Балабақшаға арналған тақпақ туралы Тақпақтар ✍️

Ала сиыр желiндеп,Туатын күн тақады.Атам оны ерiнбей,Көрiп келiп жатады.Бұзауына сыз өтiпҚала ма деп қорқады.Көзiн iлмей күзетiп,Атады оның əр..

БiрiмiзденАумаймызБiрiмiз де,Киiмiмiз,Бойымыз,Түрiмiз де.Тысқа шықсақ,ЕгердеБiз екеумiз,Шатастырып,ХалықтыМəз етемiз.Керегi жоқАйнаныңЕкеумiзге,Бiр..

Алысып елдiң жауымен,Шабысып жердiң дауымен,Атағы қалған тарихта,Атақты Қордай тауымен.Ел сенген батыр болған-ды,Есiмi оның Қордай-ды.Үзеңгiге сыймас..

Келе жатқан кəдiмгi,Несiп деймiн,Балалардың даукесiӨзi – «дөйдiң».Шақырайған ыстықтаЕтiк киiп,Мазағына қалып жүрНесiне елдiң?!Сөйтсек оның..

Табиғат о басындаТөрт түлiк мал таратқан.Барлығын да расындаАдам үшiн жаратқан.Киiм тоқыр жүнiненЖаурағанда бойлары.Қажетiнiң бiрi деп,Жаратыпты..

Ойын қуған баламыз,Ана тiлiн аламыз.Ана тiлiн алмасақ,Кəрiп болып қаламыз.– Қарлығашқа тимеңдер,Ол жарықтық киелi.Адамзатты ол сүйедi,Содан жақын..

Тамақ пiстi,Ес кеттi.Столға ол қойылды:Iнiме мен ескерттiм:– Жуып кел, – деп – қолыңды.Түйiп алып қабақтыКөтердi iнiм дауысын:– Жейтiн менiң..

АстанаданКелдi де,Күлдiрдi АқанХалықты.Атты жатқанКөрдi де,Дедi:– Құлап қалыпты...

– Қонақ келдi үйге, – деп,Атасы қой сойып жатыр.Ал, анасы кимелеп,Ошаққа от қойып жатыр.Тек баласы бəрiне,Жайбарақат қарап отыр.Қой..

Қолға ұстап көруге,Қызыққандай бар кiсi.Iлулi тұр төр үйдеАтасының қамшысы.Сол қамшыңыз орнындаКейде жоқ боп шығады.Бар мəнiсiн оның даАтасы тез..

Астанамыз Алматы,Жердiң дейдi жаннаты.Аулымыздан бiр балаСол қалаға бармапты.Қала дейтiн алмалы,Таулар екен жан-жағы.Өзiн, шiркiн, бiр көру,Барлық..

(Фельетон)Жиыны боп кластың,Сабақтан соң қалғанбыз.«Екiсi» көп Тұраштың,Мəселесiн салғанбыз.Алдыменен класкомСуырылып сөйлеген:– «Екiсi» көп,Рас..

Айтам досым жайында:Момынның ең момыны.Бiрақ бiздiң ауылдаБөлек едi орыны.Қыңырлықты бiлмейтiн,Бiзбен бiрге ойнайтын.Ойын сəнi кiрмейтiн,Онсыз қызық..

Бiреу айтты:– ҚайраттыңБойы тапал демесең,Талайларды жайратты,Күшi көп, – деп, – ересен...Бiреу айтты:– Ыңғайы.Қара күштен пайда жоқ,Күрескенде..

Арманым бар ең iзгi,Армандаумен келем мен.Матрос болып теңiздiЖүзсем кешiп кемемен.Теңiз дейтiн күштiмен,Алысуға жарасам.Тау толқындар..

Түн болғанда қарасаң,Көресiңдер, балалар:Жарқыраған тамашаАспанда бiр қала бар.Қаланың ең алыбыБүкiл көктi жайлаған.Терезелер жарығыЖұлдыз болып..

Бұршақ кең даланыТөпелеп барады.Күйiнген күйiмде,Тыпыршып үйiмде,Уайымдап отырмын,Күтiп мен ақырын.Жүр едi еңiстеҚозы-лақ өрiсте,Баспана паналарҚай..

Бiр көшеде тұрамыз,Ат шаптырым арасы.Қос команда құрамыз,Жиналып бар баласы.«Спартак» бiр команда,«Динамо» бiр команда,Бəс тiгiсiп табандаШыға келдiк..

Жасырайық несiн бiз,Ол күндерде өзiмiз,Қарбыз десе есiмiз,Шығып кетер кезiмiз.Мезгiл едi,Жеткен күз,Алып ұшып өкпемiз,Бақшаға кеп,ҚарбызбенАраласып..

Екi бала танысты,Жөн сұрасып қалысты:– Əй, сен қайсы жерденсiң?– Өзiң қайдан келгенсiң?– Келдiм алыс жайлаудан,Сонау Қызылқайнардан.– Көксуданмын мен..

Болса да əман iсi –шала-шарпы,Жүрмейдi айтыспасабала халқы.Далада бiр топ бала –қызыл танау,Бастаған бiр егестiжаңа қалпы.Шығарып бiр..

Не қызықтың өзiн бiрБалалықта кешпедiк.Айтатыным осы бiрОйда қалған естелiк...Барлығымыз «қу» дейтiн.Ағып тұрған «су» дейтiн.Жəудiр бiзге..

Ертемен-ертеТұрдым-дағы,Жақсылап беттiЖудым-дағы,Азаңғы астыIшiп алып,Қолтыққа доптыҚысып алып,Көшеге шығып,Қарайладым.Ойнайтын балаТаба..

Сəске кезi болмастанТауық тауып жұмыртқа«Қыт-қыт» етiп қоймастанХабар берiп жүр жұртқа.Сұрады iнiм бiлмек боп:– Ана тауық жүр не деп?– Күнде..

Жүр көршiнiң баласы:«Штангашы болам!» – деп,Ешкiм жоқ-ау, шамасы,Жаттығатын одан көп.Жүрген күнде шынығыпОның құрал-сайманы –Рельстердiң..