Көмек ыбрайұлы туралы Тақпақтар ✍️

Есімім «си» қарашы,Сызық бойы тұрағым.«До» мен «до»ның арасын,Толықтырып тұрамын.Тұрсам да ылғи жерде осы,Кіші «до» – ны қолға алам.Ноталардың..

Сан жыр–күйге сән бердім,Бойымда күш, тола ағын.Көбінесе әндердің,Қайырмасы боламын.Қанған кезде құмарым,Аяқтаймын күй соңын.Құшағымда..

Айтсаң дағы қыр әнін,Созылмаймын өлшемсіз.Домбыраның бұрауын,Түсіріп көр, «соль» –сіз.Жанымызды жылатып,Кеудемізді үн кернер.Есімімді ұмытыпТұз деп..

Түсте,кеште,таңымдаТұрсын деймін көкте Ай, Күн.Екі жағым – қабырға, Дәліздегі доптаймын.«Фа» –мын маған қараңдар,Тәртіпті де үлгілі.Үш інім,үш ағам..

Еріп жолдас – жорама.Жастай әуен, күй кештім.Мисыз адам бола ма,Ұмытпайды «ми–ді» ешкім.Ал, тұрағым самал – жай,Соқпай өтпес жыр – әнің.Қонақ күткен..

Мені «күнім » ,«Айым » деЖұртқа мәлім ұнарым.Сап бойынша дәйім де,Екінші боп тұрамын.Ширығып мен жетілдім,Берер әнші маған мән.Біреуіндей жеті..

Ноталардың басымын,Оқшау тұрам бәрінен.Алшы тұрған асығым,саз–әуеннің мәні –менСайраған бір қалықтан,Бейік ұшқан құстаймын.Қарасаңыз анықтап,Ө әрпіне..

Екі әріптен тұратын,Оқылуы оп – оңай.Үні биік шығатын,«Си» ме, «ля» ма, нота қай?Көріңіздер таң қалмай,Нота станы – оңаша үй.Ағайынды..

Исабектің Жұбаны,Әжесінен сұрады.Шар айқайлап кете меАузын неге буады?

Тұмсығын көр түйреген,Қарадым мен нақ барлай.Бейне ұзын инемен,Балықты егіп жатқандай!

Таңда, кеште, тал түсте,Дайын тұрар жыр, әні.«Ку– ку»ден соң әртісшеТағзым етіп тұрады.

Тұрып алып қырынан,(Көп – ау мұның азабы?!)Ұясы үшін зымыранБір құлаш ін қазады.

Есік жасап төр жақтан,Шегесіз нық орнатқан.Құрқылтайдың ұясыАумайды екен қолғаптан.

Ойыныңды таста енді, Түр, - деді атам іргені.Сойдым, міне, жас төлдіДайындаймын сірнені.Тұр қақпақтан бу сыздап,Жүзі атамның жайнады.Қызық екен..

Қойды өріске айдатып,Болғаннан соң мал жайлап.Түйе сүтін қайнатып,Алар әжем балқаймақ.Наурызда ауыл - аймақ,Келер үйге көрісіп.Тіл үйірер..

Дәмді тамақ қандай, ә!О, қазағым,жарадың!Қазы -қарта, жал – жая,Сенің ұлттық тағамың.Құпиясын біл қазір,Бар ма қояр сұрағың?Дайындалар бұл мәзірЖылқы..

Бұжы жасау тәсілін,Тез үйреніп аласың.Шарбы майға қосып ұнБүйенге оны саласың.Піскен кезде дәмін тат,Көңілің бір толады.Қос бұрыш пен сарымсақСондай..

Құдаңа тарт мал басын,Жездеңе қой төсті арнап.Қарттарға бер жамбасын,Пісті, міне, бесбармақ.Су қайнатып шәйнекке,Қою шайды іш қанып.Тойып жатсаң..

Ер бабалар түз барып,Тез қимылмен жорықта,Сорпасына мұз салып,Дайындаған «томыртқа».

Берекесі үйіңнің,Құрт, ірімшік, май, қатық.Құй сүтіне сиырдың,Қымызыңды қайнатып. Баста, қане, атаңнан,Тұр қазаның толы әлі,-«Көпіршік» деп..

Білсең жұртқа айта бар,Сусынды бұл ұлым сен.Шөліңді тез қайтарар«Бесті қымыз» сімірсең.Татшы дәмін бүгін кеп,Шаршап жүрсең, күн қағып.Кетер көзің..