Абдрахман асылбек ертегілері туралы Ертегілер ✍️

Әулиеата жеріндеҚаратаудың беліндеЖаңа туған қала бар, –Сол Шолақтау қасындаБір төбенің басындаМайтан деген бала бар.Атса арайлы ашық таң,Күмбезіне..

Ерте, ерте замандаКөрінбепті Жыл деген.Жан-жануар тағы аң даУақытты білмеген.Қой дейтұғын қожа жоқ, –Қақпайлайтын бетінен.Әй дейтұғын әже жоқ, –Ерке..

Әжем кейде отырып,Көп әңгіме шертетін.Жүрегіңе от үріп,Тұла бойды ерітетін.Содан бері жадымдаЖүрген еді сақталып.Жаздың жарқын таңындаАйтайын бір..

Ерте, ерте, ерте екен,Ешкі жүні бөрте екен.Ен жайлаған сансыз малЕл мен жердің көркі екен.Малдың жүні – киімі,Терісі де – бұйымы.Ет пен сүтін..

Баяғы өткен замандаЖұт болды бір алапат.Мал түгілі адамғаӘкелді ол зар, апат.Қара басын қорғалап,Байлар қаша жөнелді.Болды-дағы сорға тап,Кедей..

1Ерте, ерте, ертедеСоғыс деген болмапты.Барлық байтақ өлкедеБейбіт өмір орнапты.Бала біткен бірігіп,Тату-тәтті ойнапты.Етек-жеңін түрініп,Ойынға бір..

Ертеде,Тым әрідеШал мен кемпір болыпты.Азын-аулақ малыменӨз күндерін көріпті.Маржан қызы тоғайдаЖидек терсе жан бағып,Мардан ұлы маңайдаЖүреді екен..

Ерте, ерте, ертеде,Әйтеуір, бір өлкеде,Жүні жібек үлпілдек,Бүйірі тоқ бүлкілдек,Құлақтары құрақтай,Көздері шам-шырақтай,Тырнақтары қылыштай,Тістері..

Ерте, ерте, ертеде,Бай бопты бір өлкеде.Мал бітіпті мыңғырғанАқыл-ойы келтеге.Екі жүз мың түйесі,Одан да көп биесі.Қойларында есеп жоқ –Бір-ақ өзі..

Ерте, ерте, ертеде,Оңтүстік бай өлкеде,Ойдым-ойдым ойында,Бал бұлақтың бойындаБір шал өмір сүріпті,Балық аулап жүріпті.Кешке дейін сарылып,Тәңіріне..

Заманада ықылым,Жүні жоқта үкініңБолған екен бір бала,Май қаптаған мықынын.Екі беті табақтай,Қарны үрген қабақтай.Екі қазан көженіІшеді екен таң..

1Бал бөбегін ән еткен,Болды ана Дәметкен.Жалғыз ұлы СағаттыңӨмірін гүл, таң еткен.Бары да сол, нары да,Абыройы, ары да.Кеткен жарын соғысқаКүтіп..

Көктемнің бір күні еді,Айнала әсем гүл еді.Қолға түсті кішкентайТүздің тағы түлегі.Қанаттары қатпаған,Қомдап әлі қақпаған.Балақ жүні бозаңдау,Сары..

Арыстандар бар аңғаПатша болған замандаБұғы мүйіз адамғаШақша болған заманда.Арыстанға қартайғанБір қу Түлкі келіпті.Патшамыз деп марқайған,Сылдыр..

Бір үйдің бір МысығыБолды және Күшігі.Көршіліктен жоқ белгі:Бірін-бірі жек көрді.Бұл істері оңбайды,Кім демекпіз ондайды?Бірде екеуі жанасты,Ала..

Арқа таңы арайлы,Ағартты бар маңайды.Алты күндей көшкен елАлға үмітпен қарайды.Байтақ дала керілген,Еш нәрсе жоқ көрінген.Әрең жүріп келеді,Кердең..

Ерте кезде алтын АйКөкте күміс КүнмененҚатар қалқып жарқырай,Қайғы-мұңды білмеген.Ай – сұлу қыз,Күн – жігіт,Көзін тіккен бар аспан.Бірге тұрып, бір..

Жеті жасар ӨнербекЖаралыпты шебер боп.Түрлі мүсін жасауғаКүш-жігерін бөлер көп.Аюды да, пілді де,Бүркітті де. шілді деСаз балшықтан жасайды,Тыс..

Адамнан тілегенніңЕкі көзі шығады.Алладан тілегенніңЕкі бүйірі шығады.(Халық даналығы)Ерте, ерте, ертеде,Ешкі жүні бөртеде.Қояндардың..

Заманда бір ертелеуТауық бопты еркелеу.Өзгелерден шамалыАқыл-ойы келтелеу.Көкке ұшырып көңілін,Менсінбепті тобырын.Ұмытыпты өзініңШыққан ата-тегі..

Ертеде бір хан бопты,Қызы ақылды жан бопты.Айдай сұлу дидарынКөрген адам таң бопты.Қалам қасы керіліп,Қолаң шашы өріліп,Сылдырайды шолпысы,Иығына..

Тірлігі бар аз-көптіКемпір мен шал өтіпті.Бір ит, бір ат, бес тоқты –Соны ермек етіпті.Қасқыр келіп бір күні,Сығалады қақпадан.Құрып сонда құлқыны,Ән..

Ерте, ерте кездеБолыпты бір кезбе.Таппапты еш кәсіпАңшылықтан өзге.Кезіп шатқал, шыңды,Кейде шолып қырды,Қақпан менен тордыКезек құрып жүрді.Торын..

Төңірекке өң беріп,Аялаған анадай,Тұрды тауда тербеліп,Тәкаббар бір қарағай.Жапырағы жайқалғанЖұпар иіс таратты.Жаңғақтарын май тамғанЖеген аң, құс..

Қатты ашығып, бүгіліп,Қайта-қайта сүрініп,Келе жатты бір ҚасқырҚыр үстінде жүгіріп.Бір белесте кезектіҰстап алды Көжекті.Жалғамақшы болды..