тірлікке ашынғаның,Ойран болған әуелде-ақ жасыл бағың.Нәркестенген көзіңде мұң қаншама,Тәлкектер де жетеді басыңда мың.Тимеді ме бір..

Құтыршақ қыз құтырады жыласам,Ондай жарық бере алмайды мына шам.Ол туралы отынынан орыстың,Жасалынған жас қағазға сыр ашам.Көкем болды оны туып бұл..

Күліп тұрған дүние жылап қалып,Асқақтаған арманым құлап қалып.Көріне алмай көзіне көптің енді,Отырдым мен жылыстап жырақ барып.Жыртық-жыртық жүректен..

Бəлкім, сірə, адасқан мына жаңбыр,Бойжеткенге ұқсайды жылаған бір.Жүрегімнің көз жасы секілденіп,Жыла жаңбыр, тағы да жыла жаңбыр.Жыла жаңбыр!Төгілші..