Бөлім: «Поэмалар»

Поэма — эпостық жанрдың бір түрі; белгілі бір оқиғаны, адам тағдырын, заман шындығын эпикалық не лирикалық үлгідегі өлеңмен сипаттайтын көлемді поэтикалық шығарма. Поэма көбіне сюжетке құрылып, кейіпкерлердің қарым-қатынасын, тартыс-таласын, күйініш-сүйініш, мінез-құлық, іс-әрекеттерін суреттейді. Поэма барлық халықтың әдебиетінде кездесетін көне жанр. Мысалы, ежелгі грек әдебиетінде “Илиада”, “Одиссея” эпикалық поэмалары, ертедегі орыс әдебиетінде халықтық дастандар (былина) мен “Игорь жасағы туралы жыр”, т.б. поэмалар кеңінен мәлім. А.С. Пушкиннің “Мыс салт атты”, М.Ю. Лермонтовтың “Мцыри”, Н.А. Некрасовтың “Русьте кім жақсы тұрады?” атты шығармалары поэма жанрының классикалық үлгісі саналады. Абайдың “Ескендір”, “Масғұт”, Ш.Құдайбердіұлының “Қалқаман — Мамыр”, М.Абайұлының “Медғат — Қасым”, М.Сералиннің “Гүлқашима”, С.Торайғыровтың “Кедей”, “Адасқан өмір”, т.б. шығармалары қазақ әдебиетіндегі поэманың үздік туындылары. Поэма кеңестік дәуірдегі қазақ әдебиетінде кемел жанрға айналды. М.Жұмабаевтың “Батыр Баян”, С.Сейфуллиннің “Көкшетау”, І.Жансүгіровтің “Құлагер”, С.Мұқановтың “Сұлушаш”, Т.Жароковтың “Тасқын”, Ә.Тәжібаевтың “Абыл”, қаласыАманжоловтың “Ақын өлімі туралы аңыз”, І.Бекхожиннің “Батыр Науан”, т.б. туындылары поэманың таңдаулы нұсқаларына жатады. 20 ғ-дың 2-жартысында қазақ әдебиетінде поэма жанры айрықша дамыды. Х.Ерғалиевтің “Құрманғазы”, Ж.Молдағалиевтің “Мен қазақпын”, Ғ.Іайырбековтің “Дала қоңырауы”, І.Мырзалиевтің “Қызыл кітап”, М.Шахановтың “Өркениеттің адасуы”, “Жазагер жады космоформуласы” сияқты идеялық мазмұны терең, көркемдік қуаты жоғары поэмалар қазақ әдебиетінің арнасын кеңейтті.
КӨКЖАЛ ҰЛЫҒАНДА
Қандай тағдыр кім білсін жазады алдан, Тыншытпады-ау, көңілін азап– арман. Түспей қойды қара шал неше күндей, Қара ішігін жамылып қара жалданҚарайды..
©  Тəпей Қайысханұлы
ҚОБЫЗЫМ МЕНІҢ
Бошалап қайда барайын, Құлақта, мыйда көп ызың. Қолыма қайта алайын, Қорқыттың қоңыр қобызын.Ішектеріңді ысқылап, Құлақтарыңды бұрайын. Көңілден..
©  Тəпей Қайысханұлы
ТҮН
Арманның ару құсы аппақ, Айнала ұшып төбемнен.Қап-қара түнді құшақтап, Табыстым тағы өлеңмен.Қар-қара түннің хаты анау, Ойыңмен оқып көр енді. Сөйтсе..
©  Тəпей Қайысханұлы
ТҮЙЕЛЕР
СӨЗ БАСЫМаңғаз жатқан далаға, Тартып туған сияқты. Түйелерге балама, Табу қиын сияқты.Жүйелі сөз телісем, Түйе өзің де шөгерсің. Əз басыңды кемітсем..
©  Тəпей Қайысханұлы
БҰЛАНАЙДЫҢ БҰЛТЫ
Ой толғауО, бұланай, бұланай, Бұлтпен туыс бұланай. Бұлағы мұңның ақпайды-ау, Құлағын күйдің бұрамай.О, бұланай, бұланай, Бұланай деген бұл қалай?..
©  Тəпей Қайысханұлы
Салт атты қыз
Қартайтты шыр айналып дүние ғалам,Күн өтті күйкілікпен алаң-салаңЖетпіс бес желіктіріп тыныш ойды,Бұйрық қып тағы да алғызды қолға қалам.Тарқамас..
©  Қыңырбек Қамашұлы
Ел қорғаған ер баба – Қаракерей Қабанбай
Аңызда аңыз, аңыз, бар,Ертегі емес аңыздар...Бұл аңыздан ойымда, Шиырлы емес соны із бар.Соны жырлап беруге, Бүгінгі өскен өрендер,Мен Сіздерге..
©  Қыңырбек Қамашұлы
Сенім жеңісі
Мен үшін ең ұлы қорғаныс аясы және көмек көзі – ұлтымның кеудесіАтатүрікБұл поэма Шанакқала соғысында 276 кг-дық пушканың бомбасын көтеріп қазіргі..
