Баһрам туралы Поэмалар ✍️

һәм жеті сарайдың салынуыАспанға шықты да күн жайнап ақты,Маңдайынр көк күмбезі жарқыратты.Сәтті шақ болды сол күн, нұр сәулелі,Түнертпес оны мәңгі..

Көп қиын жорықтардан шаршаған шаһ,Берілді жан рахатқа шадыман-шат:Әуелі жұрт мүддесін қамсыз етті,Содан соң өз ісіне бұрды бетті.Иранның жауларын ол..

Баһрам аңға шықты бір мезгілде,Аң іздеп алас ұрды тау кезді де,Таң ата жүйткіп атпен қырға шықты,Жебесі бір киікті атып жықты.Муштари, Мергеннен бір..

Бір жылы түз біткенді алау аптап,Дән бітпей қуарды жер, бетін қақтап.Күллі Иран астық шықпай нәрсіз кепті,Аш дихан малша күйсеп жеді шөпті.Аштықтан..

Отырды ұлы таққа шаһ Баһрам,Иранға сәулет беріп шат-шадыман.Жеті алтын таған тағын тұр көтеріп,Жеті зерлі белбеуі көрік беріп,Қос түсті қытай тәжі..

Шыққан күн алтын тәжбен жайнап жерге,Ақ тағын шұғыласына бөлеген де,Сардар мен сұрқылтайы екі шаһтың,Майданға құрды әскерін екі жақтың.Сап құрды..

«Есімімен жер мен көкті билеушінің,Ақ жолды адасқанға сілтеушінің.Есімімен бар ғаламды жасағанның,Меңзейтін бақ жұлдызын барша адамның.Мұқұмы әмсе..

Ділмәрім өз бетіңше ақпайсың ба?Қайталап естігенді жақпайсың ба?Ал енді жұпар иісін құй көмейден!Аңқытып әнбрадай түйіп оймен.Серт бергем сол..

Ғайбат сөз жетті бір кез Яздигерге,Өсектеп Баһрамды азды деуге.Гуледі: «Ұлың өсіп болды найсап,Жасынан құтырынды қасқырдай тап.Арыстан бұғып одан..

Даладан Хаварнаққа келді Баһрам,Өткізді той-думанмен күнді дархан.Аралап сарайдағы ханаларды,Бұрыштан бір есікті көре қалды.Құпия бұл есікті көрмеп..

Бір күні, бұл бір аңыз бізге қалған,Далаға нөкерімен шықты Баһрам.Сол күні талайының добы өрлеп,Тұлпары есті желдей қыза терлеп.Қыр желі самал есіп..

Баһрамға Сухейлдей нұр жанғанда,Терісі сұр киіктің жұқарғанда.Баһрамға болды енді Мунзир аға,Екеуін бірдей баққан Нұғман дана.Үйретті жүйрік мініп..

Сақтаушы асыл гауһар құпиясын,Інжуден ашты жаңа қазынасын.Көктегі таразыда қос кесе бар,Бірін тас, ал біреуін гауһар басар.Қос сипатты әлем де алар..