Бөлім: «Тақпақтар»

Хош аман бол ұстазым, Білім берген біздерге. Бас иеміз шынында, Шын ниетпен сіздерге.

Хош аман бол мектебім, Қайта айналып келгенше. Білім күні сағынып, Оң аяқпен енгенше.

Соңғы қоңырау үнімен, Тербелеміз біз бүгін. Соңғы вальс әнімен, Би билейміз біз бүгін.

Келді соңғы қоңырау, Үш ай жазғы демалыс. Достар аман болыңдар, Жақындағы, ең алыс.

Бүгін соңғы қоңырау, Құтты болсын кеп жеткен. Ашық болсын жолдарың,Күндер көп боп тербеткен. Жібек Искакова

Соңғы қоңырау үнімен, Би билеген түлектер. Биікке өрле, самғаңдар, Орынлалып тілектер!

Бүгін соңғы қоңырау, Ашық болсын аспаның. Көріскенше қайтадан, Білім күні достарым. Жібек Искакова

Соңғы қоңырау бастайды, Демалысқа біздерді. Хош аман бол достарым, Жалғап жарқын іздерді.

Бүгін соңғы қоңырау, Құтты болсын мереке. Қыркүйекте қауышып, Арта берсін береке. Жібек Искакова

Соңғы қоңырау келді бұл, Нұрын шашқан көктемдей. Қуанышын берді бұл, Көңілге жыр сепкендей. Жібек Искакова

Бүгін соңғы қоңырау, Үніменен тербеген. Үш ай жазғы демалыс, Кел соңымнан ер деген. Жібек Искакова

Ақ жұлдыздай жарқырап, Нұр сәулесін төгетін. Ұстаздарға мың алғыс, Бізге білім беретін. Жібек Искакова

Келді соңғы қоңырау, Қоштасатын сәт бүгін. Хош аман бол ұстаздар, Әр күн сыйлап тәтті үнін. Жібек Искакова

Соңғы қоңырау үнімен, Тербелеміз біз бүгін. Ұстаздарым айтуда, Осы жылдың үздігін. Жібек Искакова

Бүгін соңғы қоңырау, Тербеді үні біздерді. Жаратқаным жар болып, Қуантсыз ұстаз сіздерді. Жібек Искакова

Келді соңғы қоңырауХош бол мектебім. Оқу жылын бітірдік, Күлім қағып көкте күн. Жібек Искакова

Мағжан аға жәй ғана ақын емесАлаш үшін өмірі болған күресРухты отты танылған жырларыменТәуелсіздік жолында қосқан үлес

Жорғаторғай қонақта«Əншімін» деп көпірді. Қалаш сыйлап,оған жұрт«Əн салшы!» – деп өтінді.Шыңғырды ол керемет, құйрық жүні ұшқанша. Жұрт таңданды:..

Көктемдегі жылу қандай! Тек көбірек шыбын болғай!Күледі жұрт неге бəрі?Жерге шыбын себеді əлі.Шыбын көрсем, бір-ақ қағам! Сенбейді ешкім бірақ..

Тайыз суға қарайды, балықтарды санайды: – Кел, балығым, бекергетұмсығыңды көтерме! Сонша кімге керексің? Сонда неге ерексің? Балық қорқып қорлады...

Əсем айлы түнде де, шуақ шашқан күнде деұясынан бір шықпай, отыр қалай тұншықпай! Аяй ма екен көйлегін –көйлегі оның – ой, керім!Алтындаған пүліш..

Таң атса-ақ, шатырдың ішіндеотырып, күнімен мүлгиді. Тышқанды көре сап түсіндеүкі оған: «Кел маған, жүр!» – дейді.Ал тышқан зырылдап қашады, үкінің..

Тұрар мекен таппайды, кез келген жер жақпайды. Тоқылдатып ағашты, үй жасайды жарасты. Кірсе, жайлы қонысы,басқа əлеммен жоқ ісі.Бұта жанын..

Ұшып түстім. Оңбадым. Біздің класс түгелімен түңілді. Құлап жатқан мені көріп жолдағыбір бейтаныс ағай маған жүгірді.Құлағанды сонша ерсі көрді ме –..

Жүзіп, міне, барамыз, үсті деген қиялдай! Қарны бар ғой, қараңыз –он поез да сыярдай.Айқайынан адамдарЗəресі ұшып қашардай, Үстінде үлкен алаң бар..