Балаларға арналған әңгіме туралы Әңгімелер ✍️

  Күн жексенбі. Лұқпан Айнұрды паркке қыдыртуға алып шықты. Аялдамаға келіп автобус күтті. Автобус жуық арада келе қоймады. Кенет Айнұрдың тас жолдың..

  Қанаттарын ебедейсіз жалп-жалп қағып қар үстінде ұшып-қонып жүрген қарғаларға қарап:– Папа, менің ең жақсы көретін құсым – қарға, – деді Айнұр...

  Әңгімеден әңгіме өрбіді де, кешкі шайдың үстінде Ажар:– Айнұр, біздің үйде кім батыр? Папаң ба, сен бе? – деп сұрады. Айнұр көп ойланбады. Жауабын..

  Бұрын олар қаланың шетінде бір бөлмелі ескілеу үйде тұратын. Әрі үйлері бірінші қабатта. Айнұрдың арманы балконы бар пәтер еді. Міне, бүгін ол сол..

  Бүгін таңертеңгі пойызбен Ажар мен Айнұр ауылдан келді. Лұқпан оларды күтіп алды. Жолда таксидің ішінде ол:– Айнұр, қалай, ауыл жақсы ма екен? –..

  – Айнұр, сен жылдың қай мезгілін ұнатасың? – деді папасы не дер екен деп. – Мен бе?– Иә, сен.Айнұр сәл ойланып қалды.– Мен көктемді ұнатамын...

  Лұқпан жексенбі күні көбіне кітапханада болады. Кітапхана алыста емес. Үлкен көшенің арғы бетінде. Екі ара бес минуттық жол. Түсте үйге келіп тамақ..

  Айнұр бірінші сыныпты тамамдады. Алда ұзақ-сонар жаз. – Мама, жазда қайда барамын? – деді Айнұр.– Маусымның басынан бастап лагерьге барасың. –..

 Айнұр ауылдағы әжесіне хат жазуға отырды. Бұл – оның алғашқы хаты. Ойы: «Әже, мен, міне, бірінші сыныпта оқып жүрмін, әріптердің бәрін білем..

  Әшейінде кең сарайдай болып көрінетін азық-түлік дүкенінің іші бүгін құрқылтайдың ұясындай тап-тар секілді. Адамда есеп жоқ. Иін тіреседі. Жаз айы...

  Айнұр күнде сабақтан соң ұзартылған күнге қалатын. Сыныпта үй тапсырмаларын әзірлейтін. Бірақ көбіне у-шу болып ойнап, қаламсаптарын жоғалтып..

Ерболдың бар есіл-дерті – коньки. Түнде жалт-жұлт етіп түсіне кіреді, күндіз көңілінен кетпейді. Қанша алаңсыз ойнап-күліп, қуанып-шаттанып жүрсе де..

– Асқар! Асқар деймін!Күн әлдеқашан ұясына қонған. Жаздың ұзақ кеші. Дала әлі самаладай жарық. Балалар ауылдың сыртында қалың жыңғылдықта жасырынбақ..

Әр баланың мінезі әрқалай: бірі – ашық-жарқын, бірі–томаға-тұйық... Басқаны қайдам, Қамбар құдды бір сәт тынып тұрмайтын ағын су секілді,ішінде..

– Уфф!Ұлмекен әже көкірегі қарс айрыла терең бір күрсінді.Бөлмедегі тым-тырыс тыныштықтың шырқы бұзылды. Ержан сабаққа дайындалып отырған-ды, әлдекім..

ЭПИЛОГТЫҢ ОРНЫНАШАНШЫЛА БІТКЕН ТАУДАБіз оны тауға жерледік.Таудың ең ұшар басына, айналаның бәрі көрініп тұрардай биік жартастың үстіне..

Мен қонаққа тесірейе қараймын.Осының бәрін қалай ойлап тапты? Қандай кітаптан оқып алды екен?Жоқ, мен оған сенбей отыр екен деп ойламаңыздар. Сеніп..

Ол мәселені қалай шешті?Кешке дейін сол мазасы кеткен күйде жүрді. Бірде бөлме ішін шарлап жүріп кетсе, бірде ас үйге кіріп, ыдыс-аяқ жуады. Сөйтіп..

Ол ұзақ уақыт үнсіз отырды, мені осыншама бүлінер деп ойламаса керек. Содан кейін шырпының оты жарқ ете қалды да, сигареттен тағы да қызыл күрең шоқ..

Қорыққаным сонша еш нәрсені ойлап та үлгіре алмадым. Мен есікті тарс еткізіп жаптым да папам мен мамам жатқан бөлмеге барып, оған басымды сұға салып..

Атамды құрылыс бастығы шақыртты.– Жобаңыз ұнапты, – дейді әкем, – қопарылысқа өзіңіздің басшылық жасағаныңызды қалайды.Міне ғажап! Атам қоймада..

Біз әрі қарай жүріп кеттік. Атам жан-жағына көңілсіз көз салады. Папам да оған қорқа-қорқа қарайтындай. Сөйлеуге батпайды. Мен де үнсіз отырмын.Бұл..

Бірде мамам:– Командировкаға барамын, – деп хабарлады.Болашақ теңіздің түбін зерттеп көру үшін барады екен. Менің де көңілім шауып кеткен соң:— Бізді..

Шексіз берілгендік деген сөздің бар екенін білесіңдер ме? Мен бұл сөзді бұрын да естігенмін. Бірақ оның қандай мәні барын ұқпаған едім. Атам соны..

Самолет қонар алдында:— Әскери құпияңды қашан айтасың? – деп сұрадым.— Ал сен қорықпайсың ба? – дейді атам. Ол маған осы жігіт қорқақ па, қорқақ емес..