Повесть туралы Әңгімелер ✍️

повестьҚИЯДАҒЫ ҚАТТЫ ЖЕЛ— «Үшінші», «Үшінші!» Шығатын болдыңдар ма, жоқ па? Желдің сыңайы қалай өзі?— Барометр бұрынғыша. Жуыр маңда өзгеріс бола..

повестьІ-тарауПолигонда /Тайбахтан/Әскери қалашықтан едәуір жердегі полигон жалаңаш тайпақ төбелердің арасына орналасқан. Тауға тақау болса да..

(повесть)Саржанның дәптеріненІ— Жайна, зарсыз, мұңсыз болашақ! Бүгін Саржанды қандай асыға күтсем, сені де сондай асыға күтемін..Күткен күнім жетті...

(повесть)Көзіне құйылған ащы терді күйелі саусағымен анда санда бір іліп тастап Балқия — кәдімгі айнамкөз аталған Балқия келе жатты. Ол, заводтың..

(повесть)IКейбір достарым «Саржанның өлімін жаз, ескерткішің сол болсын» деген сөзді қанша айтса да, өзім қанша толғансам да қаламым бір..

повесть— Кек... кек!.. Тірлікте салар ұранымның да, өлерде айтар иманымның да аты кек. Ұрпақтарыма қалдырар мұрамның да, саған артар аманатымның да..

(повесть)Бірінші бөлімКімнің бұйрығын орындадым? Бураханның ба, жоқ әлде өз ұжданымның ба?»Солай деп соққан Арманның жүрегі толқындай тулап..

Бүгін Жантуар мен Шәмшігүлдің қуанышында шек болған жоқ. Екеуі бас қосып, жұбайлық өмір сүргелі айта жүрерлік ең зор қуаныш. Жұбайлық өмір демекші..

I Қайран, Тектім-ай!.. Алпамсадай арысым едің... Қаңбақтай жеп-жеңіл боп қаусап қалғаның-ау! Қолыма салмағың білінсеші, – деп, ауру жігітті қолына..

ПОВЕСТЬЕсенейдің төрт қос жылқысы «Қаршығалы» шұбарына жақындап келіп, қапталдай төніп қалып еді. Тақырланып қалған жазғы жайлаудан келе жатқан жылқы..

ІБір жерге бауыр басып кету — адамға тән жағдай.Мен де өзімнің тұрақ мекенімнен ешқайда ұзап шықпай, отырып қалдым. Қашан, қандай жағдайда екені..

1Бойындағы күш-қуатының сарқыла бастағанын Иван Петрович бұрын да сезіп жүретін, бірақ ешқашан да тап бүгінгідей діңкелеп, жер шетіне жеттім ғой деп..

Адамның реніші тамшыдай жиналып, шарасынан асып төгілетін кезі болады ғой. Сол сияқты кісінің бір кездегі біреуге қатты құлаған ықыласы да жіңішкеріп..

Япыр-ай, тағдыр шіркіннің пенде баласына деген мысқалдай бір мейірімі болсайшы. Қара басың қанша әулие болса да, төтеден киліккен бәлеге қылар лажың..

Нарынқолды бұл өлкенің қазақтары, өздерінше, қала санайды. «Қалада не бар екен?» деп жатады. Міне, біз сол қалаға кіріп келе жатырмыз. Түзу, кең..

Тамылжыған әсем жаз. Даланың қара жолы. Қос ат жегілген салдырлақ жүксіз арбада екі адам келе жатырмыз: мен және арба айдаушы.Арба «Үлгілі»..

Сіздер Елеместі білесіздер, сары қыздың ағасы. Екеуіміз бірге оқимыз. Бойы менен ұзын, дүрдік ерін, аузынан сөзі, қойнынан бөзі салбыраған момын. Ол..

Әлғожа үйімен бетпе-бет бір қораның ішінде оның ағасы Қожаның үйі бар. Қожа ауылдық советтің председатель Елемес дейтін ұлы және екі қызы бар..

Кісі үйі қанша жақсы болғанмен, адамның өз үйіндей болмайды екен. «Өз үйім, өлең төсегім-ай» деп бекер айтпаған ғой. Шаңырақтың басқалығы көңілге..

Бастан-аяқ түгел болмаса да, ағайымның маған біраз сыртқы киімдер әкелуі рас екен. Тері жағалы қыстық бобрик пальто, калошымен жаңа сұр пима әкелген...

— Алматыдан оқудан ағаң кепті. Саған бастан-аяқ жаңа киімдер әкепті! — деген мен үшін дүниеде теңдесі жоқ, қуанышты хабар жетті. Өзімді қоярға жер..

Баймырзаның ызасы әбден өтіп бітті. Бір емес, екі емес, үш рет ол маған білгенін істеді.Бірінші рет осы мектепке алғаш келген күні шалқамнан..

Күнде кешқұрым, өрістен мал қайтатын кезде, бала-шаға табынның алдынан шығамыз. Жан сақтап отырған бір-бір сиырымызды тосып алып, үйге айдап келеміз...

Төртінші оқымаққа тағы да Сүмбеге келдім.Нағашым үйі бұрынғы тамда емес. Ол арадан кешіп, басқа тамға кірген. Бүлкең-бүлкең еткен көп қаракөк қоян..

Менің ертеңді-кеш үйде, жас жеңгемнің қасында күзет болып отыруым Бәзілге ұнамаған тәрізді. Бір күні ол маған:— Шөпке барасың, шөмеленің атына..