Бөлім: «Жұмбақтар»

Жұмбақ – адамның ой-өрісін, алғырлығын, білімін сынау мақсатында нақты бір зат немесе құбылыс тұспалдап сипатталатын шағын әдеби жанр.
Жұмбақ жанры дүние жүзі халықтары әдебиетінің көпшілігінде бар. Бұл жанрға Аристотель “Жұмбақ – жақсы жымдасқан метафора” деп анықтама берген. Жұмбақ әдебиеттің ежелгі үлгілерінде, ауыз әдебиетінде жиі кездесетіндіктен оны ғылымда “фольклорлық жанр”, “халықтық поэзияның шағын түрі” деп санау орын алған. Алайда, қазіргі заман әдебиеті өкілдерінің, әсіресе, балалар әдебиеті авторларының шығарм-ғында Жұмбақтар топтамасы жиі кездеседі. Сондықтан оны тек фольклорлық жанр аясында шектеуге болмайды.
Бір үй бар әйнегі жоқ һәм есігі,
Ішінде алла берген бар несібі.
Болады бір жанды, бір жансыз,
Сандықтың табылады өз кәсібі.
Бір бөдененің ішінде екі түрлі суы бар.
Су көрдім реңі екеу бір қазанда,
Қақпағын аша алмайды ешбір жан да.
Бір нәрсе ақ пен сары, екі қабат,
Құдайым керемет берген аямай-ақ.
Ісіне құдіреттің таң қаласың,
Кетеді біраздан соң тарап-тарап.
Ғалымдар сөз сөйлесе ұқтырады,
Ішінде бір қалбырдың сүт тұрады.
Ол сүттің бірі жанды, бірі жансыз,
Жансыздар жаны барын жеп тұрады.
Суға қайнап сорпасы шықпас.
Құдайдың құдіреті көп болады,
Бір кеседе екі түрлі сүт болады.
Бір құдықтың екі алуан суы бар-ды,
Қайнатса оның суы мұз болады.
Кішкене ақ шыныда екі түрлі су.
Бір қазанның ішінде екі түрлі ас.
Өзі аппақ қардай,
Шайға салсаң балдай.
Аппақ қардай өңі бар,
Тамақ болар түрі бар,
Одан қашар адам жоқ,
Төрт бұрышты қыры бар.
Құрғақ жерде сақтайсың,
Онсыз тамақ таппайсың.
Бір нәрсе өзі нәзік керек еді,
Қолынан жерде жатса не келеді.
Дариға ағып жатқан салса тастан,
Сонымен даражаға тең келеді.
Судан шығар жарқырап масаттанып,
Тіл шықса дүниені қылар жарық.
Қайтадан суға түсе ғайып болар,
Адамзат керек қылар рахаттанып.
Бар еді бір жұмбағым егін емес,
Кісінің егейін десе ебі келмес.
Барлық ел, елаттарға тегіс бірдей,
Көтерсең ешнәрседен жеңіл емес.
Былқ-былқ ,былқ семіз,
Қабырғасы жоқ семіз.
Үсті темір, асты темір,
Ортасын ал да кемір.
Ағарып кіреді,
Қызарып шығады.

жауабы - Нанның тандырға кіріп шығуы
Бір нәрсе зында деген онан да әрі,
Жауады бұршақ-бұршақ оның қары.
Сол қары көк соқта боп ерігенде,
Үміткер татайық деп жанның бәрі.

жауабы ..
Бір жансыздың қаны бар,
Тіл үйірген дәмі бар,
Шөлдесең іш, қанып ал.

жауабы - Кесе мен шай
Аспан түстес сұйық,
Әркім ішер құйып.
Мал төлдеп,
Әр ауыл
Пісірді ақ бауыр.
Ең мықты дәрі,
Жұрттың бәрі.
Аусап ішер,
Бал татыр дәмі,
Ненің нәрі?
Аппақ сұйық,
Қалса ұйып,
Шөлің қанады,
Ішсең құйып.