Кәдірбек құныпияұлы өлеңдері туралы Тақпақтар ✍️

Шат қуаныш сыйлағанКәріге де жасқа да.Құшақ жайып тұр мағанӘсем қала – Астана.Араладым ертеменАрман болған қаланы.Ортасында ерке өзен –Есіл ағып..

– Қуыр-қуыр, қуыршақ,Шаршадың ба күн ұзын?Шашың әйбат тұлымшақ,Бұрым болды бір ұзын.Бесігіңе бөлейін,Әлдиімді айтайын.Айға сені теңейін,Күнге теңеп..

Торабында жолдардың,Өте алмай қап, дағдарсаң,Жолаушыны қолдар шынБелгі беріп бағдаршам.– Тоқта! – дейді қызылы,– Сақтан! – дейді сарысы.Жасыл жанса –..

Мені көріп тебіренді,«Құлыным!» – деп еміренді.Ақ әжеммен еріп үйге,Сар жайлаудың лебі келді.Үміті бар өрден күткен,Ертеңіме сенгендіктен,«Құлыным!»..

Ақ тиін-ау, ақ тиін!Сауысқаннан сақ тиін,Жылы ұяңда жат, тиін,Жаңғағыңды шақ, тиін.Ауа райын бақ, тиін,Бұтақтарды қақ, тиін.Қаңтарда қар..

Айналаны әппақ қып,Түнде қар мол жауыпты.Қыр үстінде топ балаСалды сайран-сауықты.Сырғанаққа айналдыТөбе басы, тау үсті.Шана тайып, құласа –Дос..

Шақырмады Шынарды,Шақырмады Құмарды.Үйде ойнатып отыр олҚарындасы Тұмарды.Көкейін көп тесетін,Қиды ойынның нешесін.Текеметтің үстіндеТәй-тәйлайды..