Балабақшаға арналған тақпақ туралы Тақпақтар ✍️

«Бес» алса сабағынан,Күн шығып қабағынан,Асығып, жайраң қағып,Əндетiп, сайран салып,Сүрiне-мүрiне,Жетедi үйiне.Тiленiп апасынан,Тiленiп..

Бiздiң Есет есiрiк,Жақтырмайды Қанатты.«Күндiз-түнi тесiлiп,Оқиды, – деп, – сабақты».Бар баққаны бiр солдай,Өшiн алар Қанаттан, –«Бала болып бұл..

Алдым бүгiн «екiлiк»,Ойламап ем сұрар деп.Қорықпаймын,Жекiрiп,Сонда да апам ұрар деп.Жазатайым тағы да,Жыртып алдым жейдемдi.Апам бүгiн бағымаЕштеңе..

Жамылған ақ мамық ұлпа қарНұрлы да кең байтақ Отаным.Бала жоқ сыйлықтан құр қалар,Сыйлығы көп Аяз Атаның.Бəрiмiз бiр жасқа үлкейiп,Бүгiнгi Жаңа жыл..

Ағайынды екеу екен:Бiреуi оқымаған,Бiреуi сауатты екен.Сауатты елгезек те,Көп iске жауапты екен.Ататын асықты да,Ұстайтын қасықты да,Хаттарды жазатын..

Ерте көктемдеЕрлеген – бiз.Алма ағаш егiп,Терлегенбiз.Суарып,Баптап,Бағайық деп,Шырын алмасынҚағайық деп,Жеген адамныңҚаны толсын деп,Туған..

«Жазда неге түн қысқа,Керiсiнше күн ұзақ?Қыста неге күн қысқа,Керiсiнше түн ұзақ?..»Сұрақ қойдың сен мағанШым-шытырық осындай.Жауап бердiм мен..

Апорт дейтiн алма бар,Жер жаратын атағы.Ондай алма қайда бар,Алматы – оның Отаны.Əр ағаштың түбiндеЖатыр алма қамбасы.Баптап күтсең күнiне,Берер..

Жауын жауып өткенде,Көрсең, шiркiн, жерiмдi.Қызыл,Жасыл,КөкпеңбекКемпiрқосақ өрiлдi.Түсiнбей-ақ əуремiн,Неге осылай болды екен?Өзi əсем нəрсенiңАтын..

Нiл бояулы көктем кеп,Аспан мөлдiр көкпеңбек.Желбiреткен самалынЖер одан да өткен көк.Шық моншағы үзiлiп,Құлпырады қырқалар.Келедi ұшып..

«Бидай қурап қалар ма екен,Ыстық күнге күйген танап...»Мен жүремiн жаным ашып,Өзiм сусап жүргендей-ақ.Жауын жауды бiр күндерде,Сол жайымды..

Бiздiң үйдiң iшiндеХат танитын өзiммiн.Хисса оқимын кешiнде,Майын тауысып көзiмнiң.Содан ба екен, мен едiм,Əке менен шешенiңАлып-қосып..

ТөбеденШаншылып,БəрiңеƏн салып бередi бозторғай.Одан даЖоғарыƏрiде,Ұшады тырналар жезтаңдай.ƏрмендеБұлттар тұрТүнерiп,Қабағы түксиген қап-қара.Сол..

Мынау бiздiң ДоңқабақШеберлiгi ұстады.Дəу пышақпен жаңқалап,Қарындашын ұштады.Əдемiлеп,Сүйiрлеп,Шығармақшы ұшын ол.Терлеп-тепшiп, күбiрлепБерiлiптi..

Бұлттар төнiп келедi,Нөрсе жауар жиылса.Бұлттар төнiп келедi,Сауыны келген сиырша.Бұлт –«Енесi» асыққан,Құйды нөсер қоймастан.Жер –«Бұзау» боп..

Шығыс жақта таң атса,Батыс жақта күн батқан.Солтүстiкте қар жатса,Оңтүстiктi гүл жапқан.Мiне, осындай ғаламғаКөсiлген кең жерiмдi,Қорғайтұғын ағам..

Мен алтыға келгенде,Құлын тапты биемiз.Қорада оны көргенде,Мəз-мейрам боп жүремiз.Өзi сондай сүйкiмдi,Ойыншықтай мендегi.Келтiредi күлкiңдi,Мамасын..

Ауылдағы баланыңТүгелдейi қатысып,«Соғыс ойынын» ойнадық,Əскер болып атысып.Бiр-бiр «мылтық» əркiмде,Бар «пулемет, гранат».Атып жатыр бəрi деЖата қап..

Таңаш көрiп зебрдi,Таңырқады, ұнатты:– Матростың жейдесiнКиiп алған сияқты...

Екi аяқта – шаңғымыз,Сайрап жатыр жолымыз.Мидай дала – алдымыз,Шиырлаймыз оны бiз.Тырнадай боп тiзiлiп,Жазыққа енiп кетемiз.Аппақ қарда қызынып,Көршi..

Шығып алып iнiнен,Ұйқы бермес түнiмен,Тышқан түнде жортады,Ол мысықтан қорқады.Ең күштi де қайратты,Тарғыл мысық айбатты.Күншуақтап жататын,Тəттi..

«Бұзба көше тəртiбiн,Ұрынасың апатқа.Қызықты өтсiн əр күнiң,Жақын болма шатаққа», –Саған, маған, оған да,Айтар осы ақылы.Полицей бұл ағайлар –Барша..

Асық атып,Доп қуған.Қалды менен ойындар.Нағыз батыр боп туған,Ер атанбақ ойым бар.«Пайда жоқ қой, одан», – деп,Тастап қысыр ойынды,«Батыр бала..

Ақ кимешек басында,Ақ ниеттi сөзi де.Аппақ едi шашы да,Ақ қағаздай өзi де.Əжем бiзге жекiрiп,Көрмептi ғой əлiге.Пияздай боп отырып,Шертетұғын..

Вагон-вагонтемiрдi,вагон-вагонкөмiрдi,вагон-вагонбидайдытiркеп алып,зулайды!Солқылдатқан даланыҮнi жетер алыстан.Iлесе алмай қалады,Оныменен..