©  Құрал Көмекұлы
Таңжарықтың тоғысып жүз жылымен
(Поэма)Өмірде сенім-мұрат арман ұлы,Ғаламат мұны адамның аңғаруы.Көктеткен ой самырсын өлкесіне,Өлмейді туған елдің Таңжарығы.Құзырлы бар ғұмыры, бар..
©  Мүсілімжан Шәріпқанқызы
ЖҰМАҚҚА ЖОЛ
Әлқисса:Мына заман қай заман? Түлкі заман.Кез келіппіз заманға құлқы жаман....Жан әкемнің түр-түсі жадымда әлі,Түн ішінде төсектен жұлқылаған:– Бұл..
©  Исраил Сапарбай
ТӘҢIРТАУ
ПоэмаТүсТау жылжып келе жатыр!О, сұмдық-ай!Кiм көрген алапатты тосын бұлай?!Алыптың әр аттамы – апат, опат...Жалбарын, жан иесi,Шошын..
©  Исраил Сапарбай
Поэзия жорықтары
(толғау)Поэзия – алып мұхит бұрқанған,Толқынының төбесінде тұр талғам.Сол толқынның екпінінен шабыт ап,Ақындардың дәптеріне жыр тамған.Поэзия – бейне..
©  Шәмшабану Қамзақызы
КӨЛЕҢКЕ АДАМ немесе жаралы таң
Өлкеде мынау өткіздім бастан қанша күн!..Мұхиттың шуын тыңдаудан әбден шаршадым...Ұлан да-ғайыр қиырсыз дала төсінде,Қой жайып тұрып,Салатын әнді..
©  Зейнолла Тілеужанұлы
ОТ АДАМ
Барар едім қарт Қырымға тағы да,Кипарисі көкке өрлеген шағында!Толқындары құлын-тайдай тебісіп,Қара теңіз тебіренген шағында.Ару қыздай сыланғанда..
©  Зейнолла Тілеужанұлы
ТҰТҚЫН
(Бабам – Өмірұлы Саңқай батырдың рухынаарнаймын)Жетелеп үміт жолы өрге мені,Көп болды туған жерді көрмегелі.Көктемеде көлдерден қаз үркітіп,Жайлаудың..
©  Зейнолла Тілеужанұлы
ҚАЗАҚ БАТЫРЛАРЫ
Арындап арғымақтай жыл барады,Тұрсынның бала шағы –Қырда қалды.Барады көкке самғап алып ұшақ...Бағытын «Сиднейге» туралады.«Сидней» –Австралия..
©  Зейнолла Тілеужанұлы
МАЖАР ДӘПТЕРІНЕН
IАтилланың жортқан жері осы ма?Будапешттің түстік келіп қосына.Қонысымыз арал екен жасанды,Ресторанның аты болса "Косма".Ғүндарды да дейді-ау біреу..
©  Әуезхан Қодар
ЖҰМАТАЙҒА
IЕнді сізден хабар да жоқ, дерек те,Телефон да шала алмаймыз керекте.Сіз кеткен жақ қалай өзі, қайтпайсыз,Деміңізбен бізді алыстан демеп тек.Құстар..
©  Әуезхан Қодар
АБЫЗ БАБА немесе Төле би рухымен сырласу
Бабаларға тәу ету парыз маған,Рахман нұр жаудырар жаны ізгі адам.Мен сенің ұрпағыңмын, зәузатыңмын,Баһадүрім –Төле би абыз бабам.Тарихқа өшпейтін ат..
©  Қайрат Құлмұхаммед
Сұлтан-Махмұтпен сұхбат
ПоэмаБірінші желіБұл сөзім Тарбағатай биігінеТазының заман түлкі күйі, міне.Сәніңіз көзден кетіп, сөзде қаларЖалқаулық енді орансаң..
©  Жанат Әскербекқызы
АДАМ
Дегдар халқым, деме маған «қой ұлым»Адам жайлы ұланыңның ойы мың.Жалған сөздің жарқ еткізсем сойылын,Талша қырқыл, менің қылша мойыным.Жасадық па..
©  Қайрат Құлмұхаммед
ЖАУМЫТБАЙ
Келмеске кеткен кеңестік дәуір кешегіТамыз айының тамылжыған бір кеші еді.«Табынбай екі адамды атып тастапты!»Гу ете қалды ауылдың кенет өсегі.—..
©  Бауыржан Бабажанұлы
НИЕТҚАБЫЛ
Әлқисса, сөз бастайын бүгінгіден,Дей алман: «Заманымның сырын білем».Білерім, дәмдес болған көп шалымныңБүгінге көзқарасы қырын кілең...Бойымды..
©  Бауыржан Бабажанұлы
ТӨЛЕГЕН АЙБЕРГЕНОВКЕ
І. АТТАНАРДАБауырынан жаратып Өлең-КердіЫқыласына ел-жұрттың бөленген-ді.Жібек-Жырдың дабысын естігесінАқ Жайыққа асығыс жөнелді енді.Ақбозға ер..
©  Бауыржан Бабажанұлы
КӨЗДIҢ ҚҰНЫ
I«Диiрменi мезгiлдiң айналғанда,Талқандалмай қалуға айлаң бар ма?Адамзаттың өмiрiн тыңдамайды олБiрдей оған адам да, айуандар да.Адам, бiрақ, өледi..
©  Ұлықбек Есдәулет