Алмахан мұхаметқалиқызы туралы Поэмалар ✍️

Бұл күнде қуған да алда, қашқан да алда,Не істемейді пенделер мастанғанда?Мен осы бір қауіптен сезіктенгемО баста опасыздық басталғанда.Қайран бабам..

Қашан да қайшылықты ар сынаған,Мөлт етті қара көзден тамшы ғалам.Бір дәуірдің беймаза күйін шертіп,Бір ақын шер шабытты қамшылаған.Қазақпын қақ..

Аспан мен жерді жалғап жаттанды күн,Сол күннен сыр суырып ақтардым үн.Ең басты қателігі адамдардың –Білмейді қайда бара жатқандығын.Бай болу – бүгін..

ІШыңғыстаудың көргенде құба таңын,Тиянағы жоқ ойды жұбатамын.Мен осындай тынымсыз тiршiлiктеЕшкiм бiлмес бiр жайдан сыр ашамын.Мансұқ тұтып Семейдiң..

ІҰлылардың мекені – Абай елі,Тарих сырын шерте ме, қалай өзі?Батырлардың тұяғы таста ойнаған,Шежірелі Тоқтамыс, Мамай елі.Шыңғыстауда Шыңғысхан..

Ей, әңгүдік пенделері жалғанның,Мендегі мұң, білем, емес жалған мұң.Мендегі мұң өз басымның қамы емес,Мендегі мұң – өлеңге айтар арман мұң. Уайым..