Қаңтар туралы Тақпақтар ✍️

Қаңтар келді ышқынып,Сірескен қар жан-жағың.Үдегенмен үскірік,Күн ұзарды қарға адым.

Қаңтар деген немене,Қар мен мұзды елеме.Ақпан келсе ақырып,Аяз ұрар денеңе.Наурыз келді наз келді,Көңілдерге саз берді.Сәуір келді жаз келді,Қоңырала..

Қаңтарып бұлттардың тізгінін,Боранның соққаны-ай құйындап.Үскіріп аязы үздігіп,Қаңтар жүр қар үстін шиырлап.

Мұңға батып бұл қазағым,Жабырқаулы күйге енді. Қаңтар айы ызғарымен,Жұлып кетті гүлдерді.

Ауырады жүрегім ауырады,Қаңтар айы қара бұлтын төндірген.Қарақшылар, бұзақылар үн қатар,Әр қаланы еш аяусыз бүлдірген.

Қазағымның азабы-ай,Жаңа жылмен бір келген.Тынышы елдің бұзылып,Күйі кетті тербелген!

Қаралы күн, қайғылы, Жанымызға батады.Әкімшілік өртенген, Біздерге үн қатады.

Жүрегіміз ауырады, жабырқап,Бұл қаңтардың дүрбелеңін еске алсақ.Жанардан жас ағылады бір демде,Қалалардың жай-күйіне көз салсақ.

Есте мәңгі сол күндер,Алаулы отқа жандырған.Оқ жаудырған сол түндер,Иттер ұлып, қаңғырған.

Ызғарын-ай қаңтардың,Былығына батырған.Әскерлері елімнің,Ұйқысыз таң атырған.

Қаңтар айы жылатты,Ызғарына тоңдырып.Түн ұйқыны ұрлатты,Әскерді атқа қондырып.

Барыс жылы келгенде, Бұзақы ашты есігін.Ойрандады, қиратты,Қазағымның бесігін.

Азапты күн, азалы,Қара түнек бойлаған.Қаралы күн, азалы,Боздақтарды ойға алам.

Қаңтар айы, дүрбелең,Қасіреті үндеген.Бұзақылар басқан күн,Аяушылық білмеген.

Жаңа жылдың азабы-ай,Жаңа күннің мазағы-ай.Дүрбелеңді өткерген,Бұл қазағым, азалы-ай!