Зейнел-ғаби иманбаев туралы Әңгімелер ✍️

Шіл ормандағы құстардың ең ұсағының бірі. Кішкентай  ғана қоңыр жағал балапандарын ертіп, қалың шөптің арасында күн ұзақ шыбын қуумен жүреді...

— Мен кінәлімін. Ешқашан тентек болмауға уәде беремін. Оқуды беске оқимын. Енді не дейсің? Уәдем осы.Жәкіш сынып толы оқушыларға жасқанбай қарап тұр..

Әкесі белін буынып тысқа шыққанда, баласы трактордың жып-жылы кабинасында отырған. Жүзінде байсалдылық, ірілік бар. Әкесіне ұқсап баққысы келгені..

— Жәкі-іш!— Бәйке-ен!— Бізді іздеп жүр. Қашып кетейік, сабап тастайды, — деді Бәйкен. Жәкіш жылап жіберді.— Жүр деймін, жүр!Бәйкен тартқылап еді..

— Балалар, сендер балықшының жолында өтірік өле қалып, сан соқтырған түлкі жайлы ертегіні оқыдыңдар ма? — деді Жылқыбай нағашым.— Оқыдық.— Соған..

Жылда көктемде біздің аулаға қос қараторғай ұшып келеді. Келген бетте биікте тұрған ұясына кіріп, қыста шымшықтар салған қауырсындар мен шөп-шаламды..

— Жәкіш, анау қайықты көремісің?— Иә.— Рысбай шалдың қайығы. Барамыз да босатып алып, көлге жүземіз. Үйрек балапандарын ұстап аламыз, қызық болады.—..

Торы биенің көзінің біреуі сонаның көзіндей аппақ, екіншісі мөлдіреген қоңыр. Жұрт оны шағыр бие дейді. Шағыр биенің бір жаман мінезі – үнемі ауа..

Ермек пен Елдос аулаға шықты. Оқудан келген беттері. Екеуі неден бастауды ойлап отыр. Бидайлы даланы қақ жарған үлкен жолдың бойы ерсілі-қарсылы..

Елжас тағы қырға бармақ еді. Әкесі жұмыс киімін киіп жатып: «Мен түнде жүрем, суық болады, тоңасың!» — деп ақыл айтты. Сөйтті де жап-жаңа тракторды..

Есен қарт — ауыл келбетіне жоғарыдан қарап үйренген адам. Биікке шықса, жанары ашылып қоя береді. Бірден ата қыстау Мәшен шалынады көзіне. Онда өткен..

Қарлығаш ашық терезеден баққа қарап отыр. Соңғы күндері осылай отыруды әдетке айналдырып алған. Әке-шешесі жұмысқа кетіп, жалғыз қалған соң, үй ішін..

Жеті жасар Қараш қара күшігін жетектеп ауылдан шықты. Күн бүгін жылы. Жіпсік қар аяққа жабысады. Асынып алған ойыншық мылтығы бар. Ол өзін аңшы ..

Қажыкен өзімен бірге ойнаған балаларды ешқашан ренжітіп көрген емес. Ешкіммен байланыспайды да. Ол мейлінше қиялшыл бала.— Білесің бе, Төкен, дүниеде..

Жазғы таң ерте атса да күн әлі көтерілген жоқ. Аспан ашық. Айнала тым-тырыс. Әлемге нұрын шашар Күн сұлуды асыға, салтанатпен күтіп тұр. Көп ұзамай..

Жәкіш аяғын ықылассыздау басып келеді. Осылай қарай жүрсе, бетінен оты шығады. Құлағы қып-қызыл болып кетеді. Аулаға кіре беріп, мойнын созып қораға..

Қази ағай үркеккөгін арбаға жегіп, кешқұрым жайылымға тартты. Кішкене баласы Серікті бірге ала кетті.Баланың қуанышы қойнына сыймады. Айналаға қызыға..

Орыс тілі пәнінен жатқа жазу сабағы жүріп жатқан.Кәрім соңғы сөзді жазып болып, қайта оқып шықты. «Морковь» деп ішінен әлденеше айтты, дұрыс..

Зейнұр сабақ  дайындауға отырды. Бүгінгі тапсырма өлең жаттау еді. «Жазғытұрым қалмайды қыстың сызы..» — деп шапшаңдата оқи бастады. Әп-сәтте бір..

Қыстың жайлы бір жылы күні еді. Қыр үстіндегі ауылға қарай асықпай келе жаттым. Бір кезде сай ішімен бірін-бірі қуалай зытып бара жатқан екі қараны..

Жабай әлі кішкентай болатын. Мұрны шошайған титімдей сары бала көкшіл көздерімен созылып жатқан далаға қарады. Бозторғайлар шырылдайды. Тракторлар..

Зейін қар басқан бақта жүр. Қарақат бұталарының сыртына мойнын созып қарап қояды. Бұқпантайлап ілгері жылжиды да, кіп-кішкентай денесімен бүрісіп..

Балалар балақтарын түрініп, жуа теруге шықты. Жақында ғана тасқын жүріп өткен кең алқада су тартылып, әр жерде қақтар жылтырап жатқан. Күн көзі..

Жұмекен ертемен үйден шықты да, су сорып ақжем болған қарағай ескекті алып, Есілге қарай аяңдады. Жарқабақтағы үйеңкінің іргесінен қып-қызыл болып..

Шағын қаланың кішкене вокзалында ұзақ аялдап қалдық. Сыры кеткен ағаш орындыққа шалқая керіліп, көз жұмып қоямын. Тізе қағыстыра отырған қарт кісі де..