Бөлім: «Жұмбақтар»

Жұмбақ – адамның ой-өрісін, алғырлығын, білімін сынау мақсатында нақты бір зат немесе құбылыс тұспалдап сипатталатын шағын әдеби жанр.
Жұмбақ жанры дүние жүзі халықтары әдебиетінің көпшілігінде бар. Бұл жанрға Аристотель “Жұмбақ – жақсы жымдасқан метафора” деп анықтама берген. Жұмбақ әдебиеттің ежелгі үлгілерінде, ауыз әдебиетінде жиі кездесетіндіктен оны ғылымда “фольклорлық жанр”, “халықтық поэзияның шағын түрі” деп санау орын алған. Алайда, қазіргі заман әдебиеті өкілдерінің, әсіресе, балалар әдебиеті авторларының шығарм-ғында Жұмбақтар топтамасы жиі кездеседі. Сондықтан оны тек фольклорлық жанр аясында шектеуге болмайды.
Ағады алпыс екі бұлақ бір қайнардан,
Он екі бұлағы бар шыр айналған.
Ісіне таң қаламын құдіреттің,
Бәрі де бір нәрсеге ыңғайланған.

жауабы ..
Бір таудың алпыс сегіз саласы бар,
Он екі жанында қаласы бар.
Бау-бақша түрлі өсімдіктер,
Барлығын билеп тұрған анасы бар.

жауабы - Алпыс сегіз..
Бір “әліп” мұнарадай көзім көрген,
Екі “мәт”, екі “сәкін” оған ерген.
Болғанда “иа” ден камал, нұрдан гауһар,
Болады кім данышпан мұны..
Алпыс екі мәуелі шынар ағаш,
Ағашқа біткен бұтақ жалғас-жалғас.
Және де екі тесік бір мешітте,
Қаланған кірпіші бар іргесінде.
Бір әйнек шыны да..
Даусы бар, жаны жоқ,
Шертсең күйі, әні көп.
Құлағын он бұра.
Ол не?....
Қол созсаң, ақ күміс
Алақаңға толады.
Ашып-жұмсаң, із-түссіз
Лезде жоқ болады?
Мөлдір түрі,
Шеңбер түрі.
Аузы тарлау,
Шыны күбі.
Үсті жазық —
Төрт қазық.
Төртеу адамы,
Біреу алаңы.
Ағайынды төрт батыр,
Көтергені бір шатыр.
Ыдыс-аяқ бөлмесі,
Тазалықтың көрмесі.
Қынама бел толықша,
Тапал ғана бойы бар.
Адамдарға жолықса,
Таяқ жейтін жайы бар.
Өзінің дәу аузы бар,
Түбі бітеу, аяғы бар,
Дәнді түйер қауызы..
Шеңберлі есігі бар,
Жүздеген тесігі бар.
Ішіне кіргендердің,
Ұсағы жол табады,
Ірісі тор қабады.
Біреу есігі,
Түбінің
Көп-ақ тесігі.
Өткір жүзді келеді,
Өте қажет құрал ол.
Тұтас затты бөледі,
Ұсақтап та тұрар ол.
Ұшы үшкір, сабы бар,
Екі жүзі қайраулы
Бауы менен қабы бар,
Белде жүрер байлаулы.
Көлшікте жүзіп,
Түбін шарлап шығады.
Қауғасы сүңгіп,
Балығын аулап шығады.
Басы құдық —
Сабы сырық.
Қалпағы бар,
Басы жоқ.
Тұтқасы бар,
Топсасы жоқ,
Аузы бар,
Тісі жоқ.
Қарыны бар —
Кіші тек,
Түтігі бар —
Көші көп.
Аузы төбесінде,
Тұтқасы денесінде.
От басады табаны,
Тек қана су тамағы.
Қақпағы бар, жез құдық,
Сусыны ыстық кез құдық.
Ортасында оқпаны,
Онысының от жаны.
Күміс күбі —
Ортасында құбыры бар,
Тесік түбі.
Құдықтың ішінен,
Құдық көрдім.
Бірінде — су қайнайды,
Бірінде — от жайнайды
Иініңде құлағы,
Ішінде бұлағы.
Көмейіне от салсаң,
Ызыңдап тұрады.