Қалмаханбет мұқаметқали тақпақтары туралы Тақпақтар ✍️

Қыс келді. Шатырға мұз қатып,Мұз қатып, ызғары мұздатып.Қырқаға шиырлап із салып,Шаңғыны тебеміз зырлатып.

Сары түсті атырабы,Туған жерге күз енді.Ағаштардың жапырағы,Бұтағынан күзелді.

Тамылжып тұрған жаз айы,Тамаша екен ғажайып.Таусылмасын қызығы,Ұнатамыз біз мұны.

Қырқалар қардан тазарды,Қылтанақ көкке жан кіріп.Көктемнің үлкен базары,Тарқамаса екен мәңгілік.

Ала добым домалақЖорта берді домалап.Отқа түсіп жарылып,Жанып кетті, обал-ақ.

Құлдыраңдап құлыншақ,Арлы-берлі шабады.«Бестік» алған көңілі шатБаланы еске салады.

Биіктерде, еңістерде,Мен інімнің тіреуі.Бес кәмпитті бөліскенде,Артық қалды біреуі.Мақтан етем інілерді,Болсын тату, пысық та...Деді Шыңғыс: «Мұны..

Мен есейіп тайға мінгем,Бес жаста інім Бигелді.Сыртта өзі ойнап жүрген,Кенет жылап үйге енді.Көмек күтіп тұр бәрінен,Көзінде жас мөлдіреп.- Өткір..

«Жыламайды» бұл қуыршақ,Сұрамайды еш нәрсе.Киімдері бір буыншақ,Тап-тұйнақтай әскерше.Деп сұрадым Сәкіманнан,«Үлкен бе, әлде тым жас па?..»– Былтыр..

Ұйқы мені жалықтырды,Ішім пысып кетті деп.Ерке тотай Мәлік тұрды,«Ойнасақ қой...» деп тілеп.Біздің сылқым Гүлдәріміз,Ақылдырақ көбінен.- Ішің..

Би билеуге бейім,Біздің ерке Ақсана.Бес жасына дейін,Барды балабақшаға.Еркелікті тастап,Еліктеп жүр әншіге...Ол былтырдан бастап,Оқыды..

Жинаулы, тап-таза едені,Бөлменің есігін ашсаңыз.Өнеге үйретіп келеді, Сүйікті балабақшамыз.Жайраңдап жымиып тұрады,Апайлар әрқашан алдыңда.Бақшамыз..

Сәлем берем ақсақалға,«Ассалаумағалйкум!» деп.Риза болар жақсы атам да,Көрсеткенге мол құрмет.Сәлем берем әже-апама,– Есенсіз бе?- деймін..