Балаларға әңгіме туралы Әңгімелер ✍️

Осының бәрі де болып па еді? Болды ма?Кестелі көйлек киген ақ шашты адам, оны алысқа әкетіп бара жатқан автобус, іші сап-салқын фотоателье – осыларды..

Сол кезде кеудемді мұң торлап, жаным ашыды. Мен оны ішімнен «қонақ», «ол»,«мынау адам», деп атадым,Мен оны қалай деп атауды білмеген едім, өйткені..

Мен қонаққа тесірейе қараймын.Осының бәрін қалай ойлап тапты? Қандай кітаптан оқып алды екен?Жоқ, мен оған сенбей отыр екен деп ойламаңыздар. Сеніп..

Ол кезде бұл ақ басты адам да мүлде жас болған екен. Соғыстың басталғанын білген бетте еріктілердің бірі болып жазылыпты. Әйелі Катяны құшып, ұлы..

Ол мәселені қалай шешті?Кешке дейін сол мазасы кеткен күйде жүрді. Бірде бөлме ішін шарлап жүріп кетсе, бірде ас үйге кіріп, ыдыс-аяқ жуады. Сөйтіп..

Ол ұзақ уақыт үнсіз отырды, мені осыншама бүлінер деп ойламаса керек. Содан кейін шырпының оты жарқ ете қалды да, сигареттен тағы да қызыл күрең шоқ..

Қорыққаным сонша еш нәрсені ойлап та үлгіре алмадым. Мен есікті тарс еткізіп жаптым да папам мен мамам жатқан бөлмеге барып, оған басымды сұға салып..

Жарасы шынында жан қинамас жеңіл екен, бір тастың қиыршығы тиіпті. Осындай ірі қопарылыс кездерінде үнемі дәрігерлердің кезекшілікте тұратыны сияқты..

Атамды құрылыс бастығы шақыртты.– Жобаңыз ұнапты, – дейді әкем, – қопарылысқа өзіңіздің басшылық жасағаныңызды қалайды.Міне ғажап! Атам қоймада..

Біз әрі қарай жүріп кеттік. Атам жан-жағына көңілсіз көз салады. Папам да оған қорқа-қорқа қарайтындай. Сөйлеуге батпайды. Мен де үнсіз отырмын.Бұл..

Мен оның сөзіне күлдім де:– Сен ешуақытта да өлмейсің, ұқтың ба? Өйтуге болмайды! – дедім. Ол да күледі:– Сіздің бұйрығыңыз сөзсіз орындалады!Ол..

Жаз келді. Менің генералым түсі ашық шалбар, ақ көйлек киген, оның дидарын Сібірдің күні қоңырайтып, ақ күміс шашын ерке жел сипайды. Ол өзінің..

Мен атамды құшақтап тұрғанмын.Оны тағы біреудің, одан кейін тағы біреудің келіп құшақтағанын байқадым.Қарасам папам келіп, басын атамның кеудесіне..

Сол жолы күн өртеніп тұрды. Барлығын да аямай балқытып жіберердей. Сол жолы ол дәл бұлайша жарқырамай, бар тіршілікке күле қарамай, жылауы керек еді...

Шексіз берілгендік деген сөздің бар екенін білесіңдер ме? Мен бұл сөзді бұрын да естігенмін. Бірақ оның қандай мәні барын ұқпаған едім. Атам соны..

Біздер ұяда отырғандаймыз.Біздің орындықтарымызды бөліп тұратын ортадағы шынтақ қояр тіремені көтеріп қойдым. Атамның бүйіріне жабыса жатырмын. Ол..

Міне біз генерал Ивановтың мерейтойына, туған күніне бара жатырмыз.Мерейтой деген не? Бұл үстелге жағалай отырып, шарап ішу, сөз сөйлеу деген сөз.Ал..

Бұдан кейін жаңағыдан да ғажабы басталсын.Бір жаққа қарай бет алып келеміз. Айтарлықтай ұзақ жүрдік. Бір кезде орман шетіне іліктік. Ал ол жерде..

Соғыс доңғалағының қайтадан кері дөңгелеген тұсы. Немістер келген ізімен безіп бара жатқан.Бұл жерде «Безіп бара жатқан» деген сөздің өзі орнымен..

Самолет қонуға бет алды. Аз уақыттан кейін генерал Ивановтың қасында отырамыз.Мен атамның өзінің досы жайлы айтып беруін кемінде он рет сұраған..

Мен ойға шомдым. Үйімізде тұратын анау бір ескі суреттегідей мүлде жас атам мен әжемнің Қызыл алаңменен біріне-бірі күле қарап кетіп бара жатқан..

Бұл Испанияда болған еді. Өте ертеде. Ол кезде папам да тумаған. Мамамның дүниеге келмегені де айдан айқын. Атам ол кезде өзінің біреуге ата..

Мен генералдар әзілдеген болар деп үміттенгенмін. Қателесіппін. Кешкілік есіктің қоңырауы ұзақ безілдеді де, өздерінің ұрпақтарын алдарына салған..

Москва!Қалай дегенмен де Москвада тұратын балалар бақытты ғой! Өз бақыттарының бағасын білмейді! Күн сайын Қызыл алаңға келе алады! Хайуанаттар..

Біз сапардамыз.Бір самолеттен екіншісіне мінумен келеміз. Ең алдымен алып «Тумен», одан кейін сәл кішілеу «Илмен» ұштық. Одан түсіп шағын ғана «Якке»